Onmoeten op papier

Hoi Berenice,

Wat superleuk om van je te lezen én om je live op Instagram te zien! Oeps, daar gaat je cliffhanger, ha,ha! Maar je hebt me nu eigenlijk alleen maar nóg nieuwsgieriger gemaakt. Vertel! Ik lees graag meer over je nieuwe avontuur. Wat gaaf dat je bent aangenomen, gegeliciteerd!

Toen dinsdag je brief kwam, was ik SNDT even helemaal vergeten. Je handschrift lijkt op dat van iemand anders die me zo nu en dan brieven stuurt. Ik verwachtte een brief van haar in de envelop te vinden en opende 'm daarom terwijl ik op de koffie stond te wachten. Pas na de eerste regels gelezen te hebben drong het tot me door. Dit was geen brief van haar, maar mijn allereerste brief van jou! Heb je brief toen gauw in de envelop geschoven. Ik wilde er de tijd voor nemen en hem met volle aandacht lezen. Die avond ben ik ervoor gaan zitten en wat is het bijzonder om je op papier te ontmoeten. Wat zijn brieven toch een mooi communicatiemiddel, hè? Dankjewel voor het kijkje in jouw leven en belevingswereld.

Mijn tweede brief aan jou, maar de eerste op papier

Mijn vorige brief schreef ik op mijn iPad, onder een dekentje op de bank. Voor deze brief ben ik aan mijn bureau gaan zitten. Mijn tweede brief aan jou, maar de eerste op papier. Ben heel benieuwd hoe het voor jou voelt om na een eerste digitale brief een papieren variant in handen te hebben. Na de mail van Marilien waarin ze voorstelde dat wij briefpartners zouden worden binnen dit project en waarin ze mij vroeg te beginnen, wilde ik er meteen inspringen. In de mail vond ik alleen je e-mailadres. Daarom heb ik ervoor gekozen om te beginnen met een e-mail en je daarin te vragen of je digitaal verder wilde of op papier. Ik schrijf ook liever op papier, dus je hebt voor een grote glimlach gezorgd toen je liet weten dat je de voorkeur geeft aan pen en papier.

De sneeuw waar jij over schreef is inmiddels gesmolten. Mijn bureau staat ook bij het raam, maar is zonder uitzicht op een gracht. Mijn kamer zit aan de straatkant. Als ik naar buiten kijk, zie ik bomen en rijtjeshuizen. Een bevroren grascht en sneeuw erbij klinkt betoverend mooi. Heb je daar ook mensen zien schaatsen? Mijn vriend heeft de eerste jaren van zijn leven in Amsterdamgewoond, aan de Amstelkade. En hij vertelt wel eens over de keren dat hij daar als klein jongetje kon schaatsen totdat de ijsbrekers kwamen.

Wat leuk om te lezen dat jij ook koffie met een percolator zet en met opgeklopte havermelk drinkt, Dat vraagt je ook om tijd te nemen in plaats van snelsnel, hè? Ik dronk m'n koffie ook jarenlang het liefst met havermelk. Thuis drink ik meestal espresso's. Nu ook...heb net tussendoor koffie gezet. Die staat nu dampend naast me en de zon komt door!

De passie en het enthousiasme waar ik stiekem op had gehoopt, zijn voelbaar in je schrijven, heel leuk!

Gisteren hoorde ik je (live op Instagram) vertellen dat je had aangegeven dat je met iemand wilde schrijven die 'buiten jouw gebied ligt, qua wonen en werk'. Misschien vind je het leuk om te weten met wat voor persoon ik wilde schrijven? In brieven lees en schrijf ik graag over het leven, over wat je hart sneller doet kloppen, waar je dankbaar voor bent, waar je nieuwsgierig naar bent, wat je belangrijk vindt, raakt en bezighoudt. Ik hou van toevallige ontmoetingen en ben nieuwsgierig maar wat anderen te vertellen hebben,over hun kijk op het leven. Ik wilde daarom graag met iemand schrijven die daar voor open staat. Heel mooi om dat terug te zien in jouw brief. Het lekkere go-with-the-flow gehalte, accepteren van alles dat is en gebeurt, dat je een positieveling bent, energie uitwisselen, dat je kijkt naar wat je belangrijk vindt, lief zijn voor jezelf en ga zo maar door. Dankbaar aan jou gekoppeld te zijn. De passie en het enthousiasme waar ik stiekem op had gehoopt, zijn voelbaar in je schrijven, heel leuk!

