Wij hebben het schrijven volgehouden

Dag Astrid,

Hartelijk dank voor je bericht, fijn te lezen dat het goed met je gaat!

Dat prikken tegen Covid-19, heeft nogal wat voeten in aarde, vooral bij ouderen (o.a. mijn leeftijdgenoten). Die maken zich er nogal druk over. De eerste vraag die ze stellen is: "Heb jij je prik al gekregen?" (gehad in plaats van gekregen zeggen ze hier). Ik vraag me wel af hoelang de vaccinatie bescherming biedt, we gaan het zien en beleven. Persoonlijk denk ik dat Covid-19 en verder, nooit meer weggaat en dat komt vooral omdat ‘de mens’ in zijn geheel en in zijn handelen, een pandemie is voor de aarde en we nu daarvan onze trekken daarvan thuis krijgen. Afwachten, er zit niets anders op, 23 mei (Pinksterzondag, krijg ik de tweede).

Gefeliciteerd met de vijftigste verjaardag van je zwager, hopelijk wordt het een gezellig bezoek met een hapje en een drankje. Ik hoor wel wat hij van je - O shit, ik ben 50 kit -, vindt. En leuk dat je er plezier beleeft aan het kopen van de cadeautjes.

We zijn erge tevreden over de tuin en merken dat het onderhoud veel eenvoudiger is. We wonen erg naar ons zin op de hoek, een ruim huis, zeker met de aanbouw eraan. Het uitzicht is wijds over weiden, de straat rustig, leuke buren, dus wat hebben we nog meer te wensen?!

Onderhoud aan je huis is, weet ik uit ervaring, nogal een dure grap. Wij hebben recent aan de achterzijde HR++ glas laten plaatsen en een nieuw kozijn met HR++ glas (€ 3400,00), aan de voorzijde. De kosten worden berekend naar het aantal verbindingen die in het kozijn zitten. Maar bedenk, je huis knapt ervan op, het leefcomfort neemt toe en het huis wordt ook meer waard! In ons dorp staan zes huizen te koop. Mijn zoon wil ook verhuizen en heeft een makelaar gevraagd om hem te koppelen met een verkopende partij. Maar in Alblasserdam zijn twee huizen te koop die in zijn budget passen (€ 450.000,00).

Ik schrijf deze brief tussen de afspraken door in het AVL

Ik schrijf deze brief tussen de afspraken door in het AVL. Tijd genoeg, ze hebben de tussenpozen nogal ruim gepland. Zo kan ik het nuttige met het aangename verenigen. Ik was er om 10.00 uur en mag om 15.40 weer naar huis.

De Sigmoïd scopie zag er wonderschoon uit en de dokter, professor Beets, was erg tevreden. Vandaag is ook onze dochter jarig, ze is 41 jaren jong geworden, haar tweede verjaardag onder het Covid-19 regime. Vanavond gaan we bij haar een kopje thee drinken.

Zo te lezen maak je nogal wat mee in het communicatiecentrum en dat al om 07.00 uur. Je snapt niet wat mensen bezielt iemand binnen de relatie af te tuigen. Maar de Covid-tijd, draagt daar ernstig aan bij, voortdurend op elkaars lip, kinderen thuis, werk op de tocht, et cetera.

Ook bij ons is het redelijk saai, je ziet/spreekt maar weinig mensen en bovendien voelt het voor mij persoonlijk zo dat je eraan went dat iedereen in zijn eigen bubbel leeft, het sociale contact verwatert zienderogen. En dat vind ik heel jammer.

Ik ben hem de andere dag wel even gaan knuffelen

Met de kinderen gaat het goed, ongeacht de regels, zoeken we elkaar gewoon op. Onze ene kleinzoon heeft er best last van dat hij ons wat minder ziet. We zouden op Koningsdag oranje tompouces bij hen eten, maar hij was nogal snifferig en hangerig en is met zijn mama gaan testen, uitslag gelukkig negatief. Maar toen was Koningsdag helaas al voorbij. Ik ben hem de andere dag wel even gaan knuffelen.

Wij/ik breng(en), als het weer het toelaat, veel tijd buiten door, vooral om de zon te aanbidden. Uit de wind in de zon een beetje kleur opdoen. Met Koningsdag heb ik wat vlaggetjes opgehangen en die gaan er zes mei pas weer af.

Gelukkig dat je verkoudheid weer snel over was, blijkt dus toch nog te bestaan.

In mijn vorige brief schreef ik dat we verwachtten dat onze zoon en zijn partner iets te vertellen hadden, maar deze verwachting sproot vooral voort uit mijn eigen hoop en fantasie. Het was slechts het verhaal over de aanmelding bij een makelaar.

Het gesprek bij de stichting Werkbank Drechtsteden, was opbouwend en gezellig, ze willen me graag in het stichtingsbestuur hebben. Dus daar is wat te doen, mensen helpen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt, zoals NUG-ers (niet uitkeringsgerechtigden), arbeidsgehandicapten, jongeren, ouderen, et cetera.

En dan de toekomst:

Misschien maak ik het niet eens mee, wie zal het zeggen

2027 is nog ver weg, dus vind ik het best moeilijk om te bedenken hoe het er dan uitziet. Misschien maak ik het niet eens mee, wie zal het zeggen. Ik ga er maar gemakshalve vanuit dat ik nog weel een poosje mag blijven op deze wereld.

Het is al heel lastig om een beeld te krijgen van de rest van dit jaar. Vakantie, of op bezoek bij mijn zus in Frankrijk? ik weet het niet, maar hoop er wel op.

Ondanks het feit dat de wereld continu verandert, zal eten en drinken aanschaffen wel zo blijven als het nu is, misschien in een ander jasje? Hopelijk minder plastic verpakkingen en meer vers, zo over de toonbank.

Wellicht doet Rutte over vier jaar weer een gooi naar nog een Ruttekabinet; mijn kleindochter gaat dan naar een andere school; zelf heb ik alle controles in het AVL goed afgerond en zijn we in 2027 55 jaar gehuwd; het waterbeheer is rigoureus bijgesteld en het regent meer dan nu; wij hebben het schrijven volgehouden.

Blijf gezond en probeer te genieten van de kleine dingen en als ik de uitslagen uit AVL weet, stuur ik je een bericht.

Lieve groeten,

Piet