Als ik jouw idealen zo lees, zit dat wel goed

Beste Erica,

Bedankt voor je eerste brief. Allereerst excuus dat mijn reactie even op zich heeft laten wachten, maar laat dat de pret niet drukken.

Wij (mijn vriendin en ik) wonen sinds januari 2020 in de Kolenkit. Eind november 2019 kregen we de sleutel van onze woning en door een strakke planning konden wij er snel in. De eerste twee weken wel nog zonder keuken. Het was best leuk om een woning casco te kopen zodat je alles zelf mocht uitkiezen. In een bestaande woning vervang je zaken die nog “goed” zijn toch minder snel. Althans, dat is mijn ervaring. Daarnaast waren wij ook een stuk bereidwilliger om zaken goed aan te pakken nu het ons eerste koophuis betrof. Ik begrijp dat jij alle bouwfases in de buurt vanaf de eerste rij hebt mogen meemaken. Ik kan mij goed voorstellen dat dit een twijfelachtige eer betreft. Uit bovenstaande zou je trouwens wel al kunnen opmaken in welk blok wij wonen. Gezien jij in 2018 van het gas bent afgesloten lijkt mij dat jullie niet de eerste bewoners (van een nieuwbouwhuis) zijn?

Ben je dus net als ik ook import?

Het wonen (en werken) in de buurt bevalt ons heel goed. Veel kinderen en levendigheid. We moesten wel even wennen aan het bijna dorpse gevoel dat hier toch wel heerst. Ik denk dat dat mede komt door de afwezigheid van winkels en horeca zoals er op andere plekken in Amsterdam toch meer zijn. Ik deel je wens dat er nog wat leuke lunch-, koffie- en borreltenten zullen worden geopend. Hiervoor woonde ik in andere buurten. Waar heb jij hiervoor gewoond (in de buurt van Villa Mondriaan)? Ben je dus net als ik ook import? Dat zeg ik wel in de veronderstelling dat je nooit import-af wordt (ook niet ná ruim tien jaar).

Zoals ik net hintte, werken wij ook sinds maart 2020 thuis. Op dat vlak is onze woning wel een verademing, hiervoor hadden we samen aan de keukentafel gezeten. Nu zitten we gelukkig in een aparte ruimte en gezien het aantal telefoontjes op een dag is dat wel echt een must. Mijn vriendin is ook aan het werk, wel in een andere tak van sport. Wij hebben elkaar ook op de universiteit – in de pauze - ontmoet.

Je schreef dat de politiek in paniek was. Dat heb ik ook zo ervaren.

Wat vervelend om te lezen dat je van dichtbij corona hebt moeten ervaren. Ik hoop dat je vader snel helemaal is hersteld. Wij hebben in onze omgeving wel een aantal gevallen voorbij zien komen maar gelukkig zonder blijvende gevolgen. Je schreef dat de politiek in paniek was. Dat heb ik ook zo ervaren. Ik zou voor geen goud met Rutte en/of De Jonge willen ruilen, maar ze hadden wat mij betreft soms wel oogkleppen op. Voor de goede orde: de ernst van corona spreek ik niet tegen. Wat mij stoorde was(is) dat alles moest wijken: reguliere zorg, kinderen (pubers) die niet naar school mochten. Van dat laatste heeft jouw man wel het een en ander mogen ervaren denk ik? Wat ik wil zeggen: soms was het perspectief een beetje verdwenen. Verder heb ik geprobeerd om zo normaal mogelijk door te leven. Met name de avondklok maakte dat een stuk lastiger.

Genoeg over corona. Wat ik van de ontwikkelingen van de Kolenkit vindt? Lastig en een politiek beladen onderwerp. Heb je de documentaire “Terug naar de Akbarstraat” gezien? Dat is wel een aardige serie, laat wat verschillende perspectieven zien. Vooral ook hoe iedereen vanuit een eigen perceptie de wereld bekijkt en vooral ook beoordeelt. Gentrificatie (of het nu positief of negatief is) zal in de kern goed bedoeld zijn. Onze wens ten aanzien van horeca en wijnzaken is een direct gevolg van gentrificatie denk ik?! Maar ik kan mij voorstellen dat de mensen die hier woonden niet positief tegenover deze ontwikkelingen staan. Het is ook lastig, ik ben het niet altijd eens met de verzorgingsdrang van de staat/gemeente. Aan de andere kant, als je ziet dat er een groot lerarentekort is in het centrum of als er mensen op straat moeten leven, dan blijkt het toch zo gek niet. Mijn ervaring is in ieder geval dat bijna iedereen in onze buurt er het beste van probeert te maken met als gevolg dat het een fijne buurt is om in te leven. Al stoor ik mij wel aan de mensen die het vuil op straat gooien of naast de prullenbank zetten :).

Mijn ervaring is in ieder geval dat bijna iedereen in onze buurt er het beste van probeert te maken met als gevolg dat het een fijne buurt is om in te leven.

4 juni 2021

Mijzelf in één woord vatten?! Dat is lastig. Daar kom ik later even op terug. Idealist vind ik in ieder geval een mooie keuze. Althans, dat zeg ik nu wel. Maar de idealen die je vervolgens aanhangt zijn daarin natuurlijk doorslaggevend. Als ik jouw idealen zo lees, zit dat wel goed. Duurzaamheid is ook wel iets dat wij hier proberen na te streven. Wel beduidend minder actief dan jij als ik het zo lees. Vlees en vis eten we zeer zelden en we proberen ook (wel via internet) lokaal verbouwde of gemaakte boodschappen te halen. Niet dat fruit, dat uit een ander werelddeel wordt ingevlogen. Aan het zonder plastic boodschappen doen, heb ik mij nog niet gewaagd. Heel veel van deze dingen zou ik ook graag doen, alleen je hebt er wel echt een dagtaak aan, zoals je zelf al schetst. Ik denk ook niet dat we echt mega duurzaam zijn. Ik probeer vooral alle quick-wins mee te pakken. We hebben een zeer goed geïsoleerd huis, de (stads-)verwarming is weinig aan geweest en per saldo leveren we door onze zonnepanelen ongeveer even veel stroom terug als dat we gebruiken. Oja, en we rijden elektrisch. Al vraag ik me af of dat niet gewoon een verplaatsing van het probleem is. Bovendien is een mega nadeel dat je dus niet fatsoenlijk met de auto op vakantie kunt... Gelukkig hoorde ik dat er weer een nachttrein rijdt naar Innsbruck. Dat zou ideaal zijn: een fatsoenlijk high-speed treinnetwerk in Europa. Het liefst niet pas als ik 60 ben (ik ben nu net 30 geworden). Reizen is wel iets wat wij enorm leuk vinden. Nieuwe plekken zien en andere culturen beleven en in de winter skiën.

Hoeveel mensen ik ken in de Kolenkit? Nou vooral mensen in het blok: als je ergens allemaal tegelijk komt wonen dan worden er nogal wat best-practices gedeeld in de groepsapp en op straat. Ook met de overburen hebben wij afgelopen zomer een kennismakingsstraatborrel georganiseerd. Dat was erg leuk. Verder eigenlijk relatief weinig. Wel wat bekenden die hier toevallig zijn komen wonen. Dit is in ieder geval een manier om daar verandering in te brengen. De wijze waarop is er vast een die jou – als schrijver – zal aanspreken.

Wordt vervolgd. Ik ben benieuwd. Groet, Bob