Ik ben iemand die schrijft zoals het binnenkomt in mijn hoofd,

Hai Lauri,

Wat grappig en bijzonder om via een manier als deze in contact te komen met elkaar. Hoe ben jij bij dit project terechtgekomen? Ik ben iemand die schrijft zoals het binnenkomt in mijn hoofd, dus wellicht verzend ik deze brief dezelfde dag nog, maar het kan ook een paar dagen duren. Dat maakt voor nu natuurlijk niks uit.

Het klopt dat ik een opleiding heb gedaan in de richting Communicatie. Vorig jaar zomer ben ik namelijk afgestudeerd aan de opleiding Media, Informatie en Communicatie (nu Creative Business) in Enschede. Er zit daar inderdaad een universiteit, maar er zit ook een hogeschool, namelijk Saxion. Die hebben locaties in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Maar goed, van het hele coronagebeuren heb ik in dat opzicht geen last. Wel maakt corona het wat lastiger om nu een baan te vinden; ervaar jij dat ook zo? Ik ben sinds december opzoek, maar het is heel lastig om iets te vinden wat past en waarbij ik aan de eisen voldoe. Wat het ook iets moeilijker maakt, is dat ik nog bezig ben mijn rijbewijs te halen, wat ervoor zorgt dat het zoekveld wat kleiner wordt. Ik ben benieuwd hoe jij omgaat het vinden van een betaalde baan in deze tijd.

Wel maakt corona het wat lastiger om nu een baan te vinden; ervaar jij dat ook zo?

Klopt het dat je dezelfde opleiding in dezelfde stad hebt gedaan als onze koning? En waarom heb je ooit gekozen om die studie te volgen? Ik ben heel benieuwd naar je beweegredenen, al kan dit misschien wat als een politieverhoor ogen. Waar je ook zeker zo je beweegredenen voor hebt is je bestuursfunctie bij GroenLinks en je rol als vrijwilliger. Het blijkt in ieder geval dat je idealen hebt die de wereld een stukje mooier kunnen maken. Althans, zo kijk ik ernaar. Wellicht heeft die blik van mij er ook mee te maken dat ik sinds mijn tiende geen dieren meer eet, en van 2013 tot en met 2018 strak veganistisch heb gegeten. Heel veel restaurants in Apeldoorn en omgeving zijn helaas nog niet thuis in plantaardig voedsel en soms zelfs niet eens in vegetarisch eten. Hierdoor maak ik in restaurants weleens een uitzondering. Het is voor mij heel belangrijk dat het geen ‘ding’ wordt. Ik wil gewoon ergens kunnen binnenstappen en zonder te veel vragen wat bestellen. Eerder schaamde ik me daar wel voor, want ik sta toch immers ergens voor? Toch sta ik daar nu sterker in, omdat ik weet dat elke stap er een is. Ik ben daarom al heel blij als vriendinnen mij vertellen iets minder vlees te eten. Een betere wereld, of althans een wereld waarvan ik denk dat die beter is, moet toch ergens beginnen.

Eerder schaamde ik me daar wel voor, want ik sta toch immers ergens voor?

Gelukkig maakt mijn vriend dat begin voor velen een stuk makkelijker. Dit klinkt echt té toevallig, maar hij ontwikkelt vleesvervangers. Ik kan wel vragen of je dat kent, maar het kan toch bijna niet anders dan dat je dat kent? Hoewel hij zelf wel vlees eet, draagt hij door zijn werk toch een stukje bij aan een wereld waarin minder dieren hoeven te lijden voor het genot van mensen. Helaas gebeurt dit nog teveel, en ik denk dat het heel veel tijd nodig heeft om een einde te maken aan de intensieve veehouderij. Voor mijn gevoel voelen mensen zich snel persoonlijk aangevallen op het moment dat je zegt dat het misschien niet zo handig en ethisch verantwoord is om zoveel vlees te eten. Je pakt iets van ze af en ze willen zelf bepalen wat ze doen. Mensen zijn zo eigenwijs, dikke prima natuurlijk, dat levert ook veel op. Al zou het in sommige gevallen fijn zijn als mensen in ieder geval even willen luisteren.

