Wat een geweldige kennismaking hebben we al gehad. Er is nog veel meer kennis te maken uiteraard. Maar het begin is er. Ik had de oproep ook gezien in de Kampioen 🙂 Haha en wat veel raakvlakken heb jij gezien! Ik ben dertien april jarig en zie dan Sarah zoals ik al had geschreven. Ik denk er over om een online escaperoom te gaan doen met vrienden vanuit onze eigen huizen. Want we hebben zeker al drie online pubquizzen gehad met verjaardagen, dus die is iedereen wel zat… Verder heb ik het weekend daarna een natuurhuisje geboekt in Limburg met het gezin en de hond. Zo vieren we het dan maar.
Ik weet niet zeker of ik zo van verrassingen houd
Wellicht is er nog iets stiekems aan de gang omdat ik vijftig word, maar dat moet ik afwachten. Ik weet niet zeker of ik zo van verrassingen houd, maar in deze tijd zijn de verrassingen toch beperkt dus is het vast leuk. Voor mijn veertigste hadden twee vriendinnen mijn heilige yoga-avond gekaapt; ze stonden op de stoep met verkleedkleren die ik aan moest. Ik moest een soort cowgirl zijn. Een andere goede vriendin uit een andere ‘groep’ om het zo te zeggen, waarschuwde al dat ik het misschien niet zo leuk zou vinden. Het verkleden is vooral een ding bij die twee vriendinnen. En zij hadden de ambush georganiseerd dus… Nou ik was eerst helemaal van de kaart door de yoga-avond die opeens door mijn neus geboord werd. Dus het schakelen was enorm voor mij. En die kleren… ik werd er niet blij van. Het werd uiteraard wel heel gezellig, maar toen merkte ik dat ik toch niet zo goed tegen verrassingen kan blijkbaar. Mocht het zijn geweest op een lege avond of middag dan hadden ze al meer enthousiasme kunnen verwachten, maar die yoga-avond was altijd heilig voor mij hahaha. Wanneer ben jij jarig, in april?
Ik wilde er blanco in
Ik heb je opgezocht op LinkedIn! Vooraf aan de eerste mail wilde ik je nog niet ‘opzoeken’ dan zou mijn beeldvorming misschien al beïnvloed worden. Ik wilde er blanco in. Maar na jouw brief heb ik toch even gekeken. Uit welke hoek je komt, zeg maar. En om een beeld te krijgen bij de persoon die die leuke brief schreef naar mij. Leuk om je te zien! Tegelijk zag ik een gemeenschappelijke bekende. Hij woont in Haarlem en ik ken hem sinds kort. Hij was door corona zijn werk als cameraman grotendeels kwijt en dat kwam ook wel op een moment dat hij ‘iets anders’ wilde. Een soort carrièreswitch. Hij fietste langs het Fort bij Vijfhuizen en vond het onmiddellijk een prachtige plek, zag onze beheerder op de maaimachine zitten en sprak hem aan. Hij wilde graag voor een dag vrijwilliger worden en lekker buiten werken in het onderhoud. Maar we hadden ook net een vacature voor twee dagen voor assistent-beheerder. Dus toen het klikte is hij assistent-beheerder bij ons geworden. Ik denk nu sinds een half jaar. Grappig! Hoe ken jij hem?
Wat het verhaal en de brand met familie X betreft, daar moet ik nog achteraan. Mijn zus en ik proberen elkaar al enige tijd te bellen, maar zelfs een belafspraak lukte niet. We werden iedere keer ergens door onderbroken. En nu heeft ze een puppy in huis dus ook weer druk. Ik heb het dus nog niet kunnen verifiëren. De schoonmoeder van mijn zus is overigens de tweede vrouw van pake (de schoonvader van mijn zus). Dus daarom een heel jonge beppe en ze wil dan ook absoluut niet beppe genoemd worden. Dus ze is de stiefmoeder van mijn zwager die veertig is en mijn zus is tien jaar ouder.
Maar gaandeweg vind je je draai met af en toe nog een moment van angst
Wat betreft de toekomst, daar durf ik vaak niet aan te denken. Ik hoop maar dat het zo gaat als met de Spaanse griep en dat onze lichamen aan dit virus wennen, zodat uiteindelijk alles weer normaal wordt. Maar de doemscenario’s waar we bijvoorbeeld ieder jaar gevaccineerd moeten worden voor mutaties of een complete maar langzame wipe-out van de bevolking en een apocalyptisch landschap van uitgestorven steden dringen ook wel eens door in mijn gedachten. Survival of the fittest. Misschien moeten we altijd wel alert blijven op een uitbraak van dit virus zoals bij ebola. Ik wil er eigenlijk niet te veel aan denken, dat doet mijn gevoel geen goed.
Mijn hond ruimt namelijk zwerfafval op
Even wat anders: Vorige week was ik druk met andere Haarlemmers voor Landelijke Opschoondag. Mijn hond ruimt namelijk zwerfafval op. En ik ook tijdens onze wandelingen. Hij doet dat al zalang als ik het me kan herinneren. Hij ziet blikjes en plastic flesjes voornamelijk als een speeltje. Maar op een moment maakte ik een grapje met mijn buurman die een hardloper is en actief plogt en op Instagram probeert te ‘influencen' (plogging = rennen en afval opruimen , Zweedse term) Misschien heb je er al wel eens van gehoord? Ik maakte het geintje dat wij ook opruimen en ook een Instagram account zouden moeten beginnen. De eerste Plogdog… Nou zo toch gedaan en zo werd Bob the Plogdog geboren. Onze hond heet Bolton, we noemen hem Bol/Bollie/Bol.com/Pluizebol/Warbol etc. haha maar Bob klonk beter. Nu hebben we samen een Insta-account en zitten we in een hele community online van mensen die opruimen en bijvoorbeeld kunst maken van gevonden plastic etc. Het is echt een ontzettend positieve en betrokken community. De verschillende eenlingen en opruim-initiatieven in Haarlem hadden de handen ineengeslagen en een promotie filmpje gemaakt om het ‘plogstokje’ door te geven. We hebben onwijs veel lol gehad en veel schoongemaakt afgelopen zaterdag. Weliswaar niet allemaal met elkaar maar wel verbonden met elkaar. Een aantal heeft even kennis gemaakt in levende lijve voor zover dat mogelijk was.
