Ik probeer dus minder in hokjes te denken al valt dat lang niet altijd mee

Beste Saly,

Jeetje zeg, de weken vliegen voorbij. Superleuk om je brief in de bus te krijgen, deze week. Het is een mooie manier van communiceren, al merk ik al lezend dat ik het helemaal verleerd ben. Terwijl ik je brief las, had ik alweer veel vragen en wilde ik gelijk een gesprek beginnen, wat natuurlijk niet kan, het is geen app- contact waarbij je gelijk respons krijgt. Laat staan dat ik je live zie.

Wat ook mooi is, want nu kan ik stukje bij beetje een beeld van jou krijgen, terwijl, als ik je al gezien zou hebben, ik je gelijk in een hokje zou stoppen met mijn vooroordelen. Dit bedoel ik niet negatief hoor, maar dat is wel hoe het bij mij werkt. Ik ga op school wel eens naar bijeenkomsten en daar zijn dan ook andere ouders natuurlijk en dat was telkens heel verhelderend voor me. Dan had ik een idee van hoe iemand was en dat werd dan vaak gelijk ontkracht. Dan kon ik mijn beeld bijstellen. En dat was eigenlijk altijd in positieve zin. Ik probeer dus minder in hokjes te denken al valt dat lang niet altijd mee.

Het was een prachtig gezicht om het hele veld zo gelijk te zien bidden en meezingen/praten met de imam.

Hoe was het Suikerfeest? Was jij ook op het voetbalveld bij de laan van Spartaan? Ik heb met de kinderen vanaf ons dakterras staan kijken naar dat volle veld. Er waren veel vragen en ik heb geprobeerd ze zo goed mogelijk te vertellen wat er gebeurde. Ik heb zelf een christelijke achtergrond en kon dat een beetje gebruiken om het uit te leggen. Het was een prachtig gezicht om het hele veld zo gelijk te zien bidden en meezingen/praten met de imam. En er bleven maar mensen komen. Alsof er telkens bussen aankwamen met mensen. Terwijl er geen bussen reden. Gelukkig was het een prachtige ochtend en kon alles zo goed doorgaan.

Is je project goed verlopen? En gaat het nu nog door, of was het echt iets van de ramadan? Leuk die foto’s, die je meestuurde van die blije mensen. Het is natuurlijk een vreselijke situatie als je geldproblemen hebt. Dan is zo’n heerlijke maaltijd extra fijn.

Een paar dagen mijn eigen plan te trekken en goed bijkletsen met lekker eten.

Ik ga morgen weer met een vriendin op pad. Ik heb twee allerbeste vriendinnen: met de ene ga ik het Pieterpad lopen en met de andere ga ik morgen twee nachten weg. Daar heb ik heel veel zin in. Een paar dagen mijn eigen plan te trekken en goed bijkletsen met lekker eten. En heel veel lachen, daar zijn we goed in. In november hadden we ook zo’n weekend gedaan met z’n tweeën en dat was zo leuk dat we het nu weer doen.  We zitten in een tiny house op een verlaten terrein in een klein dorp in Drenthe. Ik was daar al eens eerder. Het is een oud complex van de natuur- en landbouwschool. Met allemaal kassen en grote tuinen. Het staat al heel lang leeg, wat superzonde is, want het is een pracht plek. Het weer zit alleen niet helemaal mee geloof ik, we zullen zien.

Verder gaat alles wel goed met me. Deze periode is altijd een beetje raar met alle vrije dagen van school. Het is jammer dat de lente niet echt doorzet. De kinderen en ikzelf ook dragen nog steeds de winterjassen. Dat is toch eigenlijk niet oké in mei. We willen volgende week gaan kamperen. Ik hoop dat dat door kan gaan. We hebben een vouwwagen en kunnen die opzetten naast het huis van mijn schoonzusje. Dat is erg leuk, vooral ook voor de kinderen om een weekend bij hun tante te zijn en haar te helpen met de kippen voeren en de hond uitlaten.

