Alsof ik op een gemaskerd bal terechtgekomen ben

Hoi Ted,

Nou, gaat’ie dan. Ik vind dit echt een mooi project. Ergens in de folder kwam ik de woorden ‘dichtbij en toch ver weg’ tegen. Zo is het, en deep down vind ik dit toch een beetje raar. Mensen wonen bij elkaar in de buurt, soms groet je elkaar, maar er is veel afstand. Ik ben inmiddels 66 en ik heb andere herinneringen. Dit is mijn tweede periode in Amsterdam – sinds 2010. Tussen 1984 en 1994 woonde ik ook in deze mooie stad (waarna ik verhuisde vanwege werk), en ik kan me nog goed herinneren dat er toen een heel andere sfeer in de stad hing.

Op de een of andere manier kon je toen veel makkelijker contact maken met vreemden, dat was helemaal niet raar of bijzonder. En nu is er godbetert een project nodig om brieven naar buurtbewoners te schrijven. Heel goed, maar de bijbehorende gevoelde noodzaak duidt op, tsja… helemaal niet goed.

Dat er een touwtje uit de deur hing was toen overal normaal

En toen ik nog een kind was dat op de lagere school zat was het nog anders. Ik woonde toen in Delft in de eerste ‘nieuwe huizen’, zo heette de eerste nieuwbouwwijk toen in het spraakgebruik, in het Poptahof. Ik ging naar school op de Prinses Marijkeschool bij de Hugo de Grootstraat. Op onze zesde, zevende, achtste liepen we toen gewoon in een halfuurtje naar school met een paar vriendjes en vriendinnetjes. Niks achterbank, niks gebracht worden door je ouders – die zouden toen alleen al bij het idee in een lachstuip terechtgekomen zijn.

En onderweg, voortdurend spelletjes met elkaar verzinnend, kwamen we door een volkswijk, ik geloof dat’ie Westerkwartier heette, maar daar wil ik van af zijn, en daar stonden gewoon alle buitendeuren open en liepen alle buurvrouwen de hele dag bij elkaar naar binnen. Dat er een touwtje uit de deur hing was toen overal normaal. Ik wil niet de opa-Jan-Terlouw-vertelt uithangen, ik heb het over herinneringen die ik gewoon zo heb meegemaakt. Tsja.

....alsof ik op een gemaskerd bal terechtgekomen ben en toevallig in gesprek ben gekomen met een ook gemaskerde vreemde dame....

Maar goed, ondertussen vind ik het ook een intrigerend idee dat we allebei voor een alias hebben gekozen. Natuurlijk moet je in deze tijd voorzichtig zijn, al helemaal als je geciteerd kunt worden op een openbare website. Toch intrigeert het me, alsof ik op een gemaskerd bal terechtgekomen ben en toevallig in gesprek ben gekomen met een ook gemaskerde vreemde dame die achter de plantenbak achter mij zit, en zich voorgesteld heeft met de naam Ted, een naam die ik zowel associeer met Ted Talk als Teddybeer.

Je hebt al wat informatie over me gekregen Ted, ik weet niet precies welk deel. Laat ik in elk geval (en misschien nogmaals) zeggen dat mijn AOW in april dit jaar is ingegaan, en dat mediteren en schrijven toch wel de belangrijkste zaken in mijn leven zijn. Voor mijn gevoel zijn ze met elkaar verbonden. Als je wilt, ga ik daar later uitgebreider op in.

In de informatie die ik over jou heb gekregen zie ik als misschien wel het voornaamste woord ‘verbinder’. Dat is mooi. Een verbinder die iets met taal heeft, zowel lezen als schrijven. Ik ben benieuwd.

Nou, tot zover maar even, deze eerste keer.

Hartelijke groet,

Leonard

Allemaal waardevolle gebeurtenissen

Lieve Ingrid,

De mondkapjesplicht en afstand zijn verleden tijd. Voor hoelang weet niemand. Gelukkig maar.

Toen ik negen jaar was, brak er een epidemie uit door de Rama margarine. Daar zat landbouwgif in. Een aantal mensen in mijn straat zijn daardoor overleden en er w3aren honderden doden in Nederland te betreuren. Dat heeft toen grote indruk op mij gemaakt. Later, in de jaren '60 maakte 'Neerlands Hoop' met Bram Vermeulen en Freek de Jonge daar een grap over. 'Hare Chrishna, Harin Rama. Chrisna is Pakistaans voor uitjes en Rama is margarine.'