Net als nu in de Black Lives Matter-discussie. Ik merk dat er niet door iedereen naar elkaar geluisterd wordt, maar dat het lijkt te gaan om wie het hardst schreeuwt. Toch hoop ik zo dat het wel wat oplevert. Helaas heb ik hier in mijn tijd weinig les over gehad en zoals ik lees heb jij hier ook niet veel over gehoord tijdens je studie Geschiedenis. Het lijkt me daarom om te beginnen goed dat er op school meer aandacht wordt besteed aan het verleden van Nederland, en dat onderwerpen als discriminatie besproken worden. Al moet de toekomst uitwijzen wat deze discussie oplevert. Over zeven jaar hoop ik dat Nederland in ieder geval zover is dat mensen bij sollicitaties niet afgewezen worden om hun naam. Wellicht is dat maar een klein streven, maar ik denk echt dat het tijd nodig heeft. Hoe graag ik het ook wil, racisme is niet zomaar weg, al is er wel hoop. Mijn donkere vriend ervaart namelijk gelukkig zelf geen racisme. Hier ben ik zo blij mee. Daarom durf ik ergens te hopen voor mijn dubbelbloed nichtje en wellicht mijn toekomstige kinderen, dat zij in hun geschiedenisboeken lezen over deze gebeurtenissen en dat zij nooit met racisme te maken krijgen. O ja, ik praat trouwens over dubbelbloed in plaats van halfbloed, dat vind ik namelijk veel vrolijker klinken.

Het lijkt me daarom om te beginnen goed dat er op school meer aandacht wordt besteed aan het verleden van Nederland

En nu de vraag hoe ik de wereld over zeven jaar zie. Tussen de regels door heb ik daar al iets van antwoord op gegeven, maar ik zal er iets uitgebreider op ingaan. Het is grappig om te zien dat ik me best wel in jouw beeld herken. Ook ik hoop dat mens en dier meer als gelijken worden behandeld en dat discriminatie de wereld uit is. Al denk ik ook dat zeven jaar hier zo kort voor is. Het lijkt me mooi als er over zeven jaar minder veroordeeld en beoordeeld wordt. Dat als ik bij wijze van spreken met een regenboogkapsel wil lopen, dat rustig kan zonder de hele tijd commentaar te krijgen. Misschien dat het hier ook gaat om een wereld die ervaren wordt als een veilige plek, waar iedereen zichzelf kan zijn. Het is vast heel idealistisch, maar dat ben ik ook. Ik vind het zo fijn als de wereld voor iedereen leuk is en dat iedereen zich gelukkig voelt. Ik snap wel dat het in praktijk niet altijd zo werkt, maar hé, idealen zijn ook om van te dromen.

Het is vast heel idealistisch, maar dat ben ik ook

Trouwens, mij schrik je niet zo snel af hoor, haha. Ik probeer tegenwoordig niet altijd ergens iets van te moeten vinden, wat best relaxed voelt. Hoe zit dat voor jou als bestuurslid bij GroenLinks, wordt er dan altijd verwacht dat je je mening geeft, of zit dat anders? Ik ben zelf niet op die manier bezig met politiek, dus ik ben wel benieuwd. Ik stem natuurlijk wel altijd, jarenlang trouwens op de PvdD, maar ik ben een beetje afgeknapt op het gedoe wat zich in die partij afspeelt. Bij de volgende verkiezingen moet ik me daarom echt goed inlezen in de visies van de verschillende partijen. Gelukkig heb ik daar nog even de tijd voor.

Over tijd gesproken (oh, dit is echt een heel slecht bruggetje), maar ik kom deze tijd door door te skeeleren, steppen (al gaat dat nu lastig, want hooikoorts of regen), wandelen, Twitter-discussies lezen (guilty pleasure), werk zoeken, aan mijn spelling en grammatica werken, en zo vergeet ik vast een hoop te noemen. Waar houd jij je mee bezig?

Hoe sta jij trouwens tegenover de frequentie van het aantal brieven, als in hoeveel tijd er tussen de brieven zit? Ikzelf heb zoiets van: het komt zoals het komt, soms zit er een week tussen, soms vier weken. Ik ben benieuwd naar je volgende brief :).

Groetjes,

Judith