Ik weet nog wel in het begin van de corona crisis en niemand meer iets durfde op te pakken. Op het strand kon het wel met aangespoeld materiaal, maar stads zwerfafval… Toch vind je daar na een tijdje ook wel weer je draai in en al die mondkapjes kun je ook niet laten liggen :-0 Al die bedreiging voor de dieren en onze planeet het is soms veel. Tot nu toe heb ik er niets van opgelopen en ik ruim alles op met handschoenen en mondkapjes soms ook nog met een knijpertje en doe ze in een apart zakje, niet bij het andere afval. Dus op Insta vind je de avonturen van mijn hond en mijzelf en het afval in onze buurt. Ik ben ook bezig met een verhaal voor een prentenboek. Ik hoop dat dat gerealiseerd wordt!
Nu ga ik stoppen want mijn nek en schouders zijn aan het schreeuwen tegen me 😉
En dan een paar antwoorden op je vragen in je brief: ik ben jarig op 22 april, dan word ik 36. Geen grootste verjaardagsplannen dit jaar, al hoop ik mijn ouders en mijn broer en zijn vriendin wel even te zien. En natuurlijk het thuis te vieren met mijn vriend en ons zoontje. Benieuwd of ze iets voor mij in petto hebben. Vriend doet al dagen geheimzinnig, dus ik denk wel dat ik op een manier verrast ga worden. Eigenlijk vier ik mijn verjaardagen meestal in een klein gezelschap, dus dat is niet een groot verschil met voorgaande jaren. Meestal schijnt de zon op mijn verjaardag en is het vaak een echte lentedag, dus wie weet geeft dat wat mogelijkheden in de tuin dit jaar. En verder is het ook gewoon een werkdag, dus ik zal de dag ook vooral veel online en typend doorbrengen.
Wat grappig dat we een gemeenschappelijke connectie hebben, al moest ik ook echt even graven. Ik ken de man die je noemt niet (meer) goed, maar ik vermoed dat wij elkaar in mijn beginjaren bij de VPRO hebben getroffen op een gezamenlijk project. Hij als cameraman, ik als communicatieadviseur. Al staat het mij niet meer helder voor de geest. Mijn eerste echte baan was bij de VPRO, daar ben ik als jonge twintiger begonnen als persvoorlichter en heb ik bijna zeven jaar gewerkt. Een mooie tijd, al zit ik nu nog meer op mijn plek in de zorg . Wat vervelend dat hij door corona bijna geen klussen meer had als cameraman, maar wat mooi om te horen dat hij bij jullie in een totaal andere baan is gerold. Goed verhaal ook, gewoon op de beheerder afstappen en toevallig het juiste moment treffen. Mocht je hem binnenkort eens spreken, doe hem dan gerust de groeten. Al vermoed ik dat hij ook niet meer weet wie ik ben en/of van welk VPRO-programma we elkaar zouden moeten kennen. Maar dat maakt niet uit, de groetjes krijgen is altijd leuk 🙂.
Ik probeer in ieder geval in mijn eigen leven zoveel mogelijk de goede keuzes te maken
Ik was al nieuwsgierig naar het verhaal over je hond, je hebt dat kort aangestipt in je aanmelding voor dit project. Ik kende de term plogging niet, maar het klinkt als iets waar ik meer van wil weten. Ik heb naast LinkedIn verder geen social media accounts, dus ik heb jou en Bob nog niet kunnen vinden. Kun je een linkje sturen van je insta-account, ik ben heel benieuwd! En ik snap je helemaal dat het soms teveel wordt als je nadenkt over hoe wij als mensen omgaan met onze planeet, de natuur, de dieren. Zelfs nu we middenin een pandemie zitten lijkt het alsof dit zelfs nog niet genoeg is om echt tot grote verandering te komen. Ik maak mij daar best zorgen over en ondertussen probeer en wil ik ook hoopvol zijn. Ik probeer in ieder geval in mijn eigen leven zoveel mogelijk de goede keuzes te maken voor onze gezamenlijke toekomst, daar heb ik tenminste nog een beetje invloed op. Ik vind het inspirerend dat je actie onderneemt samen met Bolton - Bollie- Bob de warbol en dat je daar waarschijnlijk ook weer andere mensen positief mee aansteekt door erover te posten op Insta. Ik heb al jaren geen social media meer, maar voor dit soort dingen zou ik bijna weer een account aanmaken. Mooi werk Simone! En je verhaal voor je prentenboek? Gaat dat ook over zwerfafval?
Lieve Simone: een mooi vervolg van je verjaardagsdag en we treffen elkaar weer bij de volgende brief.
Liefs, Mirjam
Kan de geest weer terug in de fles?
Ha die Meinmein,
We zijn goed op stoom! Je hebt op heel wat knopjes gedrukt dus ik ga zonder verdere inleiding meteen even wat gedachtenspinsels met je delen.
