Ik wilde helemaal niet bij dat kluppie horen

Kijk, ik word steeds blijer van onze combinatie! Naast alle verschillen zijn er opmerkelijk veel raakpunten. Prachtverhaal van jou! Ooit kom ik erop terug, echt waar! 

Ik ga verder waar ik gebleven was: trouwen. Op je twintigste. Of ik het nu nog zou doen, valt nog te bezien. Wat overigens niet betekent dat ik er spijt van heb. Wij wilden destijds in de kerk overtrouwen, zoals dat heet, de vraag was alleen waar. Mijn ouders waren een soort van christelijk gereformeerd op dat moment, ik was in die kerk altijd naar zondagsschool en catechisatie geweest (waarvan ik me voornamelijk het gevoel van buitengesloten zijn herinner, want mijn ouders waren buitenbeentjes in die gemeente (niet principieel genoeg, grijns, terwijl ze in mijn ogen veel te principieel waren) en de meeste meisjes (jongens en meisjes apart, want stel je voor…) zaten op de huishoudschool en vonden mij maar raar. De dominee deed nog een extra duit in het zakje door mij elke keer de vragen te stellen die de anderen duidelijk niet konden beantwoorden), dus wij besloten daar te kijken of we er over mochten trouwen.

.... ze dachten duidelijk dat ik zwanger was

Mijn man en zijn ouders waren 'gewoon' gereformeerd en niet echt 'praktiserend' en dat wisten ze daar ook kennelijk. We moesten dus aantreden voor de kerkenraad… ik in mijn moderne soepjurkje... en ze dachten duidelijk dat ik zwanger was. Bovendien was JJ in hun ogen een afvallige. Een van de ouderlingen merkte op dat hij zich weleens afvroeg waar de Meinmein van vroeger was gebleven. Kortom: het feest ging niet door. Grijns, toen we thuiskwamen en het hele verhaal vertelden, ging mijn vader volledig over de zeik. Hij ging z'n jas aantrekken om 'verhaal te halen', met name om die opmerking over mij. Ik geloof niet dat we geweld hebben gebruikt, maar het kostte moeite om hem tegen te houden. Ik zal een beetje opschieten, hoor, anders blijven we aan het trouwen. We zijn uiteindelijk ergens anders beland waar we wel welkom waren en als ik erop terugkijk, vraag ik me af wat ons in vredesnaam bezielde. Ik wilde helemaal niet eens bij dat kluppie horen.

Ik ben gaan werken bij de NN en al snel daarna les gaan geven op de school waar ik zelf op gezeten had (en in welk gebouw onze kleinzoon nu op het gymnasium zit, wat zeg je daarvan). Er was toen een groot gebrek aan leerkrachten, dus ik mocht onbevoegd, zoals dat heet, aan de slag. In de lagere regionen, dat dan weer wel. Dus mavo en de laagste klassen van de andere schooltypen. Rare gewaarwording, vroegere leraren waren ineens collega's en sommige leerlingen waren net zo oud als ik.

..... van mij mag iedereen echt zelf weten wat-ie wil zijn. Behalve een klootzak dan, dat liever niet!

We kregen dus drie kinderen. Een jongen, een meisje en toen weer een jongen. Zoals je ziet, ben ik niet zo gevoelig over het noemen van geslachten. Ik vind, dat vertel ik nog even en dan ga ik stoppen voor nu, dat alle gedoe over geslacht veel te ver gaat. Als iedereen nou zijn medemens gewoon accepteert zoals hij (zij/het/grijns) is, zijn we toch klaar? Ik realiseer me dat dat wat kort door de bocht is, maar van mij mag iedereen echt zelf weten wat-ie wil zijn. Behalve een klootzak dan, dat liever niet!

Ik moet even m'n schoondochter advies geven over haar outfit voor de fotoshoot die voor morgen op het programma staat (getverderrie, echt geen zin in) en daarna wil ik nog even lezen, want ik heb de g.. ganselijke dag aan christmas stockings zitten peuteren die dezelfde schoondochter me had gevraagd te haken. En dan kraaltjes erop... en dan een lusje eraan... zucht. 

Denk erom, niet meer spijbelen, hè!

Meinmein