Je schrijft dat je goed bent in accepteren van alles dat is en gebeurt. Dat is iets herkenbaars voor mij. Die levenshouding heeft me de afgelopen jaren staande gehouden. Ik zie ook altijd mogelijkheden, opties en volgende stappen. Opvallend hoe we dit abrupte einde van leven zoals we gewend waren andersom beleefden, hè? In je brief, maar ook toen je erover vertelde op Instagram, was dat iets wat me raakte. Wil je meer vertellen over het keerpunt? Wat maakt volgens jou dat je na drie/vier weken de knop kon omzetten? Fijn ook om herkenning te vinden in wat zo'n ingrijpende gebeurtenis kan doen.

Jij vroeg je af wie je bent zonder podium. Ik ben dan wel geen podiumbeest, maar ben wel ook aan het ontdekken wie ik ben nu er zoveel vertrouwds is weggevallen. Mooi dat je zegt:'De wereld moest eigenlijk even stil komen te liggen en ik persoonlijk ook'.Er wordt een heleboel zichtbaar nu, hè?

'De wereld leek alleen vanzelfsprekend als je er net als anderen met een bepaalde snelheid doorheen liep. Ik had nooit beseft hoe snelheid de waarneming beïnvloedt, hoe dicht je bij de wereld komt zoals die echt is als je erin stilstaat, als een boom'

Het stukje hierboven komt uit 'De onzichtbare jongen 'van Bernlef. Dat heb ik altijd een heel mooi stukje gevonden, maar door de crisis heb ik er veel aan terug gedacht. Door de chaotische jaren die vooraf gingen aan corona, leerde ik ook andere keuzes te maken. En ben daar, net als jij, heel dankbaar voor. In deze periode leerde ik vooral hoe belangrijk lichaamstaal en 'echt'contact zijn. Ik hou heel erg van briefwisselingen ('Touch me with words where your hands can't reach). Toch moet ik - na lange tijd vooral in een brief- en berichtwereld geleefd te hebben - toegeven dat er iets mist. Naast brieven heb ik oogcontact en aanraking keihard nodig. Ik verlang daar meer en meer naar en realiseer me nu pas echt hoe vaak ik dat had en deed zonder erbij na te denken. Twee weken geleden voelde ik heel sterk wat dat betekent toen een buurtgenoot aanbelde om zijn hart te luchten. Een mens van vlees en bloed stond tegenover me en nog stuurden we elkaar berichtjes en suffe emoticons. Zo voelde het.

Wat vertellen we elkaar toch veel via aanraking en wat voelt het leeg zonder knuffels. Een vriendin zei dat het soms voelt alsof we geen leven meer samen hebben. We brengen elkaar op de hoogte van onze levens, maar nu we elkaar een een hele tijd niet hebben gezien, hebben we ook geen nieuwe herinneringen samen gemaakt. Ik kijk erg uit naar de lente, zodat we elkaar op z'n minst buiten kunnen zien.

Ik hoorde je zeggen dat je tijdens het schrijven van je brief alles er meteen in wilde doen. Oók herkenbaar.

Nu dit velletje bijna vol is , denk ik dat ik het voor nu hierbij laat. De rest ontvouwt zich wel.

Tot de volgende!

Lieve groeten,

Nienke

Ben je een geboren en getogen Amsterdammer?

Beste Hanna,

Wat leuk om een eerste brief van jou te ontvangen. En inderdaad spannend omdat we elkaar niet kennen, maar ik heb in ieder geval zin om je beter te leren kennen.