Over vegan gesproken. Ik heb gisteren voor het eerst in mijn leven compleet vegan gekookt. Een veganistische vriendin kwam met haar man eten en ik wilde nu echt eens een keer voor haar koken, ook al is zij daar zelf behoorlijk relaxt in en eet ze wat de pot schaft. Maar ik wilde dit echt graag voor haar doen. Een eerdere poging was gruwelijk mislukt, en ook nu had ik in eerste instantie een leuk menu bedacht, maar kwam ik er pas heel laat achter dat vis niet echt veganis... hahaha, echt. Ik heb die dierlijke producten zó in mijn systeem zitten, zo onbewust, dat het echt een uitdaging was om compleet vegan iets lekkers te verzinnen. Maar met wat hulp van een nogal culinair onderlegde vriendin en Ottolenghi heb ik werkelijk iets moois op tafel gezet. Zelf een frambozentaartje met harde bodem en slagroom is vegan gelukt!
Denk je dat we terug kunnen naar die mate van vleesconsumptie dat het weer echt een traktatie is? Kan de geest weer terug in de fles?
En natuurlijk ging het aan tafel over de bio-industrie, en over die uitspraak van de rechter dat een poster waarop feitelijk staat dat met zuivel dierenleed gemoeid is (want kalf wordt van moeder gescheiden bijvoorbeeld) verboden is. Waarom kan een kalf niet bij de moeder blijven? En dat wij niet alle moedermelk stelen van het kalf, maar het met hem delen? Is dat dan geen optie? Ik zou niet zonder kaas en roomboter willen. En ook niet zonder een lekker stuk biefstuk of stoofpotje op z'n tijd. In die zin snap ik je helemaal. Het is een traktatie. Maar zorg er dan wel voor dat de koe een goed leven heeft gehad, en steek niet ondoordacht een hamburger van de McDonalds in je mond. We zijn zo ontzettend doorgeslagen in onze consumptie en productie van voedsel. Maar denk je dat we terug kunnen naar die mate van vleesconsumptie dat het weer echt een traktatie is? Kan de geest weer terug in de fles?
Diverse collega's vertelden me afgelopen week dat ze deze vakantie weer als vanouds een stedentripje van een paar dagen of een skivakantie hebben gedaan. Tja, ik vind dat eigenlijk onbegrijpelijk....
En het ging ook over de vraag of de interrail-vakantie die mijn vrienden deze zomer met hun zoons hadden gedaan, nu echt zoveel milieuvriendelijker is geweest dan wanneer ze een vliegvakantie hadden gedaan. Want treinen = kolen en treinstel half leeg, etc. etc. Ze kwamen er niet uit. Diverse collega's vertelden me afgelopen week dat ze deze vakantie weer als vanouds een stedentripje van een paar dagen of een skivakantie hebben gedaan. Tja, ik vind dat eigenlijk onbegrijpelijk, maar ja, ook hiervoor geldt dat het een enorm genot is om je te kunnen verplaatsen naar andere oorden en je onder te dompelen in een andere cultuur, dat je even een ander leven kan leiden. En het vergt wel een soort calvinistische discipline om dat jezelf te beperken, terwijl iedereen om je heen wel gaat en geniet. Mag je dat wel van jezelf en de ander verwachten?
En daar komt nog iets anders bij; dat coronavirus kan zich zo lekker verspreiden omdat we massaal over de wereld reizen! Net als dat de trekvogels die vogelgriep makkelijk verspreiden. Maar we zouden nog in de middeleeuwen zitten als we niet op ontdekkingsreis waren gegaan, en ja, daarmee allerlei ziektes hebben overgebracht naar inheemse stammen en dieren. Collateral damage? Weegt dat op tegen de voorspoed die het ons brengt? Ik weet het niet. Maar wat ik wel weet is dat een stedentripje of skivakantie weinig van doen heeft met een ontdekkingsreis.
Hoe ik de toekomst zie? Ik vrees met grote vrezen. De afgelopen decennia is er een enorme welvaart gekomen, maar die is ongelijk verdeeld. En nu we wel een paar stappen terug móeten (alleen al vanwege het klimaat en corona), ontstaat er enorme druk op die ongelijkheid. Dat betekent protesten en opstanden, onrust en als we pech hebben oorlog. En dan zijn er een paar van die gekkies aan de macht, die ik persoonlijk niet vertrouw met al dat wapenarsenaal. Social media gooit voortdurend olie op het vuur en voilà , een levensgevaarlijk cocktail voor vrede, welzijn en natuur. Dus op wereldlijke schaal zie ik het allemaal behoorlijk somber in. Maar als ik dan nadenk over de vraag waar ik zelf sta in 2027, dan is dat allemaal totaal niet in beeld. Dan bedenk ik me dat ik ergens woon op het platteland, dat ik bijna alleen nog maar digitaal thuiswerk, dat ik misschien mijn eigen kippen hou voor eieren en een moestuin onderhoud. Dat zelfvoorzienende, al betwijfel ik of ik daar het talent voor heb. Maar er is geen oproer of armoede in beeld. Best raar toch? Dat ik dat in mijn eigen leven niet kan voorstellen, terwijl ik het in algemene zin wel denkbaar acht.
Werknemers zijn wegwerpmateriaal geworden. Het is over en weer keihard
Een ander aspect waar ik gisteren mee rondliep: vroeger was er een duurzame relatie tussen werkgever en werknemer. Ik zeg niet dat vroeger alles beter was, zeker niet, maar dat idee van die duurzame relatie triggerde iets bij me. Ik woon in een straatje van arbeidershuisjes, ooit gebouwd door een timmerbedrijf voor zijn werknemers. En waarschijnlijk werkten de bewoners daar hun hele carrière. Dat is ook in de afgelopen twintig jaar in rap tempo losgelaten. Werknemers zijn wegwerpmateriaal geworden. Het is over en weer keihard. 'Voor jou tien anderen', afhankelijk van de economie is het voordeel van de een of de ander. Maar samen aan iets werken wat de moeite waard is, iets opbouwen en doorgeven aan een volgende generatie, enige mate van loyaliteit... dat gebeurt toch niet meer? Ik vind dat we ook daarin zijn doorgeslagen. Herken je dat?
