Ik zie onwijs veel beren op de weg.

Hai Lauri,

Gefeliciteerd met je baan! Hoe ben je eraan gekomen en hoe vind je het allemaal? Ik kan me goed voorstellen dat dit een gekke periode is om te beginnen. Heb je al wat collega’s digitaal ontmoet? Bij mij gaat het wat minder, ik zit in een dipje waar ik moeilijk uitkom. Mijn hoofd werkt nogal chaotisch, ik ga bijna alles wat ik doe overdenken. Hierdoor lukt het me haast niet om te solliciteren. Ik zie onwijs veel beren op de weg. Mijn creativiteit wordt ook minder, wat ook niet bepaald helpt. Vorige week ben ik hiervoor bij de huisarts geweest en ben doorverwezen naar een psycholoog. Daarnaast hoop ik een loopbaancoach te krijgen, daar komt namelijk weer subsidie voor vrij. Met die hulp hoop ik wat manieren te vinden om met mezelf om te gaan. Gek eigenlijk, soms weet ik beter hoe ik met een ander om moet gaan dan met mezelf. Het is ook best ingewikkeld om mens te zijn, je hebt een binnen en een buiten. Daar moet je op letten. Soms klopt dat niet met elkaar en zijn er ook nog andere mensen die dat ook hebben. Toevallig geeft dit goed weer hoe erg ik overdenk en chaotisch ik kan zijn, haha.

Het is ook best ingewikkeld om mens te zijn

“Dat vergeten wat je nou al wel verteld had en wat niet” is heel herkenbaar. Uit enthousiasme kan ik blijven doorratelen en dan voor de tiende keer opnieuw iets vertellen. Laatst bijvoorbeeld, vertelde ik mijn vriend dat ik kindermenu’s vaak zo slecht vond. Het is bijna altijd patat met een snacks. Ik was ervan overtuigd dat ik dit niet eerder had verteld, maar ik viel blijkbaar voor de zoveelste keer in de herhaling. Maar goed ik vind dat dus echt een dingetje. Alsof kinderen alleen maar patat en frikandellen willen eten. Of nou ja, misschien is dat wel zo, maar door alleen die optie aan te bieden is een andere keuze maken lastig. Sowieso heb ik volgens mij nog nooit een vegetarisch, laat staan Vega kindermenu gezien. Het kan ook zijn dat dit enkel aan de oostkant van het land speelt. Zie jij het in Leiden of ergens anders weleens?

Eigenlijk zou voeding op scholen een vak moeten zijn. Al snap ik wel dat scholen kinderen zo ontzettend veel moeten leren tegenwoordig. Maar het is best een basis ding. Als je altijd ongezond eet en leeft dan heeft dat invloed op bijvoorbeeld de concentratie en het energievermogen. Al denk ik ook wel dat, hoe gezond je ook leeft, je altijd kans hebt om ziek te worden. Heb jij trouwens weleens een opmerking gekregen zoals ‘dat komt vast omdat je geen vlees eet’ toen je ziek was? Ik kan me herinneren dat ik vroeger best weleens vragen kreeg of ik niet ziek werd, omdat ik geen vlees eet. Of dan hele verhalen over iemand die wonderbaarlijk genoeg weer beter werd door wel vlees te eten, terwijl ze zelf (bij wijze van spreken) nog een Big Mac namen. Ik heb de indruk dat die vooroordelen jaren geleden meer speelden dan nu. Zelf zag ik altijd wel wat wit, maar volgens mij is dat gewoon mijn huid en ik zat destijds in de puberteit. Maar het is natuurlijk lekker makkelijk om het op vegetarisch eten te gooien.

dat komt vast omdat je geen vlees eet

Het is ook lastig om over te brengen dat dierenleed echt niet kan. Ik heb vaak de indruk dat het niet binnenkomt als ik erover begin. Niet dat ik er wekelijks een monoloog over houd, maar meer als het ter sprake komt. Het raakt me in mijn gevoel, het doet zeer. Bij andere mensen wordt die snaar niet geraakt lijkt het. In mijn omgeving is men vooral gevoelig voor het milieuargument. Daarom wil men wel minderen met vlees en andere dierendingen. Het is dan wel een ander doel, maar uiteindelijk is er dan toch minder dierenleed. Natuurlijk vind ik het milieu en andere aspecten ook heel belangrijk, maar uiteindelijk gaat het er voor mij om dat we goed horen om te gaan met onze mede-aardbewoners. Oh, nu klink ik als een zweefteef, haha, maar voor mij is dit juist heel feitelijk en niet zweverig. En al is het zweverig, ik wil wel  magische kracht hebben om te kunnen vliegen. Een beetje zoals Peter Pan, gewoon dat je gaat staan en dan kan vliegen, net alsof je gaat lopen, maar dan vliegen zeg maar. Zo fijn, lekker overzichtelijk op ongeveer tien meterhoogte. Door alle drukte heen gaan een vrij gevoel krijgen, maar toch zelf de controle hebben. Welke magische kracht zou jij willen hebben? Even buiten alle idealistische/politieke krachten? Haha.

