Brief 1 Merel

Lieve Judith,

Wat ontzettend leuk dat we gekoppeld zijn aan elkaar om brieven te schrijven! Ik ben heel benieuwd hoe dit voor ons zal ontvouwen. Laat ik beginnen met mezelf voor te stellen. Mijn naam is Merel, ik ben 25 jaar en kom oorspronkelijk uit Dordrecht (maar opgegroeid in Brabant). Import-Amsterdammer dus, want ik kom uit een heel klein dorp! Het heet Lage Zwaluwe en ligt tegen de Biesbosch aan.

Voor mij telden er twee dingen: de jurk en de taart.

Er was helemaal niks. Alleen wat huizen, de supermarkt en weilanden. Heel veel weilanden. En ons huis, dat er als een soort Monet-schilderij in was geplaatst. We hadden de oude kaasfabriek van het dorp, die bestond uit een dijkhuis, een grote schuur en een nog grotere tuin. Mijn moeder heeft in de jaren dat we er woonden die plek volledig getransformeerd, tot het een prachtige B&B en trouwlocatie was. In de zomer trouwden er ongeveer 3 stellen per week in onze tuin, onder de oude appelboom. Voor mij telden er twee dingen: de jurk en de taart. Als ik die gezien en geproefd had, ging ik naar boven om mijn huiswerk te maken.

Amsterdam is toch de stad waar het allemaal gebeurt, in theater- en filmland.

Ik zat heel graag in mijn kamer. Ik was sowieso heel graag thuis (weet niet of jij dat ook hebt), maar nog liever op mijn kamer. Ik had een reusachtig raam waar de zon vol op scheen, dus als een luie kat kon ik uren baden. Of ik zat er te tekenen, schilderen, filmpjes kijken. Ik vond het heel fijn om alleen te zijn.

Maar nu dus in de grote stad! Dat klinkt heel dorps van mij, maar zo voelt het wel. Ik ben ongeveer 4 jaar geleden naar Amsterdam verhuisd, na mijn studie. Ik heb de toneelschool in Arnhem gedaan en ben toen met de volksverhuizing mee vertrokken. Amsterdam is toch de stad waar het allemaal gebeurt, in theater- en filmland. Ook wonen al mijn vrienden hier en dierbare familie, dus ik kon gewoon niet achterblijven. Eerst heb ik 3,5 jaar in Amsterdam-West gewoond, aan de Jacob van Lennepkade. Heel chic aan het water, op 4 minuten lopen van het Vondelpark. Ik woonde in Amsterdam. Het was leuk om mee te maken, om óók koffietjes te gaan halen en op terrasjes te zitten, maar het heeft nooit echt gepast. Het was meer een vorm die ik had aangenomen. Merel Deed Amsterdam. Het klikte niet helemaal met een huisgenoot van mij (kan gebeuren, samenwonen is heel specifiek!) dus ik was op zoek naar een nieuwe plek. En ik hoef je natuurlijk niet uit te leggen hoe verrot de huizenmarkt is, dus de moed zakte me een beetje in de schoenen...

Tot ik het ambitieuze idee kreeg om op een boot te gaan wonen! Ik heb altijd al in een tiny house willen leven, dat was al jaren een droom. Vrij en in de natuur, een klein hutje tussen de bomen. Dat klonk wel als iets voor mij. Maar een tiny house gaat niet in Amsterdam. En toen bedacht ik: een boot is ook een tiny house, maar dan op het water en dat kan wel in Amsterdam! Ik heb het geluk dat (en af en toe last van) mijn assertieve en enthousiaste aard erg sterk is, dus binnen twee maanden had ik zowel een ligplaats als een boot in Amsterdam! Nu woon ik dus in Noord op een boot. Het is een scheepje van 10 bij 3,4 en ik ben ontzettend gelukkig.

Op dit moment luister ik heel veel naar Doechii. Ik voel me dan heel erg cool én heel erg wit.

Ik hoop dat ik je op deze manier een eerste indruk heb gegeven van mezelf! In mijn werk (ik maak en schrijf zelf theater) werk ik het liefst intuïtief. Ik vind het fijn om op mijn gevoel te vertrouwen en zonder te veel wikken en wegen besluiten te nemen. Volgens mij blijf je op die manier dicht bij de kern en maak je kunst die het meest resoneert. Met jou en met anderen. Dus op die manier ook deze eerste brief. Ik kan je natuurlijk wel mijn hobby’s vertellen en een soort platte Wikipediapagina, maar dit kwam eruit! Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen en ben reuze nieuwsgierig naar jou.

Liefs en tot schrijfs,

Merel

 

Tien-dingen-die-nu-in-mij-opkomen-over-mijzelf-en-andere-random-feitjes:

1. Wat schapen nodig hebben voor voldoende geestelijke afwisseling: een heuveltje.
2. Ik wandel graag elke ochtend één uur.
3. Vroeger tijdens huiswerk maken keek ik altijd Barbiefilms. Illegaal, dus zonder ondertiteling. Hierdoor is mijn Engels vrij sterk. Al vind ik de reden vaak gênant om te zeggen.
4. Ik denk dat veel mensen onderschatten hoeveel invloed het weer op ze heeft.
5. Op dit moment ben ik erg verliefd en dat vind ik heel erg leuk (en spannend).
6. Ik vind het soms best lastig om een heel mens te zijn. De wens om “af” te zijn is vaak groot en ik wil het leven te slim af zijn.
7. Ik hou van eten.
8. Op dit moment luister ik heel veel naar Doechii. Ik voel me dan heel erg cool én heel erg wit.
9. Ik schrijf deze brief om 14:51 en heb zojuist te veel chocola gegeten.
10. Heb jij ooit een snoepje uit de Kruidvat gestolen?