De stap naar kinderen

Hoi Sara!

Heerlijk om een brief te ontvangen van je en er een te kunnen terugschrijven. Wat leuk om te lezen dat je geboren en getogen bent in Bos en Lommer. En wat heerlijk, drie kinderen. Welke leeftijd hebben ze?

Ik kan me voorstellen dat het druk is met werk en gezin. Wat doe je voor werk? Zo te horen ben je ondanks de drukte creatiever dan ik ben. =)

Ik ben benieuwd naar je kunstwerken.

Ooh, wat zou het lekker zijn om weer naar Marokko te kunnen hè?! De Rifstreek is prachtig, heel het land eigenlijk. Bezoek je altijd hetzelfde gebied? Of ga je het hele land in? Hoe vul jij momenteel je vakanties?

.....ik koop m’n kleding en spullen het liefst tweedehands

Je schrijft dat je ook van vintage houdt, leuk! Ik ben zelf niet per se van antiek en zo, maar ik koop m’n kleding en spullen het liefst tweedehands, vaak moderne dingen, maar stukken goedkoper en beter voor ’t milieu.

Ik snap dat je van de natuur en cultuur houdt die Marokko heeft. Ik ben al tijdens mijn eerste bezoek verliefd geworden op het land. (al was het een kort toeristisch bezoek aan Marrakesh)….’t eten, de natuur, de kleuren, de o, zo aardige mensen.

Na een keer of acht verschillende delen te hebben bezocht, ontstond er een plan om met m’n moeder en haar autootje + tentje voor drie maanden verlof richting Marokko te vertrekken. Ook zij is net zo’n fan van Marokko als ik. Onze droom kwam uit en het was zo bijzonder met m’n moeder samen… echt onbetaalbaar. Ons eindpunt was M’hamid in de Sahara. Voor mij, naast Akchour, de Hoge Atlas en Sidi Ifni, de fijnste plek in het land.

Hoe oud was jij toen je moeder werd? Hoe merkte jij dat jullie er klaar voor waren?

Je vroeg me af of ik meer gereisd heb. Ik heb voor de reis naar Marokko in 2019, drie prachtige reizen gemaakt naar Peru, Indonesië en Thailand. Ik merk nu als inspecteur bij de inspectie voor gezondheidszorg, dat er een nieuwe fase aankomt. Een fase die jij en je partner vast ook hebben doorgemaakt: de stap naar kinderen. Hoe oud was jij toen je moeder werd? Hoe merkte jij dat jullie er klaar voor waren?

Ik heb inderdaad als verpleegkundige gewerkt. Tweeëneenhalf jaar in de verslavingszorg, een hele boeiende, maar ook intense tijd. Daarna vier jaar als jeugdverpleegkundige op een consultatiebureau (van baby’s en peuters weet ik al veel af, hahah).

Sinds een half jaar werk ik als inspecteur, weer iets heel anders. Ik bezoek nu onder andere de GGD’s en huisartsen die tegen corona vaccineren. En ik houd toezicht op de huisartsen, verloskundigen en zorgprofessionals die ontslagen zijn door/na diefstal, verslaving en seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ook een hele interessante groep om na hun ontslag aan de tand te voelen en te kijken of ze nog wel in hun beroep kunnen werken.

Volgende keer zal ik je meer vertellen over mijn eerste indrukken van de wijk

Volgende keer zal ik je meer vertellen over mijn eerste indrukken van de wijk. Ik heb in ieder geval leuke vrouwen ontmoet. Ik geloof dat een 52-jarige buurvrouw nu mijn beste vriendin is. Ze is Marokkaanse en houdt ook van tweedehands.

Voor nu lekker weekend, ik ben eraan toe. Het was een volle week, ik ga dit weekend lekker bijkomen in mijn huis en misschien wandelen in de duinen. Ik ga ook naar de markt op Plein ’40-’45. Kom je daar ook wel eens? Ik ben dol op de kraam van Hakim (kaas).

Tot snel, warme groet van Martine.

Wat heel fijn is, dat de buren altijd klaar staan als er iets is

Goeiedag Joop,

Als eerste wil ik je hartelijk bedanken voor je reactie.

Ik zal beginnen met mezelf voor te stellen. Zoals je weet heet ik Adnan. Ik ben 40 jaar oud en geboren en getogen in Amsterdam. Zoals we allemaal weten is Amsterdam een geliefde stad van ons allemaal.

Ik ben sinds 2016 getrouwd met een prachtige vrouw, waarmee ik twee mooie kindjes heb. Een meisje van vier jaar en een jongentje van drie maanden oud.

