Ik kies geen groep. Maar er wordt voor mij gekozen.

Hi Martine,

Wat leuk dat je weer geschreven hebt! Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook even bezorgd was dat je niet meer zou schrijven. Het was inderdaad ook wel een beladen envelop. Ik heb geschreven wat ik op dat moment dacht en voelde.

Het zijn ware woorden en gevoelens en ook gebeurtenissen. Ik heb het niet teruggelezen en ook niet bewaard (foto of dergelijke). Ik heb dat express gedaan, want ik wilde niet dat ik zou gaan twijfelen of dat mijn woorden verkeerd over zouden komen.

Soms komt helaas iets op schrift anders over en al helemaal als je iemand niet kent. Ik hoop dat mijn verhaal is aangekomen bij je. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet helemaal meer weet wát ik allemaal geschreven heb, dus ik ga nog even verder in op jouw laatste brief.

Vandaag schrijf ik in mijn pauze op de computer. Ik kan helaas niet al te lang schrijven met de hand. Ik heb al jaren last van ontstekingen in m’n polsen en handen en heb dus snel last van pijn en kramp. Het gaat nu wel beter hoor. Ik heb vorig jaar heel lang spalken gehad en heb daardoor ook heel lang niet kunnen schilderen. Dat vond ik zelf het meest jammere… Maar ook de simpele dingen zoals de haren vlechten van m’n meisjes. Maar goed, daarom dus deze getypte brief. Ik wilde ook dat je hem snel zou ontvangen en ik weet niet wanneer ik weer tijd heb om een brief te gaan brengen, helaas.

Ik vraag me af wat je moeilijk vond om te lezen?

Je gaf aan dat je mijn brief moest laten bezinken. Ik vraag me af wat je moeilijk vond om te lezen? Misschien kan ik iets nog nader toelichten.

De lekkernijen zijn op! Hahaha, maar goed dat neemt niet weg dat ik niet nieuwe dingen haal… Zo stom. Ik moet al dat lekkers gewoon niet halen, maar het blijft een knop die ik om moet draaien en die knop is nu kwijt.

Gezond eten, sporten… het staat allemaal op een heel laag pitje. En nee, ik ben dus niet geweest helaas. Heb helemaal niks gedaan aan beweging. ☹ Zo balen! Ik baal van mezelf. Ik geef het toe. Ben altijd zo sportief geweest…herken mezelf niet meer. EN het is een stomme smoes, maar ik krijg gewoon geen gevoel van: Ja! Nu ga ik lekker sporten en laat ik al dat ongezonds liggen… Een eeuwige strijd. Lockdown heeft me helaas niet veel goeds gedaan, nee, niet qua sport.

Ik las dat je in het Erasmuspark zat. Wat leuk! Ik ben daar als meisje opgegroeid. Ik ging er altijd heen fietsen, rennen, picknicken! Wat een tijden. Ben toen m’n kinderen jonger waren veel naar het Erasmuspark geweest en ook naar de kinderboerderij. Ik hou van dat park en de kinderboerderij. Mijn moeder bracht ons er altijd heen. We speelden, klommen, gleden… Het was anders. De kinderen van nu zitten het liefst achter schermen… Maar goed… ik hoor het zo ook mijn ouders zeggen: “Vroeger was alles beter!” hahahaha. En nu zeg ik het zelf! Ik zag trouwens laatst een meid langs skeeleren met haar vriend of man. Ik vond het zo stoer! Moest denken aan jou. Dacht… zou dat Martine zijn? Ze was blond, lang en slank, hahaha. Maar als ik je zo hoor dat je zo sportief bent, kan het denk ik best wel dat je lange oneindige benen hebt 😝 hahaha.

Mijn dochter houdt heel erg van skeeleren en doet dit dan ook heel vaak met vriendinnen, maar ik waag me er maar niet op. Schaatsen en rolschaatsen kan ik wel, maar skeelers heb ik nooit echt geprobeerd.

Ohja je zei dat ik van mijn zwangerschapskilo’s af kon komen, omdat ik sportte. Hahahaha, dat viel vies tegen. Ben een eeuwige jojo. Als je kijkt naar foto’s ben ik een paar jaar XS/S en een paar jaar M-XL… Alser één ding is waar ik goed in ben, is het jojoen, blegh!

Je vroeg me waar ik woonde? Als ik je ga ontmoeten dan vertel ik je er wel meer over. Ik ben zeker gezegend en ben er erg blij mee.

