Alsof ik weer meer ‘aan’ sta

Hoi Tanja,

Dank weer voor je brief. Ik heb er van genoten om je brief te lezen. Ik vind je manier van schrijven prettig en ook je manier van kijken fijn en leerzaam. Toen ik je brief las dacht ik, dat moet ik in ieder geval teruggeven in mijn volgende brief. Dat ik genoot van het lezen van je brief.

Verder was ik benieuwd hoe jij er nu in staat? Hoe vind je het brieven schrijven? Zijn er onderwerpen waar je nog over zou willen schrijven? Is er een frequentie die je prettig vindt? Hoe vind je het tot nu toe? Misschien wel goed eens te evalueren.

Ook bij mij stond de afgelopen twee weken steeds 'Tanja schrijven' op mijn to-do lijstje. Nu pas op deze mooie zonnige zondag neem ik er de tijd voor. Er komen altijd zoveel dingen tussendoor en ik heb ook vaak zin om mijn laptop gewoon even dicht te doen en buiten te gaan wandelen. Zeker met dit mooie weer van de afgelopen dagen.

Als de zon weer begint te schijnen, krijg ik letterlijk het gevoel dat ik uit mijn winterhol kruip.

Van winter zijn we opeens vol in het voorjaar aangekomen. Als de zon weer begint te schijnen, krijg ik letterlijk het gevoel dat ik uit mijn winterhol kruip. Alsof ik alles weer meer kan voelen. De mooie en euforische dingen, maar ook de moeilijke dingen, de worstelingen. Alsof ik weer meer ‘aan’ sta. Ik geniet er enorm van. Als ik mij dan realiseer dat het pas eind februari is, vind ik het ook een beetje zorgelijk. Maar los van de tijd van het jaar, ben ik dol op de zon. Dus doet dit me erg goed.

De dag nadat ik jouw brief kreeg ben ik samen met mijn man op een mini-vakantie gegaan in Nederland. We zijn eerst twee dagen naar Ens geweest en hebben daarna nog drie nachtjes op Texel in een huisje geslapen. Het was prachtig en heerlijk. Echt zo fijn er even tussenuit te zijn. Voor deze hele coronasituatie gingen we regelmatig op vakantie. Verre reizen zijn voor mij altijd onderdeel van mijn leven geweest. Nu vind ik het idee om voor een vakantie naar de andere kant van de Atlantische Oceaan te vliegen te zot voor woorden. Want Ens en Texel zijn prachtig en daar was ik ook nooit eerder geweest. Dit lijkt alweer een eeuwigheid geleden, want toen gingen we schaatsen en wandelden we door de sneeuw. Nu zit ik in de volle zon en ruikt het naar lente.

Ik hoef niet meer de wereld over om het geluk ergens anders te zoeken, dat voelt als een groot cadeau.

Corona brengt mij veel. Deze periode geeft me veel rust. Ik kan meer van de kleine dingen genieten en ik sta veel meer stil bij wat ik heb. Mijn vrienden en familie. Mijn man en mijn drie katten. Ik ben dolgelukkig in mijn huisje in Rotterdam. Ik hoef niet meer de wereld over om het geluk ergens anders te zoeken, dat voelt als een groot cadeau.

Voor jou zal het sneeuwweekend misschien ook alweer ver weg voelen, maar het klonk heerlijk. Niet meer naar huis kunnen vanwege de sneeuw. Samen gezellig koffiedrinken. Binnen bijkomen van de kou.

Wat bijzonder en leuk dat je een huisgenoot hebt, die ook als je zoon voelt. Het inspireerde mij ook meteen weer om buiten de kaders te denken. Kinderen, familie, je kunt het op zoveel manieren invullen en voelen. Dat hoeft niet allemaal bloed en eigen te zijn.

Dat deel over praten herken ik heel goed van mijn relatie met een Nicaraguaanse jongen. Ik heb vier jaar in Latijns Amerika gewoond en trots speelde daar een andere rol, dan wij ooit kunnen snappen. Ik weet niet of dit voor jouw huisgenoot ook speelt, maar ik kan me voorstellen dat er soms dingen aan ten grondslag liggen die wij nooit helemaal zullen doorgronden, omdat onze culturele normen en waarden weer heel anders zijn. Wel mooi om er enerzijds over in gesprek te gaan om elkaar op die manier beter te leren kennen en anderzijds te respecteren wat voor iemand anders belangrijk is.

Ook je 'over 5 jaar', herken ik heel goed in mijn eigen leven. Elke keer dacht ik: ik heb nog alle tijd. Nu voelt dat niet meer zo. Al zijn er natuurlijk ook genoeg vrouwen die pas na hun 35e beginnen aan kinderen tegenwoordig. Toch voelt het niet meer alsof ik de keus voor mij uit kan blijven stellen. Terwijl ik dit schrijf denk ik meteen dat dat misschien wel kan, omdat het voor mij ook goed zou zijn als het er niet van zou komen. Ik heb in ieder geval ook genoeg redenen waarom ik het niet zou willen en een leven zonder kinderen lijkt me in veel opzichten heerlijk.

Dank voor jouw blik en je verhaal over dit onderwerp.

Dat corona mij een baan in loondienst en een vakantie op Texel zou brengen, had ik nooit verwacht.

Morgen begint mijn nieuwe  baan als projectleider. Ik ben heel benieuwd naar wat dit mij allemaal gaat brengen. In ieder geval een grote verschuiving van zelfstandig werken naar 32 uur in loondienst. Ik heb in mijn leven nog niet meer dan 24 uur in loondienst gewerkt en ook dat heb ik maximaal tien maanden volgehouden. Mijn leven ziet er inmiddels heel anders uit, dus ik denk dat het nu veel meer past. Daarnaast heb ik ook nooit eerder werk en een organisatie gevonden die zo goed passen en aansluiten bij mijn eigen gevoel en visie. Dat corona mij een baan in loondienst en een vakantie op Texel zou brengen, had ik nooit verwacht. Wel denk ik dat als we de wereld allemaal wat dichterbij halen- op het gebied van reizen, consumeren, werken- het leven op aarde nog een stuk langer houdbaar is.

Ik wens je een mooie week toe. Ik ben benieuwd hoe het jou vergaat en kijk uit naar je volgende brief.

Liefs,

Charlotte