Hoe kijk jij terug op afgelopen jaar?

Dag Louis,

Dank je wel voor je ontzettend lieve brief, je warme woorden en het gelukspoppetje. Die hangt nu bij de foto en de rouwtekst van mijn zus. En dank ook aan die lieve goede Sint! Met zijn rijmelarij en chocolade weet die kennelijk precies waar ik warm van loop.

Ik kon niet echt begrijpen dat mijn ouders niet bij hun kinderen en kleinkinderen wilden blijven

Hoe was de kerstperiode voor jou? Heb je die nog kunnen vieren in jullie ouderlijk huis of was het huis inmiddels al over naar de nieuwe eigenaren? Ik herken je gevoel wel, hoor. Het is ook raar om al die spullen met al die herinneringen op te ruimen. Maar misschien was het ook wel juist een manier om mooie en fijne herinneringen op te halen en nieuw leven in te blazen? Je schrijft dat je ouders ver weg gaan wonen; misschien wel in het buitenland? Mijn ouders deden dat namelijk toen ze met pensioen gingen: ze vertrokken met hun hele hebben en houden naar Curaçao. Mijn moeder zei daarbij: 'We gaan toch niet hier zitten wachten totdat jullie een keer naar ons toekomen, dus we gaan gewoon weg, eropuit, een nieuw leven'. Achteraf realiseer ik me dat ze dat waarschijnlijk niet zo gezegd heeft, maar dat dat was wat ik hoorde. Ik kon niet echt begrijpen dat mijn ouders niet bij hun kinderen en kleinkinderen wilden blijven.

Ze hebben uiteindelijk bijna tien jaar op Curaçao gewoond en een heerlijke tijd gehad. Ik bezocht hen regelmatig, minimaal één keer per jaar, en dat was echt een zegen, om op zo'n mooie plek een tweede thuis te hebben. Als ik nu naar de foto’s kijk, dan zie ik hoe vol leven, gezond en gelukkig mijn ouders daar waren. Wat jij zegt: een nieuw avontuur in de herfst van je leven! Met terugwerkende kracht gun ik hen dat met heel mijn hart. Ik hoop dat het voor jou uiteindelijk ook zo gaat voelen, al zie ik dat jij er al een stuk volwassener mee omgaat dan dat ik dat destijds kon.

Mijn hoofd was zo moe van alles dat ik wel een break kon gebruiken

Ook deze brief duurde even. December was een ontzettend drukke maand, want ik besloot spontaan de week voor kerst op vakantie te gaan met een vriend. Mijn hoofd was zo moe van alles dat ik wel een break kon gebruiken. We zijn vijf dagen naar Marrakesh geweest, een fantastische stad. Het was mijn eerste keer in Marokko en wat ik ervan hoopte bleek ook waar te zijn: prachtige landschappen, warme en vooral grappige mensen, mooie architectuur, rijke culturele geschiedenis, heerlijk eten. Het was de perfecte get-away om even helemaal uit de 'toestanden' van hier te stappen. Het hotel had een grote tuin en zwembad, als een oase midden in de medina. We konden dus regelmatig even uitpuffen van de chaos die die stad is. Ik kwam daardoor wel iets uitgeruster terug dan jij van Lissabon, denk ik. En je schrijft dat je naar Denemarken bent geweest; dat moest vast knus geweest zijn in deze periode. (Ik vraag me meteen af hoe het komt dat je daar vriendinnen hebt wonen, maar dat moet je me nog maar eens vertellen.) Hou je eigenlijk van reizen? Ik denk het wel…

Onlangs realiseerde ik me dat ik op een nieuwe manier heb leren kijken naar onze familie

De kerstperiode was natuurlijk raar, maar ook oké. Mijn ouders wilden geen kerst 'vieren' dus zijn gevlucht naar een hotel. Ik ben naar mijn jongste broer gegaan en heb vooral lopen keten met mijn nichtjes. Op derde kerstdag zijn we met zijn allen samengekomen om te vieren dat mijn ouders die dag 50 jaar getrouwd waren. Dat was fijn en ontspannen, eigenlijk. Niemand gaat het grote verdriet uit de weg, maar we hebben het er ook niet de hele tijd over. En dat voelt heel natuurlijk. Ik geloof echt dat deze moeilijke periode ons dichter bij elkaar heeft gebracht. Onlangs realiseerde ik me dat ik op een nieuwe manier heb leren kijken naar onze familie. Lange tijd ben ik ervan overtuigd geweest dat we een nogal disfunctioneel gezin waren. Maar eigenlijk is dat helemaal niet zo. Ja, we zijn allemaal rare vlegels en er is behoorlijk wat 'gevochten' toen we nog allemaal bij elkaar woonden. Maar door de bank genomen is er echt wel met liefde en aandacht voor ons gezorgd, hebben we veel zorgeloze jaren gehad en hebben mijn ouders het goed gedaan. Ik ben trots en zij volgens mij ook.

Iets wat ik onlangs leerde: doe niet aan goede voornemens, maar kies een thema om op te focussen

Ja, het einde van het jaar (en nu het begin van een nieuw jaar) maakt me nu eenmaal ook nostalgisch. Zeker een jaar als dit, eentje met veel verlies. Maar ik heb ook veel om mee te nemen. Hoe kijk jij terug op afgelopen jaar? Wat laat je achter en wat neem je mee? Iets wat ik onlangs leerde: doe niet aan goede voornemens, maar kies een thema om op te focussen. Mijn thema voor dit jaar is gezondheid: goed eten, slapen, bewegen en mentaal. Moet eerlijk zeggen dat het niet meteen goed gaat. Eergisteren struikelde ik, niet één maar twee keer zo ernstig dat mijn enkel flink gekneusd is en ik nu met een kruk loop. Weer niet naar de sportschool dus!

Hoe gaat het verder met je, Louis? Hoe voel je je hier in de buurt? Hoe is het met die leuke labradorvriend van je? De koffie moet er nog van komen, maar dat komt goed.

Liefs,

D.