De kinderen hadden op tiktok gezien dat je met een mondkapje kon zagen

Trouwens, we hadden het over bescherming van kinderen en je gaf aan – letterlijk- dat je bang bent dat je kind meegezogen wordt in het gedrag van anderen… Nou, vandaag kreeg ik een bericht van de juf. De hele klas trouwens. De kinderen hadden op tiktok gezien dat je met een mondkapje kon zagen (i know…. Had dat ook nooit kunnen bedenken). Kennelijk hebben zowat alle kinderen besloten om dat uit te proberen. Nu zijn er allerlei stoelen beschadigd van de klas. Mijn grote meid die altijd plastic scheidt, deed leuk mee! Ik was zooooo boos! Al schrok ze er zelf ook van… Ik denk niet dat ze had gedacht dat het zou werken. Ze stopte ook gelijk ermee toen ze zag dat zich een kras vormde. Maar er waren ook andere kinderen die zowat de hele stoel hebben doorgezaagd. Ik ben zo teleurgesteld. Ik vertel altijd dat ze met hun poten moeten afblijven van andermans spullen en ook netjes moeten omgaan met alles. Binnen en buiten. Dus dat is ook een voorbeeld van wat ik de vorige keer zei: dat veel ouders helemaal niet eens weten wat de kinderen uitspoken buiten en dat ze ondanks een goede opvoeding toch door kuddegedrag niet echt in de hand hebben wat hun kinderen doen! Ik heb haar verteld dat ze dit mooi gaat vergoeden! (lees: ik en dan inhouden op haar leuke dingetjes)

Mijn beste vriendin heb ik inderdaad via school leren kennen. Onze kinderen zijn wel vrienden, maar niet echt wow. We hebben veel samen gedaan, maar nu ze ouder zijn gaat iedereen toch wel zijn eigen weg. EN dat is prima. Ik ga ze niet dwingen om iemands vrienden te zijn.

Ik kies geen groep. Maar er wordt voor mij gekozen. Als mensen mij zien, dan ben ik “zij”.

Je had het over het gevoel niet welkom te zijn. Wist je dat “zij” precies hetzelfde denken… Raar he? Om te praten in wij en jullie en zij? Dat heb ik nooit eerder gedaan vroeger. Ik merk dat het dan uiteindelijk toch een soort kamp wordt. En dan moet je kiezen van welk kamp je deel uitmaakt. Ik kies geen groep. Maar er wordt voor mij gekozen. Als mensen mij zien, dan ben ik “zij”. Als je niet wist wie ik was en wie mijn kinderen waren en ik liep daar langs je deur in de Kolenkit en mijn dochter gooit een papiertje weg op de grond. Zou je dan denken: Daar heb je er weer zo een? Je hoeft hier geen antwoord op te geven, maar ik wil wel dat je hier over nadenkt.

Mijn kind. Jouw kind later. De kinderen van Kees, Janice, Petra, Juan… Als je denkt dat je als ouder het gedrag kan controleren dan heb je het goed mis. We doen allemaal ons best om de kinderen om te vormen tot een goed individu, maar wat ze uiteindelijk worden? Geen idee! Ik hou mn hart vast! Toen ze nog klein waren dacht ik dat ik de liefste kinderen ooit had. Dat denk ik nu nog steeds als ik ze vergelijk met sommige kindjes… (heheh), maar dan nog doen ze dingen waarvan ik denk: “is dat nodig”, maar als puber is het denk ik normaal om ook je eigen individu te ontdekken. Daar hoort fouten maken ook bij.

Ik was ook niet perfect… Al vond ik van wel. En al zeker als ik mezelf vergelijk met de lui van nu hahaha. Dan was ik een engel 😝.

Zijn oude Nederlandse buurvrouw was zijn beste vriendin.

Mijn vader is iemand die met iedereen kan opschieten en met iedereen een  gesprek begint. Wit, zwart, geel, het maakt niet uit. Hij kent iedereen in de buurt zowat en praat met iedereen. Zijn oude Nederlandse buurvrouw was zijn beste vriendin. Helaas is ze kort geleden toch naar een verzorgingstehuis. We zeiden allemaal elke dag gedag tegen haar en hielpen met boodschapjes sjouwen. Daarom was ik ook zo verbaasd na die docu… Ik kon het niet geloven… dat onderscheid.

Ohja, ik moet je bedanken! Dankzij jou heb ik iets gedaan wat ik NOOIT zou hebben gedaan. Ik heb Vinted gedownload hahahahha en ik heb een nieuwe paar schoenen verkocht die ik anders NOOIT had verkocht en had laten staan “voor het geval dat” al weet ik dat ze nooit zouden worden gedragen. Hahaha

Ik hoop snel van je te horen!

Warme groet Sarah