We zijn opgegroeid in de wijk Geuzenveld

Mijn vader is naar Nederland gekomen als gastarbeider met de bedoeling om terug te gaan naar Marokko. Maar met de tijd vond hij Nederland wel een leuk land om in te wonen en om zijn kinderen op te voeden. Ik heb vier broers en twee zusjes. We zijn opgegroeid in de wijk Geuzenveld. Een leuk en groot gezin en met z’n alle wonen we nog steeds in Amsterdam en we bezoeken elkaar elke week. Helaas, door COVID-19 kan dat niet meer. Maar we hopen allemaal dat we weer gauw ons normale leven kunnen leven, zonder al dit gedoe.

Iedereen respecteert elkaar en behandelt elkaar goed.

Over de buurt waar wij wonen, gesproken. We hebben het ook zeer zeker naar onze zin. We hebben een fijne woning, lieve buren en onze wijk is bekend met verschillende culturen. Iedereen respecteert elkaar en behandelt elkaar goed. Wat heel fijn is, dat de buren altijd klaar staan als er iets is.

Ik hoop dat ik alles heb gezegd en dat het een beetje duidelijk is.

Als je nog vragen hebt, dan hoor ik het graag.

Met vriendelijke groet,

Adnan

Een echte brief met woorden

Hi Martine,

Wat was het leuk om een keer een ‘echte’ brief te ontvangen! Met echte woorden. Geen brief van de Belasting of een reclame folder, maar een echte brief met woorden. Deze heb ik, denk ik al jaren niet meer ontvangen als je postkaartjes niet meerekent. Ik heb inderdaad drie kindjes. Een zoontje van twaalf, een dochter van elf en een meisje van zeven. Het is wel druk inderdaad, maar ik vind het wel fijn om iets voor mezelf te doen. Heb echt jarenlang fulltime voor mijn kinderen gezorgd, maar op een gegeven moment mis je toch wel je eigen ding hoor.

Ik heb nu wel minder tijd voor het schilderen. Ik merk wel dat ik dat mis. Het is echt een uitlaatklep, waarbij je toch even je hoofd leeg kan maken. Ik denk net zoals jij en het rondstruinen op de markt? Of heb je nog andere hobby’s?

Ik heb niet zo heel veel schilderijtjes gefotografeerd, maar zou met liefde een keer wat laten zien.

Het is een generatie die uitsterft.

Ik moet je eerlijk zeggen, dat ik echt heb moeten lachen om je brief over Marokko. Je weet er meer over dan ik geloof me! Hahaha. Ik zou graag weer naar Marokko willen gaan.. Dat komt omdat ik het laatste jaar in 2021 zoveel familieleden verloren heb, ook in Marokko. Dat deed me ook beseffen dat ik zoveel familie heel lang niet gezien heb. Dat doet wat met je. Je weet nooit wanneer het leven ophoudt. Ik zou zo graag sommige tantes en andere familieleden die nog over zijn, willen zien. Misschien zelfs knuffelen als het nog kan. Het is een generatie die uitsterft. Dat heeft mij in ieder geval wel het gevoel gegeven, dat ik graag het land van mijn ouders weer terug wil zien. Ik heb niet zoveel steden gezien helaas.

Ik ben vroeger een aantal keren in Egypte geweest geweest. Mijn plan was om daar eens in een koude periode een rondreis te maken. Er is zoveel geschiedenis en kunst, daar hou ik echt van. Vooral de geschiedenis. Qua cultuur valt het dan wel tegen als ik eerlijk mag zijn. Hahha. Maar ik hou wel van musea. Voor corona had ik nog een jaarkaart en gingen we er geregeld heen, maar nu…. niks meer.

Ik heb altijd gezegd dat ik moeder wilde worden.

Wat leuk, dat je denkt aan moeder worden. Ik was geloof ik 25? Het overkwam me eigenlijk, maar was welkom. Ik heb altijd gezegd dat ik moeder wilde worden. Ik was vroeger zo gek op kinderen. Nog steeds, alleen maken deze bijna puber en pubers me nu wel horendol, haha! Maar toch zou ik ze niet willen missen! Het verrijkt je leven toch. Ik denk dat je een fantastische moeder zal zijn!

