Ik gooi een soort Ina in mozaïek voor je voeten

Ha Clannad,

Dit is dan mijn eerste echte brief aan jou.

Ik ben heel nieuwsgierig wat het ons gaat brengen. Ben jij een veelschrijver? Je zult voor je opleiding best vaak wat moeten schrijven, en wanneer je in het onderwijs werkt zeker ook. Al is het maar al die administratie...

Dank voor het kijkje in jouw leven dat je zelf aan voordekunst en nu dan aan mij hebt gegeven. Ik heb mezelf ingehouden en ik heb niet gegoogled. Niet naar de herkomst van je bijzondere naam, niet op LinkedIn gekeken of daar iets over je te vinden is, zelfs niet op zoek gegaan naar je blog. Het lijkt me heel bijzonder om je via onze briefwisseling te leren kennen, en elkaar te verrassen met onze vragen en meningen.

....... het zijn bijzondere kerels.

Mijn zonen zijn 25 en 26 jaar, net even wat ouder dan jij, maar minder ver in hun studies. Ze vinden het niet altijd makkelijk om te ontdekken waar hun talenten nodig zijn en hoe die passend te krijgen met wat de maatschappij van hen vraagt. Ik heb alle vertrouwen dat ze terecht komen; het zijn bijzondere kerels. Twee heel verschillende kerels, trouwens. Ik heb geen beeld waar zij - of waar ik - over zeven jaar zullen staan. Wonen ze dan samen, hebben ze kinderen zelfs? Ik kan me daar nog niets bij voorstellen. Ik heb ook niet echt een wens om oma te worden. Ik heb er ook niks op tegen, hoor, maar het staat gewoon erg ver van me af. Jij lijkt op de drempel te staan van het werkende leven. Klopt dat?

Het onderwijs in, dat is in deze tijd natuurlijk wel even een andere uitdaging dan nog maar een jaar geleden. Onze jongste heeft ook de ambitie het onderwijs in te gaan. Binnenkort gaat hij voor het eerst stage lopen. Rare uitdrukking eigenlijk ‘stage lopen’.

Ik ben geen digibeet, maar ik heb zeker een gezonde hekel aan al die programma’s, instellingen en updates

Sinds maart 2020 werk ik thuis achter de schermen. Ik werkte toen voor een half jaar via een uitwisselingsprogramma bij een Waterschap. De laatste weken vielen helemaal in het water. Ik heb geen afscheid kunnen nemen en mijn ervaringen daar niet goed kunnen evalueren. Daarna heb ik een interim klus gekregen bij mijn werkgever Rijkswaterstaat en sinds november heb ik een echte nieuwe baan, ook bij Rijkswaterstaat. Ben ik stiekem best een beetje trots op, dat ik op mijn 56ste nog ben aangenomen en zelfs promotie heb gemaakt.

Ik ben geen digibeet, maar ik heb zeker een gezonde hekel aan al die programma’s, instellingen en updates en alles wat ik nu thuis allemaal zelf moet uitzoeken. Vergis je niet: ik herinner me nog dat wij in 1968 telefoon thuis kregen. Ons nummer had drie cijfers: 728. Later groeide het dorp en kwam er een 2 voor. Tegenwoordig heb ik een A6 formaat boekje waarin ik 100+ wachtwoorden bewaar.

Ik doe mee aan een internationale sokkenbreiwedstrijd.

Een van de grote voordelen van teams en zoom en wat hebben we allemaal is dat ik tijdens vergaderingen die ik niet hoef voor te zitten, ondertussen andere dingen kan doen. Mijn mail bijwerken, boodschappenlijstje maken, of lekker breien. Ik doe mee aan een internationale sokkenbreiwedstrijd. Als je wilt dat ik ga freaken moet je me hier vooral vragen over stellen.

Deze brief typ ik overigens terwijl ondertussen het achtuurjournaal aan staat. Ik doe zelden maar één ding tegelijk, ben ik bang.

Over zeven jaar ben ik 63 en dan ruim ouder dan mijn moeder geworden is. Dat zal wel een mijlpaal zijn, als ik over een paar jaar ouder ben dan zij ooit geworden is. Op een gekke manier komt zij me steeds dichterbij. Toen ze overleed scheelden we 30 jaar, inmiddels nog maar drie.

Ik gooi een soort Ina in mozaïek voor je voeten. Kies maar waar je op in wilt gaan. Ik ben natuurlijk nieuwsgierig - omdat ik je nog niet ontmoet heb - hoeveel anders jouw leven is vanwege je lichamelijke beperkingen? Typ je blind, is sneeuw ellende met protheses, heb je sneller contact met jongeren met hun eigen uitdagingen? Ik durf onbeschaamd te vragen, omdat ik er op vertrouw dat jij onbeantwoord laat wat mij gewoon niks aangaat.

Dat lijkt me een mooie eindzin voor mijn eerst brief. Tot snel!

Ina