Calamares en gamba's

Hi Sarah!

Wat een dikke envelop ontving ik! Superleuk. Ik heb je brief drie keer gelezen voor ik alles goed gelezen had en terug kon schrijven. Mede door het zwaardere thema, de buurt en onze verschillende zorgen, duurde het even voor ik het kon laten bezinken. Het helpt mij in ieder geval verschillende belevingen en perspectieven te horen (naast de mijne). Ook een stuk verwerking. Bedankt daarvoor.

Grappig dat je met beide handen kan schrijven, handig. Zie niet gelijk verschil.

Het is natuurlijk geen probleem dat je tijd voor bezinning hebt genomen, heel goed juist. Zijn de lekkernijen inmiddels op? Ik kreeg ook heerlijke en prachtige zelfgemaakte koekjes. Mmm…

Wat goed dat je vroeger thuis sportte,

Nu heb je geen excuus meer Sarah. De sportschool is open en het is mooi weer. Graag hoor ik in je brief hoe je sportervaring was.

Ik zit nu in het Erasmuspark aan een van de lange tafels te schrijven.

Je werkt klinkt leuk, divers. Ik hoorde dat we in ieder geval tot na de zomer thuiswerken.

Hihi, dat hoepelen. Ja, dat is in het begin lastig. Je moet het juiste ritme vinden, een bepaalde draai maken. maar als je gaat, dan ga je hard! Ik wil je wel coachen! Wat goed dat je vroeger thuis sportte, zo kan je van die zwangerschapskilo’s afkomen en je fit voelen ondanks dat je een gezin had.  Ik ben benieuwd, waar je precies woont. Je huis klinkt als een droom. Wat hebben we toch goed, hè! Dat realiseer ik me elke dag. Ondanks sommige tegenslagen in het leven.

De angst van ouders is dat je kind verkeerde, vervelende dingen gaat doen, of meegezogen wordt in het gedrag van anderen.

Ik moest lachen om jouw zin: “met kinderen kan je niet eens naar perfectie streven”. Heerlijk. Wat jij schrijft over de bescherming van je kinderen, daar heb ik meer mensen over horen vertellen. De angst van ouders is dat je kind verkeerde, vervelende dingen gaat doen, of meegezogen wordt in het gedrag van anderen. Maar wat je schrijft, je moet ze toch eens loslaten. Wat grappig, dat je dochter zich zo bekommert om het plastic. Doet ze dat met het afval in huis of ook buiten?

Een vriendschap, hoe dan ook, kan heel intens aanvoelen

Wat je schrijft over het onderhouden van vriendschap herken ik wel. Alle contacten kosten tijd en energie, en dan is een klein aantal mensen al snel voldoende. Ik heb soms tijden met veel afspraken, en dan ineens is het klaar. Dan wil ik lekker alleen m’n weekend doorbrengen of met contacten die geen energie kosten, zoals m’n moeder. Zo schommel ik tussen introverte en extraverte periodes. Wat leuk dat je je beste vriendin via de school hebt leren kennen. Zijn jullie kinderen ook bevriend geraakt? Een vriendschap, hoe dan ook, kan heel intens aanvoelen en lang duren. Bijzonder is dat.

Maar ik denk dat we of ik het verst kom, als je zelf het goede voorbeeld geeft.

Met verschillende emoties heb ik je verhaal over jouw verschillende buurtervaringen gelezen. Het frustreert me, ik wil het snappen, er een verbindende rol in spelen. Maar ik denk dat we -of ik- het verst komen, als je zelf het goede voorbeeld geeft. En je je omringt met gelijkgestemden, anders verzand ik erin. Ik merk ook dat ik anders blijf hangen in dat ‘onwelkome’ gevoel, iets wat er eigenlijk niet meer is. Ik vind het eng, dat er in die docu op zo’n vernederende manier gesproken wordt. Ik snap helemaal, dat je dat in je ziel raakt. Het is in ieder geval fijn dat je een fijne jeugd hebt gehad in de wijk. Wat een andere tijden waren dat, haha.

Hulde voor jouw vader, geweldig om te lezen. Ook super dat jij je ook zo betrokken voelt en opstelt. Een prachtig voorbeeld voor jouw kinderen, iets waar ze zich ook aan vast kunnen houden in lastige tijden. Ik denk dat er in zekere mate twee of meer gescheiden werelden blijven. Maar dat is niet erg, zolang je maar met respect met elkaar omgaat en in elk geval een leuk contact met elkaar hebt. Ik ben in ieder geval blij dat we elkaar op deze manier hebben leren kennen! Ik heb ook zin in de bijeenkomst van dit project, ben benieuwd naar jou en de andere buurtgenoten.

Vandaag gaan we een stuk door de stad fietsen, naar Sloten. Lekker in het zonnetje. Gisteren kwam een vriendin, één die ik al 21 jaar ken. We hebben 15 km geskeelerd door Spaarnwoude en de Bretten. Heerlijk! ’s Avonds hadden we heerlijk klaargemaakte calamares en gamba’s (door m’n buurvrouw). Wij twee hadden namelijk weer wat spullen van grof huisvuil verkocht, haha (ik doe de handel, zij het koken).

Fijne zondag en tot snel! Liefs, Martine