Suikerfeest is een dag vol gezelligheid

Beste Joop,

Wat gaat de tijd snel...

De ramadan was net begonnen en het is alweer voorbij. Tijdens de ramadan vasten alle moslims, ze verdiepen zich meer in hun geloof en helpen arme mensen. Het is een speciale maand waarin men extra zijn best gaat doen. Ik merk dan ook dat iedereen die met de ramadan meedoet vrijgevig is en veel arme mensen helpt met donaties of voedselpakketten. Het is ook een gezellige maand. Veel families komen bij elkaar om het vasten te breken. Vanwege corona was dat dit jaar minder. We proberen het huis ook gezellig te versieren, zodat de kinderen het mee krijgen. Zie het als maand december met kerstversieringen.

Suikerfeest is een dag vol gezelligheid, met pakjesavond en met lekker eten. Men moet ook de hele dag op familiebezoek. Ik ben met mijn gezin in feestkleding bij mijn zus gaan ontbijten. Het was een geslaagde dag met veel lekkernijen en cadeaus.

Wij zijn ook opgevoed met opa en oma in huis.

Over de opvoeding van de kinderen ben ik het met je eens. Alleen, zoals ik eerder heb aangeven, moeten wij in ons geloof een kind alles geven en verwachten wij zorg voor ons van hen als wij ouder zijn. Tegenwoordig zie je dat minder gebeuren. Wij zijn ook opgevoed met opa en oma in huis. Maar in deze tijd hoop ik alleen op zorgzaamheid en een bezoekje per week van ze, haha. Ik probeer ook veel aandacht aan mijn ouders te schenken en voor ze te zorgen als het nodig is. Zoals je zei, ieder kind is anders en wordt als een individu gezien.

De buurt gaat er ook niet op vooruit

Helaas zie ik veel verschillen in de buurt vanwege de nieuwbouw en bestaande bouw. Ik had liever dat alle oude woningen gesloopt of gerenoveerd werden. Ik woon ook in een oud huis en kan niet wachten tot ik kan verhuizen. De buurt gaat er ook niet op vooruit door vuil en criminaliteit, helaas. De laatste tijd hoor je veel over criminaliteit en dat baart mij zorgen. Qua vuil is het erger geworden en er is veel overlast van muizen.

Nu, ik probeer altijd op tijd te reageren met schrijven, maar de dagelijkse routine en kids laten het niet toe.

Ik wens je verder een fijne dag.

Groetjes,

ADNAN

Mevrouw Pietje Precies, noemen ze mij ook wel eens

Hoi Agnes,

Het gaat inmiddels hartstikke goed met me!

Leuk hoor die foto! Ik heb hem een plekje gegeven in mijn huis. Vind hem zo rustgevend.

Vind het ook hartstikke leuk om je zo te ontmoeten.

Maar leuk hoor, dat je fotograaf bent. Ik zelf hou ook van foto’s maken, maar dan op mijn telefoon. Ik maak er een stuk of zes en één daarvan moet het dan worden. Mevrouw Pietje Precies, noemen ze mij ook wel eens.

Mijn motto dit jaar is om te genieten van elk moment

Lekker sportief hoor! Om zo’n wandelroute te doen. Ik ben voor de ramadan ook heel sportief geweest, ging bijna elke ochtend om de Sloterplas rennen en af en toe wandelen als ik het even niet aan kon. Dat zou ik graag weer willen oppakken, zodra de ramadan is afgelopen, want dan heb ik me weer vol zitten proppen met zoetigheden. Mijn motto dit jaar is om te genieten van elk moment en ook meer de natuur in te gaan. En natuurlijk een gezonde lifestyle aan te houden.

Maar jij zal het net zo druk hebben als ik met drie kinderen, zo druk dat je soms jezelf vergeet. Wel ben ik een type dat toch altijd toch een moment op een dag maakt om even weg te zijn van al het werk en de bezigheden met de kids. Dan plan ik een ontbijt met wat vriendinnen, lekker shoppen of dineren, want ja, zo hou ik me zelf op been. Anders lukt het echt niet.

