Als een kind in een snoepwinkel

Hoi Birka,

Oké, je woont dus in de Baarsjes! Dan woon je in de buurt van de Bagels & Beans, of vergis ik me? Dat is mijn lievelingslunchplekje, haha! Ik kom zelf eigenlijk nooit in de Baarsjes, dus geen idee hoe het daar wonen is.

Ik vond het zelf ook heel fijn om op de boerderij op te groeien

Je hebt op aardig wat plekken gewoond! Mag ik vragen waar je in het buitenland hebt gewoond? Ik vond het zelf ook heel fijn om op de boerderij op te groeien. We woonden in een groot boerderijhuis met een stal eraan vast. Mijn ouders wonen nog steeds op deze plek. Deze straat is nog een beetje een boerenweggetje, waar inderdaad al best veel is bijgebouwd. Maar onze plek is gelukkig nog even groot.

Er zat vroeger een boerenbedrijf met koeien bij, maar tegenwoordig is dit er niet meer en is mijn vader nu hobbyboer. We hebben rond de vijfentwintig schapen in de wei en er staan wel eens paarden van andere mensen bij. Als je er nog steeds van droomt om misschien boerin te worden, is het misschien wel waard om hier naar toe te werken, toch? 😊

Misschien zou ik zelfs mijn eigen dierenopvang willen beginnen

Mijn opleiding dierverzorging houdt in dat ik eigenlijk van alles leer over het voeren, houden en verzorgen van dieren. Ik ga binnenkort stage lopen op een kinderboerderij en als ik mijn diploma heb gehaald, zou ik aan het werk kunnen in o.a. een dierenasiel/hotel, dierentuin of boerenbedrijf. Mij lijkt het eigenlijk heel leuk om in een dierenhotel te werken. Misschien zou ik zelfs mijn eigen dierenopvang willen beginnen (of hotel). Het trimmen van dieren lijkt me trouwens ook wel leuk, maar dit is weer een hele andere opleiding.

Ik vind het ook heel belangrijk dat ik een werkplek vind waar ik ook echt graag naar toe ga. Het lijkt mij ook wel leuk om in een boekhandel te werken! Wat doe je daar zoal als je geen klanten hebt? Het lijkt me inderdaad ook soms wel saai. En ik begrijp precies dat veel direct contact mensen niet fijn is. Dit kost mij zelf ook altijd teveel energie.

De schrijfopleiding die je doet klinkt ook wel heel leuk. Het is makkelijk om iets maar te blijven uitstellen hè, als je er een beetje tegenop kijkt. Mij helpt het altijd om het in kleine stappen te doen. Als je dan eenmaal bezig bent gaat het vaak hartstikke lekker.

Ik voel me in een boekwinkel vaak als een kind in een snoepwinkel

Ik vind het wel leuk om boeksuggesties van je te krijgen hoor! Het liefste lees ik vaak waargebeurde verhalen. Ik vond bijvoorbeeld het boek Echte mannen eten geen kaas goed en verder kan ik niet echt een boek bedenken waar ik heel enthousiast over ben. Op de een of andere manier lees ik vaak een beetje middelmatige boeken, haha! Ik haal ze ook vaak van de kringloop of uit een boekenkastje, omdat nieuwe boeken vaak wat prijziger zijn. Al voel ik me in een boekwinkel vaak als een kind in een snoepwinkel hoor 😊 Verder hou ik ook van spannende of gewoon goede verhalen. Ik ben benieuwd wat je me aanraadt.

Als ik ga wandelen, ga ik meestal naar het Amsterdamse Bos of naar een park bij mijn ouders in de buurt. Ook vind ik het leuk om nieuwe mooie plekken te ontdekken, maar ik wandel vooral altijd graag in het bos. Ik denk dat ik ook wel een stuk minder fanatieke wandelaar ben als jij hoor! Als ik het zo lees met een tent op je rug! Respect hoor!

Zweden lijkt me ook echt heel mooi. Heb je een lievelingsland waar je graag naar toe gaat? Of een land waar je heel graag nog een keer naar toe zou willen? Ik ben alleen een keer door Zwitserland heengereden en ik vond het daar zó mooi. Ik zou daar heel graag een keer naartoe willen! Vooral de beekjes, watervallen, bergen en groene grasvelden spreken me daar aan.

Ben jij zelf eigenlijk ook op een fijne plek met een hechte familie opgegroeid? En heb je broers en/of zussen? Ik heb zelf een zusje van 30 en een broer van 33. En doe je verder nog aan sport, behalve wandelen?

Ik spreek je snel weer!

Groetjes,
Adriana

'Samen' schijnt de toekomst te zijn

Hallo Dorine,

Bij deze mijn derde brief. Je schreef in jouw brief over wandelen in de natuur. Dat je dat graag doet. Wat is dat een zaligheid. Buiten zijn en bewegen is zo goed voor een mens.