Over Marokko en eten nog even. Ja, ik moet zeggen, niet om bevoordeeld te zijn hoor, maar ik vind Marokkaans eten toch wel echt heerlijk. Er zit gewoon veel smaak aan. Vind het echt een rijke keuken. Je hoeft in Marokko niet verlegen te zitten om eten. De mensen daar zijn inderdaad vaak erg dankbaar en gastvrij met het beetje wat ze hebben. Zelf raak ik daar ook door geïnspireerd. Hou zelf ook van verwennen. Voor corona hield ik, als het kon wel leuke gatherings. Gewoon ladiesdagjes en dan kletsen met allemaal lekkere dingetjes erbij.  Lijkt wel eeuwen geleden!  Hoop dat dit snel weer kan!

Ik ben echt benieuwd naar je indrukken van de wijk. Je vertelde me in je brief dat je daar de volgende keer meer over zou vertellen. Ik hoop ook op je eerlijke mening. haha.

Sporten was echt een momentje voor mezelf.

Je vroeg me hoe ik me oplaad.  Dat is nu echt wel moeilijk soms, helaas. Ik werk nu thuis n verband met de maatregelen en kom soms gewoon amper buiten. Even snel een boodschapje en dat is het. Ik was net lekker aan het wandelen in de bossen, Slotermeer, Geuzenveld of Erasmus park. En op de sportschool was ik zodra het kon. Sporten was echt een momentje voor mezelf. Nu is het soms even op de bank als de kinderen slapen. Kopje koffie erbij en iets lekkers als ik niet in de zoveelste lijnpoging zit ( en dan nog). Dat is nu voor mij bijkomen.

Ik kan niet wachten tot het mooier weer wordt en de cijfers een beetje teruglopen. Ik ging vaak naar Artis bijvoorbeeld. Dat is iets wat ik mis. Met m’n kinderen naar de dierentuin. Of een terrasje pakken met m’n vriendin. Even snel naar de Bijenkorf en een koffietje met cheesecake nemen. Heeeeerlijk!

Help mensen graag. Dat is iets wat ik met liefde doe.

Wat heftig, jouw werk! Ik doe het je niet na, nogmaals. Al klinkt dat echt reuze interessant dat je dokters moet controleren. Heftig joh om  een zorgverlener waar mensen tegenop kijken op z’n vingers te tikken. Rare wereld leven we in. Gelukkig zijn er mensen, zoals jij, die dat in de gaten houden!

Ik heb zelf rechten gestudeerd, maar ben nu op een laag pitje bezig. Ik vond het namelijk erg leuk om te doen, maar ben liever dienstverlener. Help mensen graag. Dat is iets wat ik met liefde doe. Het sociale aspect.

Ik ben benieuwd naar jouw volgende brief. Soms weet ik gewoon niet meer waar ik het over moet hebben. Als je nog vragen hebt, dan hoor ik het graag!

Warme groet van Sarah

Calamares en gamba's

Hi Sarah!

Wat een dikke envelop ontving ik! Superleuk. Ik heb je brief drie keer gelezen voor ik alles goed gelezen had en terug kon schrijven. Mede door het zwaardere thema, de buurt en onze verschillende zorgen, duurde het even voor ik het kon laten bezinken. Het helpt mij in ieder geval verschillende belevingen en perspectieven te horen (naast de mijne). Ook een stuk verwerking. Bedankt daarvoor.

Grappig dat je met beide handen kan schrijven, handig. Zie niet gelijk verschil.

Het is natuurlijk geen probleem dat je tijd voor bezinning hebt genomen, heel goed juist. Zijn de lekkernijen inmiddels op? Ik kreeg ook heerlijke en prachtige zelfgemaakte koekjes. Mmm…

Wat goed dat je vroeger thuis sportte,

Nu heb je geen excuus meer Sarah. De sportschool is open en het is mooi weer. Graag hoor ik in je brief hoe je sportervaring was.

Ik zit nu in het Erasmuspark aan een van de lange tafels te schrijven.

Je werkt klinkt leuk, divers. Ik hoorde dat we in ieder geval tot na de zomer thuiswerken.

Hihi, dat hoepelen. Ja, dat is in het begin lastig. Je moet het juiste ritme vinden, een bepaalde draai maken. maar als je gaat, dan ga je hard! Ik wil je wel coachen! Wat goed dat je vroeger thuis sportte, zo kan je van die zwangerschapskilo’s afkomen en je fit voelen ondanks dat je een gezin had.  Ik ben benieuwd, waar je precies woont. Je huis klinkt als een droom. Wat hebben we toch goed, hè! Dat realiseer ik me elke dag. Ondanks sommige tegenslagen in het leven.

De angst van ouders is dat je kind verkeerde, vervelende dingen gaat doen, of meegezogen wordt in het gedrag van anderen.

