Verschillende coronaculturen

Hoi Joost,

Jij ook nog de beste wensen voor 2021! Dat het een jaar mag worden waarin mooie gedachten en woorden werkelijkheid worden.

Hoe is het? Tjee, toen je je laatste brief schreef zat Nederland net in een harde lockdown, en dat is volgens mij nog steeds zo. Wat duurt het lang. Super dat je wel geduldig kunt zijn, je zo gezond leeft en je toch over bent gegaan op onlineconcerten! Echt wel heel bijzonder in deze situatie. En heel gaaf dat de online optredens lukken, en dat je ook nog tussendoor wat echte optredens hebt in kunnen plannen! Ik heb je online optreden bekeken; mooi! En grappig dat ik zo ook zie hoe je gezonde levensstijl en geduld bij je passen, dat straal je ook uit.

En leuk om te horen dat publiek zo belangrijk is, de kant waar ik meestal sta ;-). Dat is iets waar ik me lang niet altijd bewust van ben eigenlijk. Wat zijn bij online optredens (dus zonder direct publiek) reacties of dingen waar je echt blij van wordt?

Ik kan me ook 100% voorstellen dat concentreren moeilijker is. Dat had ik tijdens de eerste lockdown ook. Zelfs al had ik voldoende tijd, bijvoorbeeld om een PowerPoint te schrijven, dan nog kon ik me er niet toe zetten. Of misschien wel juist als ik veel tijd had; ‘hier zit ik weer en daar gaan we weer’.

Wat ik me ook nog goed herinner is het besef hoe belangrijk verandering in energie is om je goed te voelen, aan het werk te gaan of ruzies te voorkomen. ‘Normaal’ leidde 30 minuten fietsen, 35 minuten trein en het kantoor binnen stappen ertoe dat ik met volledig andere energie op mijn werk aan kwam dan waarmee ik thuis vertrok. Hoe moeilijk is het om als je slecht gehumeurd of laag in energie zit, daar verandering in te brengen tijdens de wandeling van je bed naar je bureau...

Wat grappig trouwens dat dat je je Boeren & Buren boodschappen ophaalt bij tHuis aan de Amstel, daar wonen wij ook in de buurt. Voor een heel gezin zijn dit soort initiatieven vaak wel duur, maar ik ga er zeker eens naar kijken.

En nu hier. We zijn in december naar Namibië gegaan en nu in Zuid-Afrika beland! Sicilië werd helaas koud, zeker voor het lesgeven wat we buiten doen. Echt wel heel bizar allemaal. Het was heel spannend, veel geregel en onzeker of het zou lukken met corona gerelateerde inreisregels per land, maar met verschillende testen en formulieren konden we overal door. De camper hebben we laten verschepen uit Antwerpen en zelf zijn we gevlogen (...). België vond ik trouwens mega gespannen rondom corona. Heel anders dan bijvoorbeeld Italië. In tegenstelling tot Italië, waar het uitgestorven was, was het in België wel druk in supermarkten en op straat (), maar er was wel veel meer spanning onder mensen, elkaar aanspreken etc.

We kozen voor Namibië omdat daar weinig corona is

Namibië was echt magisch. De natuur is zo onvoorstelbaar mooi en anders, ruw, heet, oud (versteende bomen van 250 miljoen jaar ...). We kozen voor Namibië omdat daar weinig corona is (en lekker warm :). Heel bijzonder was wel dat mensen zich toch waanzinnig goed aan regels hielden (mondkapjes, handen schoonmaken, winkelkarretjes desinfecteren). En het land is zo dunbevolkt dat -zeker camperend- er weinig risico was.

Nu zijn we in Zuid-Afrika, waar het wel echt veel drukker is. Mensen houden zich ook hier in de buurt van Kaapstad wel redelijk aan de mondkapjes, strandverbod en desinfecteren alleen de 1.5 meter wordt niet echt nageleefd. De cijfers blijven hier maar stijgen en ziekenhuizen zijn overvol, maar ook hier geldt weer voor ons dat we op de camping heel goed zitten. We kunnen nog steeds lekker wandelen, zwemmen, vissen en af en toe naar een stad of museum, dus eigenlijk belemmert het ons niet echt. Gek he. Het effect van corona op onze reis is dus nog steeds beperkt. We genieten enorm.