Onze toenmalige regering is na deze calamiteit begonnen met melkpoeder, enzovoort, eerst naar Afrika te zenden. Daar, in Afrika zijn toen talloze baby's gestorven door het melkpoeder. Het was de heren op het Binnenhof een zorg. Hoe kunnen 'wij' het melkpoeder beter maken, zodat onze kinderen niet sterven? Nederland zal nooit iets doen zonder daar zelf beter van te worden. Toen niet in de verre geschiedenis en nog steeds niet. Waarom moeten wij burgers, boeten voor de zeer hoge prijzen. Wij staan bovenaan de ladder als het gaat over prijsverhoging. De benzineprijs gaat omlaag. Mwa, eerst maar eens meemaken.

Niets doen en je laten verzorgen, de hele dag zitten kan ook gevaarlijk zijn

Het is voor mij een tijd van bezinning. Een positieve tijd van stilstaan. Ik heb je verteld dat mijn vriend in december in zijn slaap overleden is. Wij kenden elkaar 27 jaar. Op vier maart jl. is weer een goede vriend gestorven na een ziekbed van twee maanden. Hij was een huisgenoot van vriendin A. Ik ken haar achttien jaar, dus Jan ook. Vreemd dat zij er niet meer zijn. Lege plekken in herinneringen. En vriendin C. heeft een CVA gehad. Zij heeft gelukkig geen zware uitval maar vergeet veel.  Later bleek het een TIA te zijn geweest. Je kunt een TIA creëren als je overwerkt bent. Maar ook als je onderwerkt bent. En dat is C.. Niets doen en je laten verzorgen, de hele dag zitten kan ook gevaarlijk zijn.

In een gesprek met een andere vriendin zei ik; 'Ik voel mij een egoïst. Blij dat ik het leven en gezondheid wel heb.' Ik kreeg een positief standje van haar. Zij zei dat het menselijk is en dat deze gedachte als eerste bij een mens naar boven komt. Jij bent er altijd om te helpen, zei zij. Een prachtige vrouw, Ingrid!

Het is raar hè! Jij weet dat ook. Ik moet wennen aan die leegte. Natuurlijk ken ik de sterfelijkheid maar dat het zo dichtbij komt. Minder leuk, verdrietig.

Nu het fijne nieuws. Jjjeeeaaahhh!

26 maart a.s. komt Jona vanuit Amsterdam naar mij toe om een opname te maken

26 maart a.s. komt Jona vanuit Amsterdam naar mij toe om een opname te maken. Ik lees een verhaal voor en dat wordt gelezen in april in DeLaMar West. Wat een eer hè, Ingrid. Jona en ik gaan eerst lunchen en dan naar huis en naar Beppie.

Ik ben op zoek naar een vriendinnetje/ vriendje voor Bep. De poes moet voldoen aan het profiel van Bep. Rustig, sociaal en lief. Dus ik ga niet over één nacht ijs.

En ik ben gebeld door een redacteur van de Twentse Courant Tubantia. Leuk he! Zij heeft geluisterd, ik gepraat. Over mijn zware jeugd, mijn adolescentie en schrijven. Daarna is Lisa, de fotograaf geweest. Ze wilden persé een foto('s) van mij en Bep. Ze zijn leuk geworden en Beppie vond het prachtig. Kijkt recht in de camera. Het is een heerlijke poes! Nu wachten totdat het geplaatst wordt. Dat zou al gebeurd zijn, maar een artikel over Oekraïne ging voor. Allemaal waardevolle gebeurtenissen die mij en mijn werk ondersteunen in wie ik ben en wat ik doe in mijn leven.

Heb je gisteren campagne gevoerd?

Lieve Ingrid, het is vandaag zondag de dertiende maart. Heb je gisteren campagne gevoerd? Dit moet een spannende tijd voor je zijn en chapeau dat je hier tijd voor vindt met je drie kanjers en alles eromheen.

Het was voor mij een tijd van verdriet afgewisseld met vreugde. De beloning die op mij wachtte.

Sterkte bij de Gemeenteverkiezingen en dat je 'wensen' gestalte mogen krijgen. Ik ga stemmen.

Tot later Ingrid. Later in de tijd in de hoop dat de Russische hoge pieten der strijdmacht tot inkeer komen en de vrede terugkeert in Oekraïne.

Liefs van Ineke