77 herfsten oud

De wintertijd is ingegaan!

Beste Elly,

Hoe gaat het? Als ze dit aan mij vragen zeg ik vaak: “Goed genoeg” of “Ik mag niet klagen en dat doe ik ook niet.” We hoeven niet altijd flink te zijn en mogen het best over onze gebreken hebben. Als ik mensen te eten heb, is de afspraak tien minuten over je gebreken vertellen of waar je je aan ergert. Tijdens het eten zou het slecht zijn voor de spijsvertering.

Als ik slecht geslapen heb, en dat komt nog wel eens voor, draai ik muziek waar ik vrolijk van word. Bach, Vivaldi, Telemann. In bed lig ik vaak te luisteren naar de podcasts Nooit meer Slapen, Kunststof, Echt Gebeurd of Onbehaarde Apen.

Soms denk ik: "Ik had ook een wandeling kunnen maken"

Zondag is vaak mijn tv-dag. Ik kijk naar De Verwondering van Annemiek Schrijver, Jacobine op 2, Filosofisch Quintet, Buitenhof, Podium Witteman en Arjan Lubach. Dat zijn veel uren achter de buis. Soms denk ik: “Ik had ook een wandeling kunnen maken.”

Op dit moment ben ik op het atelier, dat ik samen met mijn zoon deel. Het is in de vrouwenkliniek van het Wilhelmina Gasthuis. Het oude ziekenhuis. Hier zijn veel baby’s geboren. Een geweldige ruimte op de derde verdieping, met ramen en bovenlichten en uitzicht over de stad. Ik kan het Rijksmuseum, de schouwburg en de Nederlandse Bank zien. We hebben hier al onze materialen en papieren om aan de slag te gaan. Ik kan hier ook (hard) muziek draaien, van jazz tot klassiek. Ik voel mij begunstigd door deze plek. Als ik nu uit het raam kijk, zie ik de zon schijnen over de herfstbomen, met kleurentinten van geel, oker, groen, bruin tot rood en alles wat er tussen zit.

Ik heb het besef dat ik al 77 herfsten heb mogen meemaken en jij nog veel meer. Ik ben daar heel dankbaar voor.

Een pastel van Mieke voor jou. Mieke schreef: “Oh die kleuren, zij brengen mij in vervulling.” Mieke, mijn zoon en ik hebben hier op het atelier weekendtentoonstellingen gehad. Zelfs nog twee maanden voor haar overlijden. Er waren veel familieleden en vrienden. Mieke had niet veel energie meer, maar ze genoot van de aandacht en het is bijzonder om op die manier afscheid van haar te kunnen nemen.

Hartelijke groeten,

Rob