Reizen kon alleen omdat ik geen kinderen heb

Hallo Naomi,

Wat leuk om een brief op mooi briefpapier van je te krijgen! Goed eigenlijk, dat deed ik vroeger ook altijd. Met penvrienden. Ik ga zoeken of ik nog papier heb… Met al dat verhuizen heb ik ook veel opgeruimd. Alleen met boeken en foto-albums lukt me dat slecht, die sleep ik steeds weer mee.

De verhuizingen waren steeds gedwongen inderdaad, ik kan er een boek over schrijven. We zitten nu weer in een tijdelijke woning in de Staatsliedenbuurt, voor 2 jaar, waarvan er 1 al om is. Commerciële verhuur, want net als jij hebben we een te hoog inkomen voor een sociale woning en te laag voor een hypotheek. Heel frustrerend en onrustig.

Toen ik nog aan het eind van de Kinkerstraat woonde (alleen, in een sociale woning van 50 vierkante meter, best oké voor mezelf), ging ik wel vaker met vrienden naar Podium Mozaïek, vooral naar muziek luisteren, maar nu ben ik er al een hele tijd niet geweest. De laatste keer in het Concertgebouw is ook best een tijdje terug. Pas sinds kort kan ik weer ’s avonds erop uit – eerder had ik de energie niet. Nu maak ik weer hele dagen!

Afgelopen jaar ging ik van (ziekenhuis)onderzoek naar onderzoek. Er kwam niet veel uit, de artsen houden het op een virusinfectie, misschien long covid, of een burn-out of alles bij elkaar! Het was een heel nare periode, maar des te blijer ben ik ermee dat ik weer veel kan doen. Ik ben weer aan het werk, in deeltijd, net als voorheen.

Daarnaast dus die podcastcursus, we leren ook monteren, dat is een boel werk joh! Maar misschien weet je dat al, of hoefde je dat niet zelf te doen? Als oefening maak ik er 1 over mijn familie, heel klein hoor, we beginnen met 5 minuten opnemen en dan bewerken. Mijn freelancewerk, artikelen schrijven, ligt al anderhalf jaar stil. Dat was heel divers, van stukken voor een schaaktijdschrift tot de bouwsector. Ik was eigenlijk net bezig te ontdekken wat ik leuk vind en opdrachtgevers te vinden. Dat pak ik weer op als ik me nog beter voel. Ik kijk nu wel beter uit dat het niet te druk wordt! Ik neem ook veel meer pauzes en het belangrijkste: ik stop als ik moe word of m’n oren harder gaan suizen, of m’n hart begint te bonken. Voorheen zette ik altijd nog even door, maakte ik het nog even af, bijna klaar… Misschien herken je dat?

Nu dwing ik mezelf te stoppen en het leuke is, dat je dan ook zo weer verder gaat… Met schrijven kijk je niet tegen een lege bladzijde aan, verder gaan is eigenlijk makkelijker dan iets nieuws beginnen.

Ik ben nu twee weken vrij van mijn reguliere werk en heb dus lekker tijd om erop uit te gaan. Eten met vrienden vooral. En uitslapen! Dat vind ik heerlijk. Of gewoon wat aanrommelen in huis. Ik ga ook nog een weekendje naar Antwerpen. Lekker dichtbij, dat vind ik voorlopig nog veiliger. Ik ben inderdaad al op heel veel plekken in de wereld geweest, altijd ‘gewoon’ voor vakantie. In de VS, op Bali en IJsland. Met de trein naar Peking, via Moskou en Mongolië. Dat deden we in 2019, net voor de coronatijd dus en voordat Poetin dichterbijkwam. Ik ben zelfs in Saudi-Arabië geweest, op uitnodiging van een vriend die daar werkte. Zuid-Afrika een paar keer, prachtig land. Nou ja en bijna overal in Europa. Best veel als ik het zo lees…. Als je ergens iets over wilt weten, laat maar horen.

Dit reizen kon natuurlijk alleen maar omdat ik geen kinderen heb, sinds mijn studietijd ben ik al veel op pad. Mijn drie neefjes en twee nichtjes wonen in Hilversum en Heerenveen. Vroeger heb ik veel opgepast, maar de jongste is nu 13, dus dat hoeft niet meer. We zien elkaar ook minder, omdat ze natuurlijk druk zijn met hun eigen leven. Maar het is nog steeds erg leuk om te zien wat ze doen en waar ze van houden. En ik heb leuke herinneringen aan het ‘op sjouw zijn’ met drie kinderen. Mijn nichtje van 18 zei vroeger al dat ze net als haar tante de wereld over wilde reizen en beslist geen kinderen zou ‘nemen’. Ze is nu wat gematigder, geloof ik, maar riep laatst nog wel dat ze absoluut niet voor haar vriendje het huishouden ging doen. Ha!

Misschien vind je het leuk om wat meer over je eigen bedrijf te vertellen, wat je daarin doet en meemaakt? En geef je nog les? In het onderwijs is veel veranderd, hoor ik van alle kanten. Ik ken het alleen van de schaaklessen die ik op de basisschool gaf, maar dan maak je de school alleen een uurtje mee en veel administratie kwam er ook niet bij kijken.

Ik hoor graag weer van je, groetjes voor nu,

Elsie