Ik woon zelf sinds twee jaar in de Kolenkitbuurt en zie inderdaad dat de buurt aan het veranderen is. Ik woon zelf ook in een nieuw gebouw. Ik hoop dat de mensen die al langer in de buurt wonen alle veranderingen ook goed en mooi vinden en dat ze niet vinden dat hun buurt te veel verandert. Dat zou ik erg naar vinden. Ik heb wel het idee dat daaraan wordt gedacht, dat hoop ik in ieder geval wel heel erg. Ben je een geboren en getogen Amsterdammer? En zo ja, heb je altijd in West gewoond? Ik ben geboren in Amsterdam-Zuidoost. Toen ik uit huis ging, verhuisde ik naar het centrum. Daarna heb ik een paar jaar in Haarlem gewoond en nu dus in Amsterdam. Ik ben wel blij, dat ik weer terug ben in Amsterdam. Hier woon ik toch het liefst.

Heb je een fijne week gehad? Hopelijk iets meer van het mooie weer kunnen genieten? Op het moment heb ik geen werk. Ik ben een paar maanden geleden afgestudeerd en heb tot nu toe nog geen werk kunnen vinden. Ik heb volgende week wel twee sollicitatiegesprekken, dus ik hoop dat daar wat uit komt. Maar omdat ik geen werk heb, heb ik op dit moment meer vrije tijd en nu het mooier weer wordt, kan ik daar nog even van genieten. Ik heb in ieder geval wel zin om weer aan de slag te gaan.

Ik denk, dat het echt nog even volhouden is.

Ik begrijp wat je bedoelt als je zegt dat je zin hebt om mensen weer te zoenen en te knuffelen. Wat verdrietig dat je je moeder zo lang niet hebt kunnen knuffelen. Hoe ervaart zij de coronaperiode? Hopelijk wordt ze snel gevaccineerd. Of is ze al gevaccineerd? Ik denk, dat het echt nog even volhouden is. Over een paar weken zijn alle risicogroepen gevaccineerd en zullen er meer dingen open zijn en kunnen we weer van alles doen en al onze geliefden knuffelen. Nog heel even volhouden dus, we kunnen het! Ik ben er overigens ook behoorlijk klaar mee hoor, maar soms moet ik dat even hardop zeggen om de moed erin te houden en het werkt wel!

Ter afsluiting nog wat vragen voor jou: Wat is het eerste wat je gaat doen, als de maatregelen opgeheven worden? Ik las dat je moeder bent van twee jongens. Hoe is het om moeder te zijn tijdens corona en wat is lastig op dit moment? Wat is je lievelingseten? En welke sport doe je graag? Ik ben heel benieuwd!

Ik wens je alvast een fijn weekend en tot snel!

Hartelijke groeten,

Soline

foto van de eerste brief van Soline aan Hanna

De wereld kan er morgen wel heel anders uitzien

Beste Dorine,

Wat gaat de tijd snel hè? Alweer een aantal weekjes tussen onze brieven. Ik ben er echt even voor gaan zitten om een leuke brief op te stellen. Ik heb onze brieven eerst teruggelezen. Veel info zo over en weer. Ik lees terug en lees - misschien wel tussen de letters en zinnen door - dat je best veel alleen bent. Weliswaar met twee katten, maar toch. Dan is een project als dit wel heel erg mooi, denk ik.

Ikzelf ben dan wel single, maar niet alleen. Bij mij in het huis is er altijd reuring.

Je vroeg hoe ik het daten aangepakt heb. Ik heb mij ingeschreven bij een aantal (ja, je leest het goed) datingsites. Niet alle sites zijn hetzelfde. Ik merkte dat er bij verschillende sites enorm geswipet wordt, en niet verder gekeken of gelezen. Heel frustrerend en absoluut niet netjes. Voor de gein heb ik eens een keer alleen een foto van mijzelf geplaatst zonder tekst.