Maar pottenbakken, leuk zeg. Dat heb ik ook altijd wel willen doen. Nou wie weet zal ik je eerste klant zijn.

Met de ramadan gaat het hartstikke goed. Mijn lichaam is nu aan het ontgiften. Daarbij merk ik dat mijn gemoedstoestand drastisch verbeterd is. Ben ineens heel helder, want normaal ben ik veel suiker gewend.

De organisatie waar ik in zit, is een vrijwilligersorganisatie, die bewoners en professionals empoweren in West. Wij geven veel bijeenkomsten, over bijv. opvoeden, discriminatie, LHBTQI,  noem maar op.  Ook bieden we lessen aan in Spaans, Engels en Nederlands. We worden vaak ingezet bij evenementen, zoals het WOWfestival en het Alf  Laila Walaila.

Ben natuurkijk nu weer bezig met het voorbereiden van het Suikerfeest!

De eerste week vakantie is alweer voorbij en wat is het snel gegaan. Heb eigenlijk niet veel gedaan. Vanwege de ramadan heb ik het dit jaar anders aangepakt en ik vind het heerlijk. Ben natuurlijk nu weer bezig met het voorbereiden van het Suikerfeest, dat bijna voor de deur staat. De kinderen zijn er dol op. En ik ook! Het hele huis wordt versierd, allemaal cadeautjes en lekkere dingen op tafel.

Aankomende week is het weer de laatste week van de ramadan, dus ook de laatste afgifte van de maaltijden, die mij deze hele maand bezig hebben gehouden. Ik ben enorm trots op wat we hebben bereikt. Veel ouderen blij gemaakt en laten weten dat ze altijd op ons kunnen rekenen, als ze daar behoefte aan hebben.

Ben weer benieuwd naar je volgende brief,

Met hartelijke groeten,

Saly

Ik ben een actieve buurtbewoner

Beste Agnes,

Mijn naam is Saly, ik ben 34 jaar en mama van drie kinderen.

Ik woon in de Kolenkitbuurt-West en ik ben een actieve buurtbewoner. Zo ben ik deze maand begonnen om gratis maaltijden te geven aan mensen die daar behoefte aan hebben. Zoals je weet zijn het moeilijke tijden waarin we zitten. Alle beetjes helpen.

Afgelopen week ben ik een beetje ziek geweest. Mijn brief zal daarom wat later aankomen.

Ik kom net van een afspraak bij de tandarts, wat ik totaal niet zag zitten, maar dat moet nu eenmaal gebeuren.

Hopelijk kunnen we veel mensen bereiken en voorzien van een maaltijd.

Vandaag zal de eerste take out Iftar maaltijd zijn die wordt uitgegeven. Spannend! Hopelijk kunnen we veel mensen bereiken en voorzien van een maaltijd. Tegelijkertijd is het ook wel druk voor mij. Ik run de hele organisatie samen met een aantal actieve bewoners. Ik zit namelijk in een vrouwenorganisatie, die bewoners en professionals empoweren.

Ik ben mee gaan doen aan dit project  'Brieven naar de Kolenkit', omdat het me wel leuk leek om eens wat anders te doen dan wat ik normaal doe. In plaats van face to face mensen leren kennen in de buurt.

Ik ben moslim en voor mij staat nu de ramadan voor de deur, een maand van barmhartigheid en vrijgevigheid. De feestdagen die ik als moslim vier, vind ik heel belangrijk, zowel voor mij als mijn gezin.

Ik hoop dat ik je voldoende info heb kunnen geven.

Ik zie graag jouw respons tegemoet.

Ik wens je een fijne zonnige week.

Groetjes, Saly

Je klinkt als een inspirerend persoon.

