Brief 2 Iris

Hee lieve Charron,

Ook mijn brief heeft weer even op zich laten wachten, sorry. En meteen heb ik een beginnersfout gemaakt om mijn eigen brief niet te fotograferen. Maar goed, we kijken hoe ver we komen.

Het is vandaag equal pay day, de dag waarop vrouwen eigenlijk voor niets werken tot eind 2024 als we kijken naar verschil in lonen. Een boze vrouw wordt in onze maatschappij inderdaad slecht ontvangen, maar ik kan me niet voorstellen dat hier niet heel wat vrouwen (en hopelijk ook mannen) boos om worden.

Ik ben het helemaal eens met wat je zegt over onderwaardering van alle taken die vrouwen uitvoeren; ik luisterde laatst een podcast over de Amerikaanse politiek/ verkiezingen. Men verwacht dat, met het opnieuw aantreden van Trump, de rol van de vrouw weer veel meer terug zou gaan naar vroeger. Dat is toch ook bizar?

Ik vind het zo boeiend wat je zegt over de gelaagdheid van emoties en het verschil daartussen bij je kinderen (en überhaupt eigenlijk). Ik kan er ook wel jaloersig over lezen, emoties ervaren zonder lagen of gewoon iets doen zonder daar verder veel aan op te hangen of te bevragen. Herken je die jaloezie? Het zet me ook wel aan het denken wat dit verschil dan is. Is dat er omdat vrouwen daar meer over praten? En is dat omdat dat meer geaccepteerd wordt in de maatschappij of zit er biologisch gezien ook nog een verschil? Er wordt toch altijd gezegd dat vrouwen eerder volwassen zijn dan mannen. Zou daar ook nog een verband zijn? Op zich merk je natuurlijk ook bij vrouwen veel verschil tussen in hoeverre ze over hun emoties kunnen praten. Dat verschil binnen en tussen gender vind ik zo interessant.

Tja, goede vragen! Ik denk dat daten met een vrouw, als vrouw zijnde, zeker ervoor zorgt dat je buiten opgelegde rollen gaat denken. Ik denk dat ik mijn rol ook wel erg baseer op de ander, maar dat is denk ik in alle gevallen zo. Dat praten over emoties en afstemmen ervan meer op de voorgrond staat kan ik uit mijn ervaring alleen maar beamen. Ik date momenteel al even met iemand met wie ik vanaf moment 1 diepgaande gesprekken voer. Ook wel over onderwerpen waarvan vrienden dan weer zeiden dat ze het daar echt pas na een jaar of zo over hadden. Ik ervaar dat wel als heel fijn en verrijkend. Soms kan ik het wel ook lastig vinden, omdat ik dan bang ben dat we daarmee het ‘onbevangen’ van daten in het begin misschien doorbreken of het gevoel hebben dat we het misschien soms ‘overpraten’ als dat überhaupt een ding is, haha.

Overigens sluipen er bij twee vrouwen ook rollen in, hoor. Het wellicht bekende cliché van wie is dan het mannetje en wie het vrouwtje. Heb jij het idee dat er in jouw relatie veel terugkomt van de standaardrollen?

Ik ga afsluiten. Hopelijk kun je alles lezen, want de trein was nogal wild.

Veel liefs, Iris.

PS Ik kan helaas niet op de 26e, ga jij wel? Anders app ik je binnenkort voor een koffiemoment! Kan eventjes duren. Ik heb een beetje chaotische weken maar denk er zeker nog aan!