Voor de gein heb ik een keer alleen een foto van mezelf geplaatst

Wat er dan gebeurt is niet voor te stellen. Je wordt dan digitaal door heel veel mannen bezocht, die al dan niet een hartje of iets anders sturen. Dan heb ik mij wel eens afgevraagd wat hen bezielt. Ikzelf heb een foto nodig waar toch wel een soort van klik in zit, maar zeker ook een tekst over de man. En die kan uitgebreid, maar ook heel kort zijn. Ik ga voor de uitgebreidere beschrijving. Soms wordt echt de moeite genomen om aan de hand van je profiel in contact te komen, maar soms ook niet. Of er wordt helemaal niet gereageerd op een berichtje. Ook zoiets. Ikzelf ben op zoek naar een serieuze relatie, maar het is nog best zoeken hoor. De date uit mijn vorige brief loopt niet erg zoals ik het voor ogen heb. Maar goed we gaan het meemaken wat er verder uitkomt.

Je vertelde dat je erover denkt om je aan te melden bij een bepaalde club. Ik ken deze club niet, maar zoals je het omschrijft: ik zou lid worden als ik jou was. Je kan er ook een goede vriend of  vriendin aan overhouden toch? En je bent lekker bezig. Althans zo lees ik het, dat je zowel als man en als vrouw inschrijft voor een activiteit.

Ikzelf ben 49 jaar, en vind het niet altijd even eenvoudig om nieuwe contacten (lees mannen) te ontmoeten. In hoeverre dat anders is als je 63 bent? Ik weet het niet. Ik zou wel de momenten pakken. Het leven kan erg kort zijn, en die mooie jaren samen met een lieverd gun ik iedereen van harte, dus jou ook: Gewoon doen joh! Ik hoor graag terug van je wat je bevindingen zijn. Gewoon de stap wagen.

Het leven kan erg kort zijn, en die mooie jaren samen met een lieverd gun ik iedereen van harte

Je schreef over het feit dat wij beide dames zijn. Ik denk dat voor mij ook geldt dat mij dit met elkaar schrijven wellicht wat gemakkelijker afgaat dan wanneer ik met een man zou schrijven. Zoals je schreef, iets gemeenschappelijks? Ik moet in mijn werk ook heel veel praten, met zowel mannen als vrouwen. Ik kan niet echt zeggen dat ik of mannen of vrouwen makkelijk vind praten. Het ligt naar mijn idee echt aan de persoon zelf. Soms kunnen mannen ook enorme verhalen vertellen, en zijn er juist dames die erg gesloten zijn. Wat je wellicht in eerste instantie anders verwacht.

Qua leeftijd heb ik eigenlijk hetzelfde. Maakt naar mijn idee echt niet zoveel uit. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde denk ik dan maar weer.

Waar ik mij afgelopen week nog meer mee bezig gehouden heb? Gisteren was mijn zoon jarig. Hij is 21 jaar geworden. Dus een klein feestje. Mijn moeder kwam op visite en heeft een hapje meegegeten. In de middag hebben we samen nog een “ommetje” gemaakt. Ken je die app? Ik heb hem op mijn telefoon geïnstalleerd. Komt vanuit de Hersenstichting. De app motiveert je om elke dag minimaal twintig minuten te wandelen. Is best veel op tv geweest. Moet je net gezien hebben. Je kunt als team meedoen, maar ook alleen. En je kunt deelnemen in een rankinglijst met andere deelnemers in Nederland. Op zich geinig. Het stelt eigenlijk niet veel voor, maar het maakt je bewust van het feit dat het belangrijk is om elke dag in beweging te blijven. Op mijn werk loop ik gemiddeld 10.000 stappen per dag (ik heb een stappenteller = zeven à acht kilometer).Dus die dagen sla ik over met “ommetje”, maar ik probeer op niet-werkdagen twintig minuten via de app te halen. Iets voor jou?

Volgens de bedenker van de app, bestaat er naast de COVID-pandemie al veel langer een andere pandemie. Namelijk die van immobiliteit. Stil zitten, en op je kont zitten, is het nieuwe roken, zeggen ze.