Ik moest lachen om jouw zin: “met kinderen kan je niet eens naar perfectie streven”. Heerlijk. Wat jij schrijft over de bescherming van je kinderen, daar heb ik meer mensen over horen vertellen. De angst van ouders is dat je kind verkeerde, vervelende dingen gaat doen, of meegezogen wordt in het gedrag van anderen. Maar wat je schrijft, je moet ze toch eens loslaten. Wat grappig, dat je dochter zich zo bekommert om het plastic. Doet ze dat met het afval in huis of ook buiten?

Een vriendschap, hoe dan ook, kan heel intens aanvoelen

Wat je schrijft over het onderhouden van vriendschap herken ik wel. Alle contacten kosten tijd en energie, en dan is een klein aantal mensen al snel voldoende. Ik heb soms tijden met veel afspraken, en dan ineens is het klaar. Dan wil ik lekker alleen m’n weekend doorbrengen of met contacten die geen energie kosten, zoals m’n moeder. Zo schommel ik tussen introverte en extraverte periodes. Wat leuk dat je je beste vriendin via de school hebt leren kennen. Zijn jullie kinderen ook bevriend geraakt? Een vriendschap, hoe dan ook, kan heel intens aanvoelen en lang duren. Bijzonder is dat.

Maar ik denk dat we of ik het verst kom, als je zelf het goede voorbeeld geeft.

Met verschillende emoties heb ik je verhaal over jouw verschillende buurtervaringen gelezen. Het frustreert me, ik wil het snappen, er een verbindende rol in spelen. Maar ik denk dat we -of ik- het verst komen, als je zelf het goede voorbeeld geeft. En je je omringt met gelijkgestemden, anders verzand ik erin. Ik merk ook dat ik anders blijf hangen in dat ‘onwelkome’ gevoel, iets wat er eigenlijk niet meer is. Ik vind het eng, dat er in die docu op zo’n vernederende manier gesproken wordt. Ik snap helemaal, dat je dat in je ziel raakt. Het is in ieder geval fijn dat je een fijne jeugd hebt gehad in de wijk. Wat een andere tijden waren dat, haha.

Hulde voor jouw vader, geweldig om te lezen. Ook super dat jij je ook zo betrokken voelt en opstelt. Een prachtig voorbeeld voor jouw kinderen, iets waar ze zich ook aan vast kunnen houden in lastige tijden. Ik denk dat er in zekere mate twee of meer gescheiden werelden blijven. Maar dat is niet erg, zolang je maar met respect met elkaar omgaat en in elk geval een leuk contact met elkaar hebt. Ik ben in ieder geval blij dat we elkaar op deze manier hebben leren kennen! Ik heb ook zin in de bijeenkomst van dit project, ben benieuwd naar jou en de andere buurtgenoten.

Vandaag gaan we een stuk door de stad fietsen, naar Sloten. Lekker in het zonnetje. Gisteren kwam een vriendin, één die ik al 21 jaar ken. We hebben 15 km geskeelerd door Spaarnwoude en de Bretten. Heerlijk! ’s Avonds hadden we heerlijk klaargemaakte calamares en gamba’s (door m’n buurvrouw). Wij twee hadden namelijk weer wat spullen van grof huisvuil verkocht, haha (ik doe de handel, zij het koken).

Fijne zondag en tot snel! Liefs, Martine

Ik hoop dat we snel weer kunnen doen wat we leuk vinden

Beste Martine,

Wat leuk dat we elkaar een brief mogen schrijven. Ik las dat je 28 jaar bent en sinds een jaar in Bos en Lommer, in de Kolenkit woont. Welkom! Ik zal eerst iets over mezelf vertellen:

Ik ben Sarah en ben 38 jaar. Ik ben moeder van drie kindjes. Ik ben geboren en getogen in Bos en Lommer. Ik zou er nooit meer weg willen!

Ik hou van schilderen in mijn vrije tijd en alles wat met kunst te maken heeft. Voor de rest hou ik ook veel van lezen, maar veel tijd ervoor heb ik nu niet meer door m’n gezin en werk.

Veel mooie bergen en koele briesjes.

Ik las dat je veel van Marokko houdt! Mijn ouders komen uit Marokko. Van de Rifstreek. Veel mooie bergen en koele briesjes. Ik ben zelf een tijdje niet geweest. Voor corona had ik nog wat plannen om te gaan en ook Griekenland en Italië stonden op mijn lijstje. Helaas heeft corona roet in het eten gegooid. Ik hoop dat we snel weer kunnen doen wat we leuk vinden.