Beste Istahil,

Wat leuk dat ik jou ga leren kennen via briefcorrespondentie. Je klinkt als een inspirerend persoon. Ik ben erg benieuwd naar jouw werk over trainingen in veerkracht en hoe je omgaat met een crisis. Hoe ziet een dag van de week voor jou eruit? Verder ben ik ook erg benieuwd naar hoe geloof in jouw leven een rol speelt. Hoe was bijvoorbeeld de Ramadan voor jou dit jaar? Ik hoop dat je je gezuiverd voelt en een gezegend Ramadan hebt kunnen ondernemen, ondanks de coronarestricties. We leven in een aparte tijd hè, maar ergens vind ik het ook fijn dat de tijd even stil staat. Alles staat stil. De wereld staat stil. De wereld kan even op adem komen. Even alles de ruimte kunnen geven en in het meest essentiële weer de juiste energie in stoppen. Hierdoor worden de pure contacten nog hechter in deze tijd, en daar ben ik erg dankbaar voor. 

Hoe was bijvoorbeeld de Ramadan voor jou dit jaar?

Ik zal even mijzelf voorstellen. Ik ben Luna, 22 jaar en ik studeer Psychologie aan de UvA. Ik heb een foto van mij bijgevoegd als impressie. Naast mijn studie houd ik mij op dit moment veel bezig met pianospelen, klussen, interieur styling en heel lekker eten met mijn geliefden. Mijn favoriete maaltijd is roti kip. Oorspronkelijk kom ik uit een klein dorpje, genaamd Lunteren. Hier ben ik opgegroeid in de Molukse wijk met veel liefdevolle mensen om mij heen. Tegenwoordig woon ik in een studentenwoning in Amsterdam-Noord met erg diverse huisgenoten. Ik ben erg gelukkig in deze flat; mijn Ethiopische partner woont ook in de flat namelijk. Hij heeft dit jaar ook de Ramadan mogen vieren, en elk jaar betrekt hij mij er iets meer bij, waar ik erg van geniet. Dit jaar ben ik ook veel hechter geworden met mijn partner, mijn huisgenoten en familie (de pure contacten). Ik waardeer steeds meer hoe fijn ik het heb. Door de pandemie ben ik de non-essentiële dingen los gaan laten, en mijn energie gaan stoppen in wat er echt aan toe doet. Ik ben dus veel meer in balans en begin steeds meer mijn inner-rust te vinden, waar ik al mijn hele leven naar op zoek was. Ik zorg veel beter voor mijn lichaam, maar ook voor mijn geest, wat jonge mensen snel vergeten doordat we zo snel leven. 

Ik waardeer steeds meer hoe fijn ik het heb

Nu kunnen jonge mensen even niet meer snel leven. Ze richten zich meer op hun familie en naasten. Een mooie ontwikkeling, wat zich hopelijk ook voortzet na de coronapandemie. Hoe kijk jij tegen deze pandemie? Ik ben daar erg benieuwd naar! Het is een rare tijd, maar ik hoop dat deze crisis je ook wat moois kan geven. Ik hoor het nog wel. Ik kijk erg uit naar onze brief-correspondentie!

Lieve groetjes,

Luna

De pandemie waar we nu in zitten geeft me een dubbel gevoel

Beste Luna,

Bedankt dat jij het spits wilde afbijten door aan onze correspondentie te beginnen. Het is voor mij helemaal nieuw om brieven te schrijven, ik ben er zelf ook niet heel erg goed in. Daarom krijg ik een beetje hulp van mijn man. 

Ik ben Istahil. Ik ben in 1998 (jouw geboortejaar?) getrouwd en we hebben samen nu drie kinderen. Onze oudste dochter is 20 jaar, we hebben nog een dochter van 18, en onze zoon is de jongste, hij is 15 jaar. We wonen met ons vijven in Emmen.