Ik voel me gelukkig niet meer schuldig zoals tot twee maanden geleden. Ik realiseer me nu helemaal dat we echt geen kwaad doen en het onszelf, en ook de mensen die we ontmoeten, alleen maar verder brengt, door gezelligheid, nieuwe inzichten, uitwisselingen of inkomen. Ik voel nu meer ruimte, om de reden waarom we dit doen te omarmen. We leren veel van de reis over elkaar, over en van mensen om ons heen, ook over corona, hoe er hier mee om wordt gegaan en naar wordt gekeken.

Zo vroeg een gekleurde Zuid-Afrikaanse vrouw, Taryn, ons wat we van het coronavaccin vinden. Niet wanneer we ons laten vaccineren, of hoe we denken dat het vaccinatieprogramma wereldwijd eruit zal zien, maar wat we ervan vinden. Ons onmiddellijke antwoord was dat we wachten tot het onze beurt is, we kijken ernaar uit en vertrouwen erop dat de overheid het ons zal kunnen geven.

Deze vrouw zei dat dat lijnrecht stond tegenover hoe zij en haar vrienden ernaar kijken. Ze vertrouwen de overheid niet, en daarmee ook de vaccinatie niet. Zij ziet het vaccin vooral ook als een direct product van het door het westen gedomineerde wereldsysteem. Ze zei ongeveer het volgende:

Wie zal er voordeel van hebben en welk voordeel?

“Dit systeem, dat sinds een paar honderd jaar bestaat, is nooit ten goede gekomen van Afrikanen, heeft Afrikanen nooit als volledige mensen behandeld, trok altijd Europeanen en Amerikanen voor. Het vaccin is geproduceerd in en onderdeel van dat systeem en zal het op die manier ook in stand houden.Als we dat systeem willen doorbreken, moeten we andere manieren vinden om de pandemie tegen te gaan. Dood en ziekte zijn altijd al onderdeel geweest van Afrika (onder de bestaande globale wereldorde, daarin maakt covid geen verschil.Natuurlijk is de huidige situatie heel triest voor iedereen die er hard door geraakt is maar het mooie is dat het ons allemaal de kans geeft om bestaande systemen opnieuw te overwegen en te doorbreken waar nodig. Als Afrikanen moeten we dat doen door ver en diep terug te gaan naar onze eigen wortels, gebruiken, geschiedenis en gewoonten. Dit is onze kans.Als we het vaccin accepteren, gooien we die kans weg; meer van het systeem dat ons onderdrukt, zal ons alleen nog maar verder onderdrukken. We hebben liefde nodig, saamhorigheid, we moeten voor elkaar zorgen. Dat zal [op de langere termijn] het verschil maken voor ons als Afrikanen.”

Er kwamen bij mij vragen op, die ook al in eerder gesprekken naar voren kwamen, zoals wie in (Zuid-)Afrika (en ook wereldwijd) zal het zich kunnen veroorloven zich te laten vaccineren? Wie zal het eerste recht hebben? Wie zal er voordeel van hebben en welk voordeel? Zo wordt in Zuid-Afrika het vaccin gesponsord door de mijnindustrie, die er natuurlijk veel baat bij hebben als hun (goedkope, laagopgeleide) werknemers gezond blijven.

Ik ben heel erg benieuwd hoe het uitrollen van het vaccin zal gaan. Zal dit ook weer tot stigmatisering van bepaalde landen of bevolkingsgroepen leiden, ook wanneer landen achterlopen en groepen dus nog niet ingeënt zijn? Is er in Nederland ook weerstand tegen het vaccin? Zal ik mij zelf laten inenten? Hoe kijk jij hiernaar?

Wat superleuk dat je Sapiens aan het lezen bent en dat je ervan geniet. Ik ga aan Zwaarden, Paarden en Ziektekiemen beginnen! Ben heel benieuwd, inderdaad ook weer in deze tijd heel relevant. Ik denk zelf wel dat corona een flink aantal bladzijden in geschiedenisboeken zal gaan beslaan. Alles wat er nu gebeurt, gemaakt of gedaan wordt, is erdoor beïnvloed. Ieder gedicht, lied, verhaal of film is anders. Gek idee. Het zet mensen zo aan het denken, het levert frictie op, en uiteindelijk leidt frictie denk ik toch wel tot verandering.

Op naar de verandering!

Veel groetjes en tot gauw,

Myriam