Wat grappig dat je zo van vintage houdt. Ik hou ook van antieke dingen die geleefd hebben. Maarrrr hier thuis houden ze van strak en industrieel, dus helaas heb ik toegegeven, hahaha.

Wat vind je tot nu toe van de buurt? Nieuwe mensen leren kennen?

Het Bos en Lommerplein gaat heel gezellig worden. Althans dat hoop ik! Een plek waar je lekker kan zitten en iets eten of drinken. Ik hoop dat we dit snel kunnen doen hoor...

Wat vond je het mooist van Marokko? Ik vind Marokko altijd rust uitstralen en ik hou veel van de natuur en cultuur. Geen idee hoe dat nu is in crisistijd... Hoop dat het nog steeds zo is. Veel mensen zijn geraakt door corona en in Marokko heb je geen voorzieningen. Het toerisme is belangrijk voor Marokko.

Ben je ook in andere landen geweest?

Ik ben benieuwd. Ik zou zoveel kunnen vragen en vertellen, maar ben ook benieuwd wat jij leuk vindt om te doen.

Echt respect voor jou en alle verpleegkundigen.

Oh ja, ik las dat je verpleegkundige bent: dat is echt dankbaar werk! Hou je het nog vol? Met alle druk op de zorg?

Verslavingszorg lijkt me echt heftig werk. Ook wel dankbaar.

Ik zou het niet kunnen, ben veel te emotioneel daarvoor. Ik leef me te veel in. Echt respect voor jou en alle verpleegkundigen.

Ik hoop snel van je te horen. Misschien kan je ook wat vragen aan mij stellen in je brief. Dan kan ik meer vertellen.

Groetjes van Sarah

En wat vind jij van al die buitenlanders hier?

Beste Soline,

Jij ook bedankt voor je brief en sorry dat ik je nu pas weer schrijf. Ik was druk en ook erg oververmoeid.

Je vroeg mij hoe ik het vond om naar Nederland te komen op mijn zeventiende. Ik vond het eigenlijk best spannend en leuk. Ik kwam hiervoor ook weleens op zomervakantie. Ik vond het heel leuk als kind. Alleen kon ik toen de taal niet. Dat was wel heel moeilijk, haha. Ik weet dat ik een keer naar de bakker werd  gestuurd om gesneden bruin brood te halen. Dat was een hele lange zin voor mij: “ Mag ik een gesneden bruin brood?” Ik weet toen niet wat ik tegen die mevrouw zei bij de bakker. Ze zei “wat??” Toen ging ik rennend terug naar huis zonder brood.

Dus ik regelde met gebarentaal een school. Haha!

Toen ik op mijn zeventiende kwam, wist ik al dat ik wilde blijven. Maar mijn vader zei: “Als je wilt blijven moet je het zelf weten!” Toen is hij teruggegaan naar Marokko en ik bleef hier met mijn moeder. Dus ik regelde met gebarentaal een school. Het eerste jaar was taal en wiskunde, daarna kon ik naar een middelbare school voor een laag niveau. Ik had in Marokko de middelbare school al afgerond, maar hier moest alles weer opnieuw en dan op een lager niveau. Maar het maakte voor mij niets uit. Ik vond het heel leuk. Heb leuke jaren op school gehad. Daarna ging ik naar een ROC en daar heb ik mijn mbo 4 afgerond. En sindsdien werk ik. Ik mis niet echt veel in Marokko. Wij hadden alles wel en woonden in een stad. Toch heb ik geen gevoel dat ik hier iets mis of zo. Wel het moet ik zeggen dat ik  de grote huizen met open daken mis. Maar mijn familie zit hier. Ik heb daar bijna geen familie.

En wat vind jij van al die buitenlanders hier? Vooral in West, wat wel jammer is. Veel buitenlanders zitten in West. Hoe ervaar je dat? Heb je er last van? Of heb je juist goeie vrienden? Buren?

We zijn goede buren en daar ben ik blij om.

Met mijn Nederlandse buurvrouw ga ik heel goed om. We zijn goede buren en daar ben ik blij om.

Oh ja gefeliciteerd met je nieuwe job. Wat doe je voor werk als ik vragen mag? Gelijk heb je hoor, dat je nu nog niet aan kinderen denkt. Rustig aan. Je zal vanzelf wel het gevoel krijgen dat je aan kinderen toe bent.

Hoe is eigenlijk jouw dineravond met je vriend verlopen? Is het vijfgangenmenu gelukt? En was alles lekker en naar wens?

Ik hoor het van je…

Groet,

Hanna