Brief 3a Mies

Lieve Mandy,

Het voelt inderdaad iedere keer als een cadeautje om een brief in de brievenbus te vinden. Het idee dat iemand de moeite heeft genomen om na te denken over de inhoud van de brief, deze vervolgens te schrijven, te verzorgen, alles kloppend te maken en dat de brief dan een reis aflegt van deur tot deur (postvakje). Zo’n cadeautje is zeker het wachten waard, een hele fijne verrassing.
Ik vind het een ontroerend idee dat we allebei soms op pad gaan met brief op zak, zodat deze via een contactpersoon op de bus kan worden gedaan. Dat beschreef jij ook al: ‘Behalve aan die brieven die jij soms in je tas en ik denk wij beiden in ons hart meedragen.’ Wat een mooie zin. Daar kan ik me volledig in vinden. Mooi dat we deze briefwisseling beiden zo groots vinden.
Ik denk er regelmatig aan dat we elkaar zouden kunnen tegenkomen zonder het door te hebben. Ik ben stiekem wel benieuwd wat voor beeld je van me hebt. Soms zie ik voor me dat we elkaar tegen het lijf lopen, vooral als ik door de Indische buurt rijd, of in de kringloopwinkel snuffel in de Javastraat. Ik zie zo voor me dat dat een plek is waar jij ook wel eens komt (al weet ik niet waarom ik dat denk). Net zoals jij je afvroeg of ik ook bij the Spirit of Amsterdam was enkele weken geleden. In een eerdere brief schreef ik al dat het voelt alsof een stad meer gaat leven door de verhalen die bij bepaalde plaatsen horen. Met elke brief wordt dat gevoel versterkt.

Wat betreft de studie klopt het wat je schreef: soms is de tijd gewoon nog niet rijp. De studie die ik nu aan het afronden ben, heeft ook nooit als een verkeerde keuze gevoeld, juist niet. Ik denk dat ik een beetje anders naar de wereld heb leren kijken, plus de opleiding heeft me ervaringen gebracht die ik nooit had willen missen en niet te vergeten: mooie vriendschappen. Ook voelt het alsof ik inmiddels met andere ogen naar de zorg en geneeskunde kijk dan een aantal jaren geleden, kritischer zelfs. Daarom lijkt het me geweldig om mijn steentje bij te kunnen dragen. 
Ik vind het ook een fijn idee dat je studeert om iets in de praktijk te kunnen oplossen, mensen helpen met je kennis. Dat is wel een groot verschil met mijn huidige opleiding. De kennis die je opdoet kan minder ‘gepraktiseerd’ worden, tenzij je het onderzoeksveld ingaat en de ambitie hebt om in de academische wereld te blijven plakken. Wat mij betreft is deze taal en cultuurstudie te niche om mijn werk van te maken. En de banen liggen hierbij ook niet voor het oprapen. Grappig dat jouw studie/loopbaan dezelfde soort wending heeft genomen, en bijzonder.

Fascinerend om inzage te krijgen in een cultuur door de lens van het rechtssysteem

Waar ging het afstudeerproject over vrouwen in het Midden-Oosten precies over? Ik vind het Midden-Oosten ook een ontzettend interessante regio en dat met name de verschillende culturen daar. Een tijdje geleden heb ik een vak over sharia gevolgd en ook over malacha. Het was echt fascinerend om inzage te krijgen in een cultuur door de lens van het rechtssysteem en in deze gevallen religieus recht. Deze lessen waren voor mij erg waardevol om mensen met een andere achtergrond beter te leren begrijpen. 
Wil je meer vertellen over het werk in het vrouwengezondheidscentrum? Dat moet echt een fantastische baan zijn geweest! Ik ben benieuwd wat jullie voor deze vrouwen hebben kunnen betekenen :)
En daarna dus twintig jaar aurareaden. Wauw. Dat lijkt me ook iets waarmee je mensen ontzettend kunt helpen, door bepaalde inzichten te vergaren. Klopt dat? Ik ben nog nooit bij een aurareader geweest, dus ik weet niet helemaal wat het werk inhoudt. Ook daar wil ik meer over weten!