Anyway, tijd om de pen weer aan jou over te geven. Ik ga nog wat langer filosoferen over mijn leven in 2027.
Groetjes, Sanne
De toekomst dan
Zo, Sanne, daar ben ik weer. Niet zo vroeg als jij, maar die tijd heb ik ook gehad.
Toen wij nog aan het werk waren, waren we heel vroeg op. JJ werkte in Vlaardingen. Toen we net getrouwd waren, vertrok hij rond acht uur die kant op om dan om half negen te kunnen beginnen (behalve die ene keer dat ik hem voor dag en dauw de deur uitzette, grijns, omdat we in de war waren - ik met name, maar hij deed gehoorzaam mee - en hij er op het metrostation achter kwam dat er nog niet eens metro’s reden, zo vroeg was het). Dat werd steeds vroeger, z’n vertrektijd bedoel ik, in eerste instantie met kwartiertjes tegelijk, maar tegen de tijd dat we stopten vertrok hij om half zes ofzo om de files voor te zijn. Dan ging hij 's middags rond half vier weer naar huis en was hij ook dan de files voor. Ik heb heel lang zijn goede voorbeeld gevolgd, het was heerlijk om op kantoor een paar uur ongestoord te kunnen werken voor alle lastposten binnen kwamen.
Ik zag leeuwen en beren op onze weg, zoals overlijden kort na pensionering en dan niet samen nog even rustig aan kunnen doen
Hij had zoveel vrije dagen over dat hij bijna een half jaar voor z’n officiële afscheid kon stoppen. Ik ben hem na twee maanden gevolgd, nadat we goed hadden gekeken of we dat financieel zouden redden, want dat betekende dat ik een maand of acht geen inkomsten had. Wat we belangrijker vonden en wat dus zwaarder woog was dat JJ het heel moeilijk vond, niet meer werken. En ik, tja, ik had het niet voor niets over op de loer liggende sipjes (dipjes komt in de buurt van depressies en daar doe ik niet aan mee 😜, beter gezegd: ik heb mensen gezien in een depressie en daar wil ik mijn sombere buien niet mee vergelijken). Ik zag leeuwen en beren op onze weg, zoals overlijden kort na pensionering en dan niet samen nog even rustig aan kunnen doen. Daar kwam nog bij dat ik eigenlijk een soort van hekel had aan mijn werk. Dus in dat opzicht was het een pluspuntje, eerder stoppen.
Nou, dat hebben we financieel overleefd dus en ook in alle andere opzichten, anders zouden wij nu onze geweldige briefwisseling niet hebben. Warrig verhaal en niet echt een antwoord op je opmerking over denken over de toekomst. Waarom ik erover begon schiet me nu weer te binnen, hahaha, dat was vanwege jouw matineuze e-mail: wij hebben er toen we ons werk hadden neergelegd jaren over gedaan om op een beetje een 'normale' tijd ons bed uit te komen. Met name het eerste jaar waren we echt achterlijk vroeg. En nu, vooral als ik echt veel wakker ben 's nachts, val ik tegen de ochtend als een blok in slaap om dan vervolgens rond kwart over acht of nog later wakker te schrikken. En stom, maar dat voelt nog steeds als tijdverspilling. Ik vraag me af hoe dit terugleest... ik denk dat ik dat maar niet doe.
Ik mis het achterlijke drie zoenen op de kaak van betrekkelijk vreemde mensen planten absoluut niet
De toekomst dan. Zoals je al terecht opmerkte, ben ik daar niet zo mee bezig als jij. Maar dat wil inderdaad niet zeggen dat ik er helemaal niet mee bezig ben. Ik denk dat we nooit meer echt van corona afkomen, eerlijk gezegd. Ik denk ook dat de boel zich wel een beetje zal 'normaliseren' en hoop oprecht dat het een kwestie wordt van elk jaar een prikkie halen en misschien wat zaken anders aanpakken. Ik mis het achterlijke drie zoenen op de kaak van betrekkelijk vreemde mensen planten bijvoorbeeld absoluut niet. Maar er zijn ook mensen die ik graag met enige regelmaat warm omhels.
Dat er iets ingrijpenders moet veranderen denk ik ook. Iets met de bio-industrie en legbatterijen en zulk soort bronnen van zorg voor de volksgezondheid. Ik heb geen idee hoe je dat aan zou moeten pakken. Een van mijn schoondochters is aardig radicaal in dat opzicht, is via vegetarisch ongeveer volslagen veganist geworden en heeft overal een heel uitgesproken mening over. Ik snap haar tot op zekere hoogte, maar vind haar tegelijkertijd knetterhard. Te hard, want ze heeft absoluut geen oog voor mensen van onze generatie (die van mij en mijn leeftijdgenoten) die op een heel andere manier opgegroeid zijn.
Als er dan alsmaar geroeptoeterd wordt dat onze generatie het helemaal verkeerd doet, in plaats van begrip te hebben en samen naar oplossingen te zoeken, gebeurt er helemaal niks
Mijn ouders konden zich bijvoorbeeld pas later een stukje vlees enzo veroorloven en dan ga je dat zien als een traktatie. Net als de schijf van vijf in eerste instantie iets onbereikbaars was en toen ineens binnen handbereik lag. Ik bedoel niet dat ik er zo over denk, maar het heeft me wel beïnvloed. En ik vind vegetarisch eten geen enkel probleem, maar een stukje vlees op z’n tijd vind ik ook heel lekker. Snap je m’n dilemma? Ik denk dat die mindset moet veranderen, maar dat heeft tijd nodig die er eigenlijk niet is. Als er dan alsmaar geroeptoeterd wordt dat onze generatie het helemaal verkeerd doet, in plaats van begrip te hebben en samen naar oplossingen te zoeken, gebeurt er helemaal niks.