Je leest vaak dat het pottenbakken zo rustgevend is,

Het pottenbakken gaat er door deze rare tijd ook een beetje bij in zitten. Normaal ga ik twee à drie keer per week naar het atelier, maar dat loopt nu telkens anders. Ik had deze week wel heel veel opgehaald wat klaar was. Waaronder twee schalen met deksels voor een opdracht. Ik was er helemaal chagrijnig van. Niks was geworden, zoals ik had gehoopt. Het glazuur had niet goed gepakt, de schalen waren licht vervormd zodat de deksels niet meer goed pasten. Je leest vaak dat het pottenbakken zo rustgevend is, maar dat geldt maar soms. Meestal is het vooral proberen, mislukken, proberen en hopen dat het wordt zoals ik had bedacht of dat het resultaat door een foutje anders, maar nog mooier wordt dan verwacht. Ik zit erover te denken om naar een ander atelier te gaan. Er komt een plek waar je echt klaargestoomd wordt om een eigen bedrijf van je werk te maken. Dat lijkt me super maar ook eng. Het is een investering en ik moet kijken of ik dat financieel en qua tijd allemaal rond kan krijgen. Nou ja, wellicht nieuwe avonturen.

Ik moet nu gaan. Ik ga na de middag weg en moet nog even het een en ander doen daarvoor.

Ik zie uit naar je nieuwe brief. Geniet nog even na van het Suikerfeest en je mooie project.

Goede groet,

Agnes

Goed zeg, dat jij je zo inzet

 Hallo Saly,

Wat leuk je zo te ontmoeten. En wat goed, wat je allemaal doet voor de wijk!

Twee jaar geleden heb ik gezorgd, dat mijn stukje straat wat groener werd. Dat was leuk om te doen en iedereen vond het super, maar zoveel werk was dat eigenlijk niet.

Wij wonen nu bijna negen jaar in de Kolenkitbuurt.

Goed zeg, dat jij je zo inzet. Dat is een inspiratie voor mij. Ik vind altijd best wel veel van dingen maar dat omzetten in actie komt er eigenlijk nooit van. Wat ik dan weer flauw vind van mezelf.

Je brief kwam dit weekend toen ik met mijn beste vriendin het Pieterpad aan het lopen was. Dat is een wandelroute van Pieterburen in Noord-Groningen naar Maastricht in Limburg. We hebben nu de eerste twee etappes gedaan en zijn tot Groningen gekomen. Wat erg leuk was, super weer en het ging best goed, als je bedenkt dat we beiden nooit echt gewandeld hebben. Het was ook erg leuk om weer in Groningen te zijn waar ik zeven jaar gewoond heb voordat ik naar Amsterdam kwam.

Sinds drie jaar ben ik ook fanatiek aan het pottenbakken.

Nadat de jongste een half jaar was ben ik gestopt met fotografie, ik doe nog wel af en toe een klus, maar zoek het niet meer actief op. Sinds drie jaar ben ik ook fanatiek aan het pottenbakken. Hier hoop ik zo goed in te worden, dat ik er ook echt geld mee kan verdienen.

Maar eerst zal ik me even voorstellen, ik ben Agnes, 46 jaar getrouwd en moeder van drie kinderen van tien, acht en zes. Ik ben fotograaf maar sinds drie jaar erg actief aan het pottenbakken. Wij wonen nu bijna negen jaar in de Kolenkitbuurt.

Maar wat voor organisatie is dat precies waarin jij zit? Wat doen jullie allemaal en wat voor professionals zitten bij deze organisatie. Daar zou ik graag wat meer over willen weten.

Mijn oudste zoon heeft vorige week een schooldagje gevast met de hele klas.

Hoe gaat het vasten, is het goed vol te houden dit jaar? Mijn oudste zoon heeft vorige week een schooldagje gevast met de hele klas. Wel met ontbijt en toen hij uit school kwam zei hij gelijk: “Ik ga snel naar huis mam, om twee tosti’s te maken.” Hahaha, dat was erg grappig. Maar leuk om te zien hoe dat op school leeft en dat zij op deze manier verschillende culturen en geloven mee krijgen.

Nog even en het is vakantie. Ga je nog iets speciaals doen? Wij gaan nog even naar het huis van mijn schoonouders, die wonen in het oosten van het land. Zij staan op de camping en wij kunnen dan in hun huis. Dat is erg prettig, dicht bij het bos en met een fijne tuin. Het is ook uit de omgeving waar ik vandaan kom en we vinden het altijd prettig om daar te zijn.

Ik hoop dat het nu wat beter met je gaat dan vorige week. Nogmaals leuk je zo te ontmoeten, ik ben erg benieuwd naar je volgende brief.

Hele hartelijke groet,

Agnes