Brief 2 Charron

Hey lieve Iris,

Daar was weer een brief op mij aan het wachten totdat ik thuiskwam. Ze lag daar mooi te wezen… op het randje van de bank. Ik was namelijk een paar dagen weg, wat echt enorm lekker was. Even weg van het gezin, maar ook even weg van alle rollen die ik thuis heb zoals moeder, mantelzorger, vrouw en schoonmaker. Vijf dagen was ik met mezelf en in die dagen was er ook veel stilte. Nu ik weer terug ben valt het me op hoeveel we eigenlijk praten. Wat ik ook trouwens
heel gezellig vind, maar soms ook een beetje veel.
Met de woorden uit jouw brief vul ik echter graag mijn hoofd. Ik was trouwens ook vergeten m’n brief te fotograferen. Gelukkig kon jij dat voor me doen.
Je schrijft over de equal pay dag en ik vraag me af of dat een gesprekonderwerp is bij jouw generatiegenoten? Praat je daar samen over en zie je al wat veranderen?

Ik heb altijd goed onderhandeld (wat ik trouwens ook enorm spannend vind) bij salarisonderhandelingen. Dat deed ik vooral omdat ik me van precies dit gegeven bewust was. Dat, als ik dat niet zou doen, ik daar een zuur gevoel aan over zou houden en dat is niet goed voor mijn werkethos. Ik ken mezelf, dat raakt rechtvaardigheidsgevoelens en die zijn erg sterk aanwezig bij mij.
Maar goed, ik werk wel nog steeds in de hulpverlening, dus als ik mijn salaris vergelijk met andere sectoren zie ik daar wel een gapend gat tevoorschijn komen. Zo eentje dat echoot… Sowieso vind ik dat er veel onzinbanen bestaan waar je heel veel geld mee verdient. Van die banen die niets toevoegen om de wereld mooier of beter te maken, maar goed dat is weer een andere afslag en die laat ik maar even voor nu.

Wat leuk om te lezen wat je schrijft over hoe je kan spelen met rollen binnen je relatie maar ook dat deze minder vastomlijnd zijn als queer vrouw. Als je het over jaloerse gevoelens hebt, kan ik die hier wel bij voelen. Dat je meer vrijheid voelt om dit te bepalen en te bespreken met elkaar (tenminste dat redeneer ik dan, klopt dat wel?). Maar je schrijft ook dat je jouw rol baseert op de ander. Wat bedoel je daarmee? Hoe ziet dat eruit voor jou?

Ik ben getrouwd met iemand die ook in de zorg werkt en een vrij zachte man is. Dus ik denk dat niet alle rollen zo vaststaan als in andere relaties misschien. Tegelijkertijd zitten er ook standaarddingen in onze relatie. Het klussen bijvoorbeeld, kan ik wel, maar ik vraag toch altijd of hij het voor me doet. Ik ben dan weer
meer van taarten bakken en zo. Maar de auto was ik en hij is de wasman thuis.

En oef, datingsverhalen, nou dat wist je al. Ik smul ervan. Dus daar hoor ik heel graag meer over bij onze volgende kop drinken. (Ik zeg bewust geen koffie want daar ben ik recentelijk mee gestopt. Ik had een leuk boek gelezen hierover en kreeg het besef hoe afhankelijk koffie maakt. En zoals je net kon lezen, houd ik van het idee van vrijheid).

En geen haast, ik ben vrijdagen vaak vrij. Dan kan ik. Kijk maar wanneer je ruimte voelt.

Veel liefs,
Charron