Ik hoop dat er een regering komt die meer doet dan Kamervragen stellen
Dit zijn de eerste paar dingen die daarover (= de toekomst) in me opkomen. Ongetwijfeld is er meer, als ik er wat beter over nadenk. Maar ik wacht eerst eens even jouw verhaal af.
Schattig, trouwens, dat ‘vooruit huilen’. Over huilen kan ik ook nog wel wat kwijt, maar ik krijg nu koffie van JJ en ik moet zo langzamerhand heel nodig plassen!
Fijn weekend, Sanne!
Meinmein
Bewustwording is het sleutelwoord
Zo, Sanne daar ben ik weer, vers onder de douche vandaan. Ruik je het? Gekkigheid… Ik was net, terwijl ik wachtte tot de douche beschikbaar was, al begonnen op de pc met de bedoeling na het douchen verder te gaan op m’n iPad, maar de indeling was zo gek dat ik de hele boel maar gewist heb.
Ik hoop dat mensen niet te lang wachten met naar elkaar te gaan luisteren
Over de toekomst dan: ik had het er vandaag even met m’n zussie over, over klimaat, bio-industrie en zo en vlees eten, en wij waren het er eigenlijk over eens dat er wel beweging in zit. Je hebt natuurlijk de starre ontkenners en de fanatieke vernieuwers, maar er zit een grote groep tussen die er wel degelijk over nadenkt. Ik vind wel dat dat hoop geeft voor de toekomst, al realiseer ik me terdege dat er meer nodig is dan 'erover nadenken'. Maar het is een begin. Hopelijk een goed begin dat tot mooie initiatieven leidt. Ik hoop dat mensen niet te lang wachten met naar elkaar te gaan luisteren. Want wat jij schreef over melkconsumptie klinkt zo logisch! Probeer er op die manier uit te komen in plaats van melkdrinkers 'aan het kruis te nagelen'.
Gisteren waren we bij de reumatoloog voor mijn man en die dokter vroeg dus aan hem of hij wel genoeg melk drink, voor de kalk. Ik bedoel maar. En het was echt geen oude knar, die arts. Ik gebruik met alle liefde amandelmelk voor mijn overnight oats, maar het gros van mijn generatie is echt grootgegroeid met de schijf van vijf. Dus: stapje voor stapje, niet te snel, maar zeker niet te langzaam! Bewustwording is het sleutelwoord.
....zolang iets binnen iemands comfortzone valt, vinden mensen alles best, maar oh wee als het moeite kost of als ze er iets voor moeten doen of juist laten, dan is Leiden in last
Dat vliegen, tja. Mijn man heeft – in wisselende bewoordingen – als opmerking bij een heleboel vraagstukken: zolang iets binnen iemands comfortzone valt, vinden mensen alles best, maar o wee als het moeite kost of als ze er iets voor moeten doen of juist laten, dan is Leiden in last. Ik kan die uitspraak soms niet meer horen, maar het klopt wel. Ik denk bijvoorbeeld ook dat vliegreizen beperkt moeten worden – tot ik naar mijn kind in Amerika wil, dan stap ik zonder enige schroom (nou ja, ik heb wel bedenkingen, maar die hebben niks te maken met het milieu) in een vliegtuig en als ze me morgen een ticket aanbieden, ga ik weer. Ja, zegt 'men' dan, maar dat ligt anders. Dat kan wel zo zijn, maar dat is natuurlijk typisch zo’n geval dat het in mijn straatje past.
Ik hoop echt dat er iets gebeurt en dan voor het te laat is. En, zoals ik al eerder schreef, voornamelijk voor de mensen die na ons komen, want voor mij zal de toekomst geen decennia meer duren, vrees ik. Pfft, ik krijg het er benauwd van, alleen al van het opschrijven van die vorige zin!
De opmerking die je maakte over de verhouding tussen werkgevers en werknemers…. Ik ben het helemaal met je eens. Mijn man, daar duikt hij alweer op 😂, heeft zijn hele leven gewerkt voor hetzelfde bedrijf. Het bestaat dus nog wel. Al geloof ik dat zijn loyaliteit groter was dan die van zijn werkgever(s). Ik geloof wel dat ze er daar van overtuigd waren dat je met elkaar het bedrijf bent!
Ik kon me er zo over opwinden dat ze neerkeken op mensen die een lagere functie hadden
Waar ik werkte daarentegen… Ik kon me er zo over opwinden dat ze neerkeken op mensen die een lagere functie hadden. Ik kon ze er niet van overtuigen dat ze iedereen nodig hadden om een succesvol bedrijf te zijn. Mens, wat een frustratie! De hoogmoed van sommige mensen. In dit geval dus hele rechtschapen mannen, als je begrijpt wat ik bedoel. Discriminatie met de Bijbel in de hand.
Ik stop ermee, dit is niet goed voor een gepensioneerde ouwe taart. Grijns, ik kreeg van dochter Kim voor mijn 70ste verjaardag een pot met bakmix en op het etiket stond 'ouwe taart'. Ik heb hem gisteren gebakken en hij is heerlijk!
Dag!
Meinmein
Ik heb inmiddels zo'n verrassend leuk beeld van jou!
Hey ouwe taart ;-),
In je onesie en met je hipster overnight oats in amandelmelk. Ik heb inmiddels zo'n verrassend leuk beeld van jou!
Ik kan je helemaal volgen wat betreft die dubbele moraal ten aanzien van het vliegen. Die heeft iedereen die zegt dat ze milieubewust willen leven. Ik gooi er nog een gezegde in (vindt je man vast leuk); gelegenheid maakt de dief.