...er bestaat naast COVID al veel langer een pandemie. Namelijk die van immobiliteit

Morgen ga ik na ongeveer een jaar mijn hele oude opa van bijna honderd opzoeken. Hij woont in een verzorgingshuis. Hij krijgt dagelijks bezoek van zijn kinderen (mijn moeder onder andere en mijn ooms en tantes). Hij had aangegeven zijn kleinkinderen ontzettend te missen. Die heeft hij dan ook al geen jaar meer gezien. Dus ik ga hem morgen opzoeken. Ik mag alleen bij hem op bezoek. Taartje en een leuk paasplantje mee. Hoppa. Wel triest allemaal om in deze tijd zo oud te worden. Ik hoop echt dat het jou en mij bespaard blijft. Dan mogen wij eigenlijk niet klagen he?

wel triest om in deze tijd zo oud te worden

Een beetje zoals je schreef in je brief over de bruiloft waar alleen familie en vrienden van het bruidspaar naartoe mochten. Natuurlijk bedenken we met zijn allen andere vormen om hier toch aandacht aan te geven. Maar ach, zo'n bruiloft, of zo'n oude opa... sneu. Even dacht ik nog: ik zie hem pas wanneer hij overleden in zijn kist ligt. Want dat is de realiteit als je bijna honderd bent en toch wat krakkemikkiger in elkaar gaat zitten. Dus ik heb de koe bij de hoorns gevat en mij opgegeven als bezoek voor morgen. Ik ben wel van het doorpakken als het om dit soort dingen gaat. Niet afwachten, de wereld kan er morgen wel heel anders uitzien.

Groetjes,

Geertje

Er komt vast iets moois voor terug,

Goedemorgen Nicole,

Laten we nog een toevalligheid toevoegen aan het lijstje? Ik beoefen al 14 jaar de Tibetaanse Ohm meditatie. Daarnaast is mijn leven ook enigszins ingericht op het pad van studie en zie ik wat op mijn pad komt als kansen om van te leren. Het helpt mij de dingen lichter te zien. Ik heb ook doelbewust mijn huidige leven op een afstandje bekeken en keek vooral waar ik nog  ‘rotzooi’ kon opruimen.  Dit huidige stuk is voor mij het loslaten wat ik nog heb te doen. Zoals de slang zijn oude huid los laat.  Dat kan nu alle drie mijn kinderen zelfstandig zijn.  Mijn huis is nu weer van mij, ik ben verhuisd naar een andere slaapkamer en denk niet meer wat mijn kinderen er van zullen vinden, maar ik doe waar ik mij prettig bij voel.

Er komt vast iets moois voor terug, daar ben ik zeker van.

het is ongehoord hoe werkgevers zich gedragen.

De boosheid mag ook bij deze periode van ziek zijn, het is ongehoord hoe werkgevers zich gedragen. Ik heb ook contact met C-support, die konden niet veel bieden, want ik had zelf mijn ‘dossier’ al op orde.

Over 7 jaar mediteer ik nog steeds, zal ik een partner naast mij hebben, die mij stimuleert om meer met mijn creatieve kant te doen en zal mijn lijf weer mee doen. Ik heb geleerd te luisteren naar wat het nodig heeft door de blijvende schade die covid heeft aangebracht aan mijn organen. De samenleving zal meer samen zijn, zelfstandiger, losser van de overheid en hierdoor sneller in staat te reageren op noodsituaties. Ik hoop dan te kunnen knuffelen met kleinkinderen. Ik verwacht dat enkele of alle kinderen in het buitenland zullen wonen en dat ik hen waarschijnlijk ga volgen.

Hoe ziet jouw leven er over 7 jaar uit Nicole?

Ik stem trouwens niet

Ik stem trouwens niet. Ik zie de politiek niet als een toevoeging, want ik kan mijn stem aan geen enkele partij geven, die staat waar ik voor sta: een Universele eenheid in broederschap die er voor elkaar is in Liefde & Licht,

Heb een fijne dag! Geniet een beetje voor mij van de zee, doe ik dat voor jou in ons prachtig bosgebied,

Liefs en groet 🙏🌹 Anne

Wat mis je het meest?  Deze vraag maakt mijn emoties los

Beste Marjet,

Ik hoop dat het goed gaat met jou en je dochter in deze lastige tijden. Met mij en mijn gezin gaat het goed.

