Skeeleren

Hi Sarah!

Ha, tuurlijk heb ik je teruggeschreven!

Klonk misschien wat zwaarmoedig, maar ik merk met sommige dingen (zoals het schrijven van een brief) dat ik het juiste moment moet pakken, de rust moet hebben om de juiste woorden te formuleren. Zeker over zo’n onderwerp als ’t onze. Ik merkte de laatste maand, dat het emotionele deel na de vervelende gebeurtenissen ‘ineens’ heel erg opkwam. Ik denk, omdat het nieuwe van m’n nieuwe baan wat wegzakt. Heb er destijds geen aandacht gegeven maar ben als een soort rechercheur de wijk doorgetrokken (met succes, dat wel).

Alles mag er zijn.

In ieder geval was het voor mij een teken om hier (emotionele lichamelijke spanning) hulp voor te zoeken. Het voelt inmiddels al ‘luchtiger’. Die gevoelens in combinatie met bijvoorbeeld jouw ervaring en visie, kunnen dan best ‘veel’ en verwarrend zijn. Ik trek me ieders gevoelens gauw aan en kan er dan niet over uit: wat is hier een oplossing voor? Welk aandeel heb ik hierin? En ‘de ander’? Kan ik mijn soms negatieve gevoelens koppelen aan de zeker aanwezige positieve ervaringen, zonder zaken te verbergen? Ik wil ook eerlijk zijn naar mezelf en anderen. Alles mag er zijn. Zo kan ik dan verdwalen in mijn hersenspinsels. Maar ik merk dat het mij goed doet om me te richten op mijn lieve buurvriendinnen. En ook deze bijzondere momenten juist te delen met mensen in mijn omgeving die onwetender zijn dan ik en meer vooroordelen hebben. (ik heb na het vuurwerkincident veel mensen daar niet over durven vertellen. Bang om vooroordelen te bevestigen, iets wat ik niet terecht zou vinden.)

Over leuke en bijzondere dingen gesproken, ik ga met mijn twee buurvriendinnen eind juni naar mijn moeder in Alkmaar. Ik denk dat we het leuk gaan hebben met z’n vieren. Zij gaan wat lekkere dingen klaarmaken en ik heb vandaag bedacht dat ik bij Bo-Rent een auto ga huren in plaats van dat we met de trein gaan. Heb er nu al zin in. M’n moeder heeft een moes- en bloementuin, daar gaan we dan ook kijken.

Wie is hier de ‘echte’ vervuiler?

Ik heb nagedacht over je vraag, ik zou er ook op willen doorvragen. Hoe moet ik hem interpreteren? Mijn reactie: "Nee ik zou niet denken, daar heb je weer zo een". Wel zou ik denken: "Daar heb je weer zo’n ouder die er naast loopt en er niks van zegt". Wat ik bij elke ouder en elk kind zou denken. Tegelijkertijd houd ik mezelf de spiegel voor. Wie is hier de ‘echte’ vervuiler? Je zou zeggen dat vliegen, autorijden en steeds nieuwe kleding (inclusief kinderarbeid) veel en veel erger zijn. Die vakantie naar Marokko (waar ik zo naar verlang), die moet eigenlijk stoppen. Zo kom je toch weer uit bij: verbeter de wereld, begin bij…

Dat rolt zo lekker.

Nou, het heavy stuk is voorbij. Ik moet wel lachen om jouw sportdiscipline. Kon ik je maar wat toesturen. Ik had vandaag zo weinig werk, dat ik vanochtend naar de sportschool ben gegaan, spijbelaar. (Het zou kunnen dat ik voorbij skeelerde, ik ben niet echt blond, niet echt slank. Dat dan weer niet, haha). Ik skeeler meestal linea recta naar de Haarlemmerweg, richting Halfweg. Dat rolt zo lekker. Dat zou je ook heerlijk vinden, dat gevoel. Vooral als de zon ondergaat en je skeelert daar.

Superleuk dat je iets verkocht hebt via Vinted, ook toevallig iets gekocht? Hebben jullie weekendplannen?

Fijn weekend en tot later!

Liefs, Martine