Kijk, zolang het bijzonder makkelijk en goedkoop wordt gemaakt om te vliegen, heeft iedereen wel een goede reden om in dat vliegtuig te stappen. En niemand zou je jouw contact; je bezoek aan je kind en kleinkind willen ontzeggen. Dat zou te wreed zijn. Maar hoe is jouw kind eigenlijk aan die andere kant van de wereld terecht gekomen? Omdat het kon! En hij is daar gaan settelen, waarschijnlijk, omdat hij ervan uitgaat dat zijn familie te allen tijde het vliegtuig kan pakken en jullie elkaar kunnen blijven zien. Zodra we die gelegenheid weg zouden nemen, zouden mensen ook andere keuzes gaan maken. Dat corrigeert zich vanzelf.
....nu de term 'derde wereldoorlog' is gevallen lopen we het risico dat we totaal afgeleid zullen raken
Nu kunnen en moeten we ons heel erg zorgen maken over het klimaat, maar nu de term 'derde wereldoorlog' is gevallen lopen we het risico dat we totaal afgeleid zullen raken. Ik kan het niet geloven, dat er zo gemakkelijk dat soort dreigingen worden geuit. Ze zullen ons toch niet in de ellende storten? Ze zeggen altijd dat we de leiders krijgen die we verdienen, maar ik ben van mening dat we onze leiders juist kiezen om verstandigere beslissingen te nemen dan wij zelf kunnen. We ondersteunen die beslissers met een enorme batterij van ambtenaren en kennis, we zorgen dat ze middelen hebben om die goede beslissingen ook uit te voeren, in de verwachting dat ze de juiste dingen voor ons doen. En dat is in de allereerste plaats: de vrede bewaren! Dat is een plicht die ze tegenover het volk hebben.
Gelukkig gaat dat voor ons in West-Europa al ruim 70 jaar goed, maar nog op zoveel plaatsen niet. Hoe kan dat toch? We hebben zoveel religies, over de hele wereld verspreid, met stevige aanhang, die ons allemaal in de kern aansporen om vergevingsgezind, vredelievend, empathisch etc. in het leven te staan... hoe kan het dan dat nog veel te vaak de vlam in de pan slaat?
Zoals wij naar vluchtelingen kijken vind ik zó weinig empathisch
En ook hier is die dubbele moraal aantoonbaar. We delen onze welvaart niet met andere landen, laten daar ellende ontstaan, en zijn dan verbaasd dat er vluchtelingenstromen op gang komen die om een plekje komen vragen. En dan voelen we ons wel verplicht om iets te bieden, maar 't gaat niet echt van harte. Nou ja. Het is natuurlijk vele malen complexer dan dat, ik sla het allemaal wel heel erg plat, maar soms moet je iets ook gewoon terugbrengen tot de kern: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook de ander niet. Of positiever geformuleerd: Behandel anderen zoals je door hen behandeld wil worden.
Nou, genoeg wereldpolitiek. De poes (eigenlijk kat) komt gezellig even door mijn beeld heen lopen, eist zijn aandacht op, het is het knuffeluurtje. Alsof hij aanvoelt dat deze overpeinzingen te somber zijn, komt-ie me afleiden en brengt-ie me weer naar het hier en nu. Heb jij eigenlijk huisdieren? Ik vermoed dat jij een hond hebt.
Ik zal onze mails opsturen. En wellicht zie ik je bij de workshop! Dat zou grappig zijn... zo na het uitwisselen van al die woorden.
Groetjes, Sanne
Ik zag ook je link nog over deepfake
Hoi Myriam,
De tijd vliegt voorbij, ik las net jouw eerdere brief terug en besefte meteen dat er in die weken al zoveel veranderd is. Wel leuk dat de brieven zo ook een soort tijdcapsule of dagboek worden voor onszelf.
Het boek van Harari heb ik niet gelezen, maar het wordt me wel door meerdere mensen aangeraden, dus het staat op mijn lijst. Sowieso een interessante stelling dat de ontwikkeling van de mensheid eigenlijk een weg naar beneden is, in plaats van omhoog. Losse associatie, maar het doet me ook denken aan een bericht over een missionaris die naar een eiland in de Indische Oceaan ging waar nog stammen wonen die geen contact hebben met de rest van de wereld. De missionaris werd verwelkomd met pijl en boog en heeft het zelf bezoek zelf niet meer kunnen navertellen. Ik vind het fascinerend dat er een plek is waar mensen zijn die niets van de agrarische revolutie en alles wat daarna kwam hebben meegekregen en zoals Asterix en Obelix als enige weerstand bieden tegen de rest van de wereld.
Wat je vriendin stelt klinkt wel cynisch, maar ik kan me voorstellen dat je er af en toe zo over denkt. Gelukkig handelt ze er niet naar met betrekking tot haar eigen ouders. Wat mijn eigen ouders betreft ben ik niet echt bang, meer berustend. Corona zal er nog wel even zijn en vormt wat dat betreft een permanente dreiging. Gek om te zeggen, maar dat went. In ieder geval zijn de berichten uit de medische hoek hoopgevend, aangezien de ziekte beter te behandelen is en mensen gemiddeld een stuk minder lang in het ziekenhuis liggen. Zonder de ernst van de ziekte te willen bagataliseren, maar op dit moment maak ik me meer zorgen om de economische ontwrichting dan over het virus zelf.