Ik ben benieuwd naar de theaterbewerking van The great Gatsby. Je gedachten erover zijn logisch.

Ik vind Sally Rooney bijzonder. Zij is een van de jongeren die op hun eigen manier naar kwesties kijken. Ik heb een van haar werken 'Normal People' gezien. Het is een romantisch drama dat terug doet denken aan de tijd dat we negentienjarigen waren die niet wisten wat we met al onze emoties en gierende hormonen aan moesten. Het
is een bijzonder verhaal over een ingewikkelde liefde tussen twee mensen uit verschillende milieus.

Het is een bijzonder verhaal over een ingewikkelde liefde tussen twee mensen uit verschillende milieus.

Het Nederlandse spreekwoord 'Wie als een dubbeltje wordt geboren, wordt nooit een kwartje', is erg wreed. Net zoals één van de Arabische spreekwoorden: 'De aap kan niet weten hoe hij appels moet eten!'

Het is droevig ‘dat de kracht van het kapitalistisch systeem is dat wij constant bevrediging najagen, maar het nooit helemaal krijgen, waardoor we blijven jagen (en kopen)’. En daar is het internet natuurlijk een uitwas van: een manier om contact, liefde, erkenning, roem, enzovoort te vergaren.

Na de coronacrisis zal het anders zijn. Maar hoe?

Ik vind je citaat ‘dat de mens met macht er alles aan doet om die te behouden en er baat bij heeft het systeem dat die macht ondersteunt in tact te laten.’ leuk

In de context van na corona komt er een legitimiteitscrisis als gevolg van deze crisis. Het is de meest invloedrijke factor bij wereldwijde instabiliteit, aangezien regeringen niet langer in staat zullen zijn hun fundamentele functie, zoals garantie voor veiligheid, te vervullen.
Daarnaast ontstaat er een crisis met betrekking tot de geloofwaardigheid met betrekking tot de gegevens en feiten van de crisis. Zelfs het gebied van wetenschap en geneeskunde wordt nu het instrument voor de manipulatie.

De coronacrisis zorgt voor een nieuwe fase. Aangezien er geen focus wordt gelegd op specifieke
politieke of economische aspecten, zullen eerdere uitdagingen en zorgen die vóór corona heersten worden teruggegeven. Maar met een nieuw patroon en volgens nieuwe mechanismen. We waren niet klaar voor vrijwillige isolatie. We dachten niet dat de dood op een afstand van één niesbui op de loer ligt. En we dachten ook niet
dat we zouden stoppen met handen schudden en knuffelen. We geloofden niet dat we niet af konden spreken met onze vrienden of dat de verliefde zijn of haar geliefde niet zou kunnen zien. Corona heeft ons geleerd op onze
hoede te zijn voor alles om ons heen.

We dachten niet dat de dood op
een afstand van één niesbui op de loer ligt.

De mensheid zal zeker zegevieren over het virus, maar tegen welke prijs?

Door thuisquarantaine kijk ik wat er in mijn land en in de Arabische wereld gebeurt. Helaas klampt de Arabische wereld  het zich vast aan de religieuze tijd, die de afhankelijkheid van het fatalisme bij het begrijpen en verklaren van feiten verdubbelt en meer en meer de metafysische cultuur versterkt.

Helaas klampt de Arabische wereld zich vast aan
de religieuze tijd

Corona is een ongekend scenario, alsof we ons in een mythische sciencefictionfilm bevinden, die de aandacht vestigt op de adoptie van een geleidelijk, steeds gevaarlijker plot, waarbij alle gebruikelijke speculaties omver worden geworpen. De boze verandert zijn rol niet en het slachtoffer weet niet wat hij moet doen om eraan te ontsnappen.
Het lijkt zelfs alsof het mogelijk is om op elk moment buitenaardse wezens te zien vliegen die vervolgens landen op een patch tussen mensen.