Ik wil wel  magische kracht hebben om te kunnen vliegen

Eigenlijk is het openbaar vervoer best fijn en makkelijk. Je hoeft nooit te naar een parkeerplek te zoeken. Scheelt een hoop stress. Nu ik bezig ben met rijlessen realiseer ik me dat des te meer, haha. Wat is het fijn dat er in Nederland praktisch overal gefietst kan worden. Even fietsen, fiets ergens gratis neerzetten en door. Met een auto is dat toch wat lastiger. Al zou dat vast snel wennen op het moment dat ik dat pasje ooit binnen heb.

Die musea die je noemt, ga ik onthouden, al kan het best zijn dat ik in sommige al geweest ben toen ik heel jong was. Zo leuk die herinneringen aan vroeger. Ik ben ook zo blij dat mijn ouders mij, mijn broer en broertje meenamen naar musea. Ik denk dat het belangrijk is voor je ontwikkeling. Als kind vond ik het Openluchtmuseum helemaal geweldig. Afgelopen jaar ben ik er na tijden weer geweest en het is nog steeds fantastisch.  Ook is het een mooi ‘beginnersmuseum’, vooral voor mijn vriend die musea bij voorbaat al stom vond. Maar dat is ook een kwestie van perspectief. Ik probeer altijd rustig de bordjes te lezen, goed te kijken, de geuren in me op te nemen en als het kan zelfs te voelen in een museum. Zo wordt de ervaring zoveel groter en leuker. Ik word helemaal enthousiast, haha. Superleuk idee om samen een keer een museum te bezoeken, gaan we doen als het weer kan!

Je vrienden mag je volgens mij gewoon blijven bezoeken, ik doe dat ook. Het blijft wel een beetje gek, want je doet iets wat wel mag, maar ook weer niet helemaal. Dat is iets wat ik in die strengste coronaperiode het meest lastig vond. Samenkomen is strafbaar, sociaal gezond bezig zijn is niet goed. Ik snap echt helemaal waarom die regels er zijn en ik houd me er ook aan, want het kan immers levens redden. Het is simpel en ingewikkeld tegelijk. Wat ik wel vreemd vind is dat ik nog steeds veel koppels en groepen in winkels zie. Dat is volgens mij echt niet zo moeilijk om alleen te doen? Maar misschien wijzen zij weer met hun vingertje naar ons omdat wij met de trein reizen.

Het is simpel en ingewikkeld tegelijk

Hahaha, oh ja en dan ben je een achterlijke idioot, dat maakt de wereld mooier. Maar ik snap je gedachtegang, iets voor een ander invullen. Soms wil ik dan juist provoceren door iets heel raars te plaatsen. Vorig jaar met kerst postten veel stelletjes foto’s van zichzelf samen met de kerstboom. Het werd zo cliché dat ik een foto van een deurmat heb geplaatst, omdat ik vond dat een deurmat ook aandacht verdiende. Of met Valentijnsdag een foto van een bakje waar mensen zogenaamd in konden kotsen door alle verliefde posts. Ja, vet raar natuurlijk.

Lastige vraag! Ik denk niet dat iedereen journalist wordt, net zoals iedereen die zijn eigen huis schildert geen schilder is. Wel denk ik dat sociale media een steeds belangrijkere bron wordt van informatie en dat mensen hun eigen mening nog belangrijker gaan vinden, waardoor steeds meer nieuws in twijfel wordt getrokken. Iedereen lijkt steeds meer zijn eigen vragen en waarheid te hebben. Dat terwijl ik weet dat journalist zijn echt een vak is. Wat betreft de spel- en typfouten, daar ben ik het deels mee eens. Ik merkte al op mijn opleiding dat medestudenten Engels cooler vonden klinken. Dan moesten we een filmposter maken met Nederlandse titel en veel studenten vonden dat heel lastig. Terwijl het voor mij juist kansen gaf en het volgens mij heel goed is om ook creatief te zijn met de Nederlandse taal.

Dus ik denk dat het heel goed zou zijn om meer nadruk te leggen op hoe mooi Nederlands eigenlijk is.

Boudewijn de Groot bijvoorbeeld, wat heeft hij mooie liedjes geschreven. Of Ramses Shaffy, daar kan voor mij bijna geen Engelstalige artiest tegenop. Zelf merk ik dat ik regelmatig nog fouten maken in het schrijven. Vooral als ik iets met de hand moet opschrijven. Waar de digitale apparaten fouten corrigeren, doet een pen dat niet automatisch. Misschien is het wel goed om meer met de hand te gaan schrijven en minder digitaal. Om daarna ouderwets een woordenboek erbij te pakken om te controleren. Meer om het taalbewustzijn te vergroten. Maakt natuurlijk wel dat het extra zonde is als er grote fouten in digitaal geschreven teksten zitten die groot gepubliceerd worden. Al moet ik wel zeggen dat ik het heel irritant zou vinden als ik bij elke tekst die ik schrijf de hele tijd moet opletten of het wel correct is hoe ik het schrijf. Natuurlijk kan dit ook achteraf, maar ik heb liever een fijne tekst met hier en daar een foutje dan een saaie tekst die helemaal correct is. Maar van iemand die zichzelf journalist noemt, mag je wel verwachten dat die foutjes eigenlijk niet voorkomen. Volgens mij ben ik weer vreselijk aan het overdenken haha. Kan jij zo verzeild raken in gedachten dat dat dan eeuwig door lijkt te gaan?

Tot schrijvens!

Groetjes,

Judith