Gekke paradox om met je camper de vrijheid op te zoeken, terwijl er nu overal regels van kracht zijn met als doel om de bewegingsvrijheid in te perken
Hoe is dat voor jou? Rondreizen lijkt me inderdaad lastig, aangezien overal andere regels gelden en mensen op verschillende manieren met die regels omgaan. Wordt je raar aangekeken als reiziger op de plekken waar je komt? Of zijn ze juist blij dat er weer buitenlandse toeristen zijn? Gekke paradox om met je camper de vrijheid op te zoeken, terwijl er nu overal regels van kracht zijn met als doel om de bewegingsvrijheid in te perken. Ik hoop dat jullie wel naar alle plekken kunnen reizen waar je graag naar toe wilt en dat je kunt genieten van de plaatsen waar je komt. Zoals je zelf ook stelt, denk ik dat je inderdaad relatief veilig bent, omdat je weinig direct contact hoeft te hebben met andere mensen buiten je camper om. Waarschijnlijk loop je in Amsterdam een stuk meer risico. Misschien kom je juist wel op onverwachte plekken, omdat je de plannen steeds moet bijstellen. Het lijkt me in ieder geval een goede oefening in je plannen en verwachtingen loslaten en gewoon genieten van de dingen die op je pad komen.
Nu ik dit schrijf staat Nederland aan de vooravond (vanavond persco) van een tweede lockdown en dat is toch wel harder gegaan dan ik dacht. In maart was alles nieuw en ook wel een soort van opwindend, in de zin van dat je iets meemaakt wat niemand nog heeft meegemaakt (zelfs mijn opa van 93 kan zich geen pandemie herinneren). Maar na een paar weken is de nieuwigheid eraf en begin je de consequenties beter te overzien. Gedurende de zomer was het leven voor mijn gevoel eindelijk weer een beetje genormaliseerd en was ik bijvoorbeeld weer voorzichtig bezig met het plannen van optredens, maar het kan allemaal weer in de ijskast. Om mij heen zijn ook veel mensen die de muziek omruilen voor een vak met meer toekomstperspectief, zoals programmeren of de zorg. Op zich een logische keuze, maar wel heel jammer om te zien dat getalenteerde muzikanten hun passie niet meer als beroep kunnen uitvoeren.
Ik heb een crowdfunding gedaan om een deel van het budget op te halen......
Zelf ga ik stug, en tegen beter weten in, door. Gelukkig heeft mijn vriendin een vast inkomen en heb ik nog wat klussen als grafisch ontwerper, we krijgen nog een kleine uitkering als aanvulling, dus we slepen ons er wel doorheen. Ik ben wel echt heel blij dat ik eindelijk een eigen album heb gemaakt (had al vijtien jaar die ambitie). Ik heb een crowdfunding gedaan om een deel van het budget op te halen en het was ook heel tof en hartverwarmend dat er zoveel mensen in mijn omgeving en zelfs onbekenden zijn die zo’n project willen steunen. Het was ook heel leuk om een groep bevriende muzikanten die niet eerder met elkaar hebben gespeeld in de studio samen te brengen en daar de muziek echt te laten ontstaan. Het is echt heel bijzonder om mee te maken dat het geheel echt groter kan groeien dan de som der delen. Alle muziek is nu afgemixt en ik ben er heel trots op. Ik zal je wel een link sturen als het online staat. En misschien zet ik me over mijn afkeer van Zoom-optredens heen en geef ik een online release party. 🙂
Ik vind het ook heel interessant wat je zegt over een sterk audiovisueel tegengeluid, tegen nepnieuws en populisten. Er is veel bullshit inderdaad (dat boek ga ik ook eens opzoeken). Waarschijnlijk was dat er altijd al, maar het lijkt steeds zichtbaarder te worden en een grotere stem te krijgen op internet, maar ook in traditionele media. Wat ik zelf lastig vind is dat je het niet lijkt te kunnen bestrijden zonder jezelf te bedienen van dezelfde middelen (populisme, simplisme) die je eigenlijk tegen wilt gaan. Ik blijf gewoon lekker genuanceerd en wollig doen en probeer maar niet te veel op Facebook te kijken. Ook is het bizar wat er technisch allemaal mogelijk is (ik zag ook je link nog over deepfakes), dat maakt het zoveel makkelijker om onjuiste informatie te verspreiden. Zelf heb ik het idee dat ik gemanipuleerde beelden nog wel kan onderscheiden van echte, maar het zal denk ik niet lang meer duren voordat echt en nep niet meer te onderscheiden zijn. Waren we maar nooit begonnen met landbouw.
We denken soms misschien te groots of extreem, maar het afgelopen jaar laat ook zien dat dingen wel degelijk van de ene op de andere dag anders kunnen
Maar laten we op een positieve noot eindigen. Ik denk uiteindelijk dat alles wat om ons heen gaande is ook voor verandering kan zorgen. Als de maatschappij van de ene op de andere dag veranderd kan worden om een virus tegen te houden, kunnen we diezelfde samenleving ook veranderen om bijvoorbeeld klimaatverandering of ongelijkheid tegen te gaan. We denken soms misschien te groots of extreem, maar het afgelopen jaar laat ook zien dat dingen wel degelijk van de ene op de andere dag anders kunnen. Ik las een tijdje terug de biografie van Alexander von Humboldt, de 19-eeuwse wetenschapper en ontdekkingsreiziger. Hij verzamelde wereldwijd gegevens over het klimaat en de natuur en zag als een van de eerste in dat alles met elkaar verbonden is en dat de mens een enorme impact heeft op zijn omgeving. In zijn tijd waren die ideeën nieuw en radicaal, nu is het een geaccepteerd en breedgedragen wereldbeeld. Dat is maar 150 jaar geleden, voor ons lijkt dat misschien lang, maar het is eigenlijk pas recente geschiedenis dat we als mensheid op deze manier naar onszelf en de planeet kijken. We kunnen veranderen – en als het moet ook snel.
