Het is half tien in Harlingen

Goeienavond Ineke

Het is half tien in Harlingen, Friesland en mijn man en ik zitten samen op de bank.

Straks nog even samen in het donker de zwembadjes legen met gieters. Het water brengen we rond ons huis bij de plantjes die dorst hebben. Morgen wordt het weer heerlijk weer en dan vullen we ze wel weer. Onze kids op tijd naar bed gebracht, want die waren moe van alle waterpret.

Ik ben lid van Harlinger Belang

Deze morgen begon met politiek: de commissievergadering is deze week en we hebben de stukken doorgelopen voor een nieuwe communicatievisie. Volgende week verder vergaderen met onze partij. Ik ben lid van Harlinger Belang. En we moeten verder met de startblokken voor (ja, ja!) de aankomende gemeenteraadsverkiezingen. Het klinkt grappig, maar we hebben er echt zin in. Ik mag weer een plekje innemen bij de lijsttrekkers en dat voelt wederom als een mooi compliment.

Vanmiddag uit school de kids in het zwembad gegooid (in spreekwoordelijke zin ;-)) Mijn schoonzus en mijn allerliefste schoonmoeder waren hier ook nog. Gezellig.

Oh zo fijn, geen opgelegde regels meer dat je niet te veel mensen in huis mag. Het is bij ons altijd een aanloophuis, waarvan ik graag de gastvrouw ben.

Het was ook handig, want zij konden even oppassen, omdat wij met onze oudste naar een tienminutengesprek van school moesten. Alles goed, er waren zeker ook verbeterpunten, maar echt alles positief. Voor mij en papa weer een trots gevoel en dat zeggen we dan ook graag.

Dus ook daar helemaal trots

Onze middelste is viereneenhalf en heeft een beetje moeite met naar school gaan. We nemen altijd de tijd om hem aan juf mee te geven. Die regels irriteren mij nog een beetje, we mogen nog steeds als ouders niet de school in. Ik zou hem zo graag even naar zijn stoeltje brengen en een veilige plek creëren waar ik hem dan mag achterlaten bij juf. Egoïstisch eigenlijk want ik ben degene die me daar beter bij zou voelen.

Maar goed juf Ankie, (lieve vrouw ik wil haar steeds knuffelen) was zo blij met hoe het deze week gaat. Dus ook daar helemaal trots en dat hebben we steeds even herhaald. Mijn man werkt grotendeels nog thuis dus ook hij kwam een knuffel brengen toen ik thuis kwam met de club.

en morgen weer een heerlijke dag!

Onze jongste, de kleine meid is niet te houden.

Ze moet nog één jaar worden (dat doet ze op veertien september), maar ze is niet te stoppen. Lopen, klimmen, op de trampoline gek doen en spelen met haar broers en nichtje. Kortom ze slapen al heerlijk en morgen weer een fijne dag! Ons huis is een hoekhuis en dit prachtige plekje noemen wij: thuis.

Met vriendelijke groet,

Ingrid