Ik ben ook erg nieuwsgierig naar jou, je lijkt me een heel sympathiek en bijzonder persoon. Ik vind het heel knap van je dat je psychologie studeert aan de universiteit in Amsterdam. Toevallig heb ik niet lang geleden een lezing gehouden aan de UvA over meisjesbesnijdenis, wat helaas in het land waar ik vandaan kom, Somalië, nog steeds voorkomt. Ik vertel daar onder andere over op uitnodiging als spreker, omdat ik dit zelf als klein meisje ook heb meegemaakt. Ik geef ook lezingen op scholen over diverse onderwerpen. Zo vertel ik soms mijn hele vluchtverhaal, vanaf vóór de oorlog in Somalië, tot het moment waar ik nu ben.

Ik geef ook lezingen op scholen over diverse onderwerpen.

Op dit moment werk ik in de zorg, met oudere mensen die dementie hebben. Het is bij een kleinschalige instelling met zeventien bewoners. We zorgen er met ons team voor dat de bewoners alle zorg krijgen die ze nodig hebben: wassen, aankleden, samen met ze eten, met ze wandelen, praten, voorlezen, met ze lachen, troosten als ze verdrietig zijn, naar bed brengen, etcetera. Het is dankbaar werk. 

Verder ben ik op dit moment bezig met een opleiding (Verzorgende IG), zodat ik na mijn opleiding gediplomeerd ben, en meer verantwoordelijkheden en bevoegdheden krijg op mijn werk. Soms heb ik het gevoel dat ik dit veel eerder had moeten doen. Ik bedoel, jij studeert op je 22ste aan de UvA, en ik ben 48 jaar en ben net begonnen met mijn studie! Maar ze zeggen wel eens: je bent nooit te oud om te leren, dus daar hou ik me maar aan vast. 

Ramadan is alweer een tijdje voorbij. Ik moet zeggen dat het dit jaar best moeilijk was. Werk, studie, gezin. De korte nachten breken me na een tijdje wel op. Corona heeft toch wel invloed gehad, omdat ik toch angstig was om een grotere kans op besmetting te hebben, omdat je door niet te eten en te drinken toch iets zwakker bent dan normaal. Toch heb ik het volbracht en ben blij dat ik het heb gedaan. Mijn geloof is belangrijk voor mij. Mensen vinden het blijkbaar altijd nodig om te vertellen hoe je met je geloof om moet gaan, maar ik denk dat het iets persoonlijks is, en ik ga ermee om zoals ik wil.

Mijn geloof is belangrijk voor mij 

De pandemie waar we nu in zitten geeft me een dubbel gevoel. Ik vind het erg dat er zoveel mensen wereldwijd ziek worden, en ook sterven. Aan de andere kant vind ik de rust waar de wereld een tijdlang in terechtgekomen is heeft ook iets positiefs. Zoals jij ook zegt, de wereld komt even op adem. We hebben normaal gesproken een heel druk leven, en soms nauwelijks tijd voor elkaar. Nu opeens hebben we veel tijd. Mijn man werkt thuis en dat vind ik best gezellig. We hebben het goed thuis, ik heb een leuk gezin waar ik elke dag van geniet, en ik ben daar erg dankbaar voor.

Voorlopig even genoeg over mijzelf. Ik ben benieuwd of je aan sport doet (ik heb vroeger in het nationale basketbalteam van Somalië gespeeld). Waarom heb je voor de opleiding psychologie gekozen? Dit lijkt mij ook best interessant, maar ook moeilijk. Je moet toch mensen begrijpen die zelf vaak niet eens begrijpen hoe ze met hun situatie om moeten gaan. Doe je naast je opleiding ook nog werk, of vrijwilligerswerk? 

Ik vind het heel bijzonder om te lezen dat er in een dorp als Lunteren een heuse Molukse wijk is! Ik woon in Emmen, een gemeente met ongeveer 100.000 inwoners en we hebben hier niet eens een Molukse, Surinaamse, Marokkaanse, Turkse of wat dan ook wijk. Emmen is dan ook een erg witte plaats. Ik vind dat best jammer dat er hier weinig diversiteit is op dat gebied.

Tot de volgende brief!

Groetjes,

Istahil