Voorheen waren we verslaafd aan sciencefictionfilms en romans die streden om een steeds opwindender plot. We overwegen [de tekst] of lezen hem met een neutraal oog en observeren wat verbeelding en wetenschap kunnen doen. Maar nu? We zitten midden in de gebeurtenis. Het scenario is realistisch. Heel realistisch. In welk plot leven we
nu? Het virus, dat een microscopisch wezen is, begint landen te beheersen en de immuniteit van hun burgers één voor één op te heffen. In elk land en in elk continent.

Corona alleen bepaalt het tempo van vreugde, geluk of depressie, verdriet, de hoeveelheden ellende en de
kenmerken van het veranderen van de hemel in een hel, en vice versa.
Voor het eerst kijken we naar een existentiële situatie die het bestaan van het menselijk ras op de proef stelt.

De boze verandert zijn rol niet en
het slachtoffer weet niet wat hij moet doen om eraan te ontsnappen

Deze epidemie zal eindigen zoals andere epidemieën die de mensheid door de geschiedenis heen heeft gekend. Maar de belangrijkste vraag na dit alles is: zal de mensheid weer bij zinnen komen en zullen de landen terugkeren
naar hun sterke punten: gezondheid, onderwijs en wetenschappelijk onderzoek? Zodat ze er aan uitgeven wat er aan moet worden uitgegeven, nadat ze elkaar [al die jaren] hebben beconcurreerd om vernietigingswapens te maken,
om legers op te bouwen, om het milieu te vernietigen en om eindeloos kapitaal vergaren.

Vorige week stond de wereld op één been om de Amerikaanse verkiezingen te volgen.  De wereld is gehecht aan de resultaten van de verkiezingen. Is Amerika bevolkt met Goden als de Griekse Goden? De wereld was
eigenlijk bang voor de terugkeer van Trump. Hoewel Joe Biden ook niet de ideale president is. Gelukkig dat er verandering is . Het geeft ons een dosis optimisme omdat radicalisme en populisme nog steeds onder controle zijn.

Ja, natuurlijk denk ik aan mijn vaderland. Wanneer? Ik weet het niet.
Nu is de situatie er heel slecht. Als ik ga, doodt men mij misschien al op de tweede dag. Bovendien heb ik geen paspoort. Dat maakt de situatie heel ingewikkeld.

Wat mis je het meest?  Deze vraag maakt mijn emoties los. Ik mis mijn eigen huis, mijn boeken, vrienden, studenten en de geur van sommige plaatsen. En ook mijn rol in de beweging van verandering. Maar ik ben een kosmisch mens. Ik voel me geen vreemdeling in Amsterdam. Ik hou van Holland. Het is voldoende dat de infectie van gelijkheid
hier een menselijk virus is. Als je elke dag duizenden glimlachen ziet, betekent dit dat je een aantal extra dagen in je leven hebt met meer glimlachen. Dat vind je niet in andere sombere en onvriendelijke steden.

Het is voldoende dat de infectie van gelijkheid hier een menselijk virus is

Momenteel lees ik een oud boek over Hadhramaut, mijn provincie. Het gaat over een reis in de jaren dertig van de vorige eeuw door de Nederlandse diplomaat, ontdekkingsreiziger en schrijver Daniel van der Meulen. Hij
reisde naar Hadhramaut om een verslag te schrijven over het leven en de mensen voor de Nederlandse overheid. Dit omdat de Hadhramieten in Indonesië een grote rol speelden in handel, politiek en religie tijdens de Nederlandse kolonisatie van de oostelijke archipel. Het lijkt raar dat er grote veranderingen plaatsvonden negentig jaar geleden, maar de samenleving bleef conservatief, vooral met de soefi-islam. Ik lees nu zelfs pagina’s lang over de dagelijkse realiteit. Intellectuele verandering is erg traag, vanwege religie!

"Kapitalistische liefde, je kan eindeloos door selecteren in de illusie dat je dan bij het beste van het beste uitkomt”. Dat klopt. Maar ik denk dat het beter is dan het taboe-leven in andere culturen die gebonden zijn door het verleden.

Groet,
Saeed