Het is inmiddels al twee maanden geleden dat ik jouw brief ontving. Sowieso vind ik het eigenlijk wel grappig dat er steeds een lange periode tussen de brieven zit, dat draagt voor mij wel bij aan het echte briefschrijfgevoel. Ik kan me voorstellen dat je in de tussentijd ook alweer allerlei nieuwe dingen hebt meegemaakt. Ik ben heel erg benieuwd waar je tot nu toe allemaal geweest bent en hoe het is om met je gezin in een camper te reizen. Hopelijk lukt het onderweg ook om nog te dansen. Kun je online je lessen blijven volgen of kun je misschien aanhaken bij lokale dansklassen op de plek waar je bent?
Lijkt me ook leuk om andere onderwerpen aan te boren. Misschien heb je nog een leuk boek gelezen of een goede film gezien? Ik kijk uit naar je volgende brief in ieder geval!
Groetjes, Joost
Mijn vertrouwen in de politiek is de laatste maanden behoorlijk gedaald
Beste Adnan,
Hartelijk dank voor je brief, die ik met interesse gelezen heb.
Leuk te lezen dat je twee kleine kinderen hebt. Ik hoop dat je daar volop van geniet. Een onvergetelijke periode. Ik heb daar zelf enorm van genoten. Alle periodes in mijn leven met de kinderen waren op hun manier waardevol. Het bijzondere van de periode, dat ze nog zo klein zijn, is dat ze nog zo dicht bij je staan en je contact met hen zo vanzelfsprekend en intiem is. Maar let op, die periode is ook zo weer voorbij. En er is altijd het gevaar, dat je te veel aandacht besteedt aan zaken, die wel de aandacht trekken, maar lang niet zo belangrijk zijn.
Wat denk je, of hoop je dat je kinderen later in hun volwassen leven zullen staan? Hoe zijn ze als mens geworden?Denk je, dat jij en je vrouw daar veel invloed op hebben?
Ik ben zoals dat heet links.
Ik weet niet, of je geïnteresseerd bent in politiek, ik ben dat wel. Naar mijn mening is de politiek bepalend voor veel zaken van het leven. Ik volg dat ook, via tv en het lezen van de krant en internet. Nou wat dat betreft heb ik het de laatste tijd druk gehad. Vluchtelingenbeleid, het beleid van de nieuwe Amerikaanse president, de toeslagenaffaire, de leugens van de regering Rutte, om maar een paar dingen te noemen. Mijn vertrouwen in de politiek is de laatste maanden behoorlijk gedaald. En dan moet ik nog zeggen dat dat al niet hoog was. Ik ben zoals dat heet links. Stemde vroeger altijd PvdA. Maar na hun deelname in verschillende rechtse regeringen ben ik erg in hen teleurgesteld geraakt. Sindsdien stem ik GroenLinks of SP. GroenLinks vooral omdat zij een goed beleid hebben in de klimaatproblematiek. Helaas vind ik hun beleid op andere terreinen nogal zwak. Ook hebben zij weinig oog voor de mensen met lagere inkomens. De SP heeft in ieder geval een goed beleid voor de zwakkeren in de samenleving en de overtuiging dat fundamentele maatschappelijke veranderingen noodzakelijk zijn. Hoe denk jij over deze dingen?
Daar had in de planning rekening mee moeten worden gehouden.
Nog even wat over de buurt. Ik vind het maar raar, dat het afronden van de werkzaamheden aan de Burgemeester de Vlugtlaan met twee en een halve maand is uitgesteld. Ook jij zal hierover wel een brief van de gemeente/het stadsdeel gehad hebben. De redenen die ze daarin noemen voor de vertraging vind ik zwak. Dat het koud geweest is en gevroren heeft, lijkt mij iets waar je als bestuurder/gemeente niet verrast door mag zijn in de winterperiode. Daar had in de planning rekening mee moeten worden gehouden. Dat ineens bleek dat de rioleringen niet goed meer waren. Het groot onderhoud en veranderingen aan de Burgemeester de Vlugtlaan zijn zeer ingrijpend en grootschalig. Zo worden er ook allerlei leidingen verlegd en vervangen. Het is gewoon een ernstige tekortkoming dat de professionele diensten die daarvoor verantwoordelijk zijn, bij het maken van plannen niet bedenken dat de rioleringen vanwege hun leeftijd mogelijk aan vervanging toe zijn. Ik ben misschien te kritisch maar ik vind de kwaliteit van het bestuur, niet erg best. De inrichting en het beheer van de openbare ruimte in onze buurt, is nog steeds niet op orde. Het ophalen van het huisvuil is een ramp. Dat vind ik jammer.
Je noemde in je brief onze buurt met veel verschillende culturen, wat je waardeert. Ook ik vind dat een positief punt van onze buurt. Vergeleken met 60 jaar geleden zijn we steeds meer naar elkaar toegegroeid en ook met elkaar vergroeid.
Mocht je over de door mij geschreven dingen vragen hebben, aarzel niet om ze te stellen. Ik zou graag horen wat jij denkt over de onderwerpen die ik genoemd heb. Maar natuurlijk ook over alles wat jij wil zeggen.
Vriendelijke groeten,
Joop
Cookie-instellingen
Wij gebruiken cookies om de functionaliteit van onze website te verbeteren.
Functioneeel
Altijd actief
Het opslaan van de gegevens is noodzakelijk voor het legitieme doel van het leveren van een door abonnee of gebruiker uitdrukkelijk gevraagde dienst, of met als enig doel de overdracht van communicatie via een elektronisch communicatienetwerk uit te voeren.
Preferences
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Marketing
De technische opslag of toegang is vereist om gebruikersprofielen aan te maken om advertenties te verzenden, of om de gebruiker op een website of op meerdere websites te volgen voor vergelijkbare marketingdoeleinden.