Tijdens de lockdown zijn we hier ons steeds meer bewust van geworden. Dat we zuinig moeten zijn op alles om ons heen. Dat lees ik ook terug in jouw brieven. Ik probeer zoveel mogelijk groen te denken., maar dat valt niet altijd mee. Net zoals jij schrijft, pak ik ook makkelijk de auto en zou ik ook graag het vliegtuig willen laten staan. Ik ben hier niet altijd consequent in, realiseer ik me.

Ik mag ook graag letten op datgene wat ik eet. Kan mijzelf een flexitariër noemen. Ik ben bewust met eten bezig. Vanwege de gezondheidsvoordelen, milieuwinst en diervriendelijkheid. Ik vind het alleen zo jammer dat dit vaak een duurdere leefwijze is. Zo jammer, als dit meer gereguleerd zou worden, zouden veel meer mensen denk ik de overstap maken. Toevallig ligt er een brochure naast mij over de aanschaf van zonnepanelen via de gemeente. Ik denk dat ik straks toch een afspraak ga maken voor een offerte.

Toevallig ligt er een brochure naast mij (..) over zonnepanelen

Ikzelf mag graag buiten zijn. Gisteren en vandaag lukt mij dat prima. Voor de lockdown probeerde ik tweemaal in de week te sporten. Ik deed aan zumba (dansen op voornamelijk Zuid- Amerikaanse mzuiek) en yoga. Gisteren had ik sinds lange tijd weer eens een yogales. Buiten weliswaar, maar in het zonnetje. Wat was dat heerlijk. Op het Enkhuizerzand, dus ruimte genoeg. We leken wel een stel kleine kinderen: zo blij allemaal dat we weer even mochten. Lessen in de studio kan nog niet. Dus deze heb ik even meegepikt. Ik moet zeggen dat de spierpijn me meevalt. Ik had verwacht er wel meer last van te hebben.

Ik zal ook wat antwoorden geven op de vragen uit de vorige brief. Ik wilde inderdaad altijd al de verpleging is. Als jong kind al. En ik moet zeggen dat het de juiste keuze is geweest. Ik doe mijn werk al 27 jaar. Volgend jaar 25 jaar in dienst bij dezelfde  werkgever. Contact met mensen vind ik heel fijn. Dat we dat allemaal nodig hebben, is tijdens de lockdown pijnlijk naar voren gekomen. Al die mensen, en naar ik begrepen heb vooral jonge mensen, die sombere gedachten en gevoelens hebben. Of zelfs depressief zijn. Best een schrikbeeld vind ik. Gelukkig bespeur ik dat niet bij mijn eigen kinderen. Zijn ook eigenlijk altijd bezig. Studie, stage/werken enz.

Contact met mensen vind ik heel fijn. Dat we dat allemaal nodig hebben is tijdens de lockdown pijnlijk naar voren gekomen

Het bezoek aan mijn opa was leuk. Beiden hebben we daar erg van genoten. Ik had wat lekkers mee voor bij de koffie. Daar heeft hij van gesmikkeld. Hij had al meerdere keren aangegeven zijn kleinkinderen achterkleinkinderen te missen. Ik had hem zelf ook al een jaar niet meer gezien. Wel gesproken over de telefoon, maar dat is toch anders. Zijn muren hangen vol met allerlei foto's van ons. Dat zegt genoeg. Ik heb een mooie foto laten maken van ons samen, en deze in een kaart verwerkt. En zoals je al zal vermoeden: ook deze kaart hangt inmiddels aan de wand. Kleine moeite met een enorme uitwerking. Hebben we alle twee weer mooi meegepikt.

Er is ons gevraagd om ook te schrijven over 2027. Jij hebt daar in je brief over geschreven, lees ik. Of het tot een zelfrijdende auto komt, ik durf daar geen uitspraken over te doen. Twijfel erover. Ik denk toch dat wij wel veel verder zullen zijn in duurzaamheid. Dat kan bijna niet anders meer. We zullen er toch echt aan moeten geloven zo langzamerhand. Uitstellen kan niet meer.

Ik denk dat het onlinewerken wel voor een groot gedeelte zal blijven hangen. We hebben nu gezien dat dat ook heel goed kan. Ik kan mij nog herinneren dat het voor COVID bijna ondenkbaar was om thuis te werken. Dat zowel werkgevers als werknemers het bijna onmogelijk achtten. Weet jij dat ook nog? Dat iedereen beren op de weg zag, ja-maar excuses kon bedenken? Bijzonder dat dit toch zo snel voor 100% is omgedraaid. Wat kan een mens toch flexibel zijn.

Wat kan een mens toch flexibel zijn

Dat er iets van een COVID of een andere ziekte al bestond, dat denk ik wel. Mensen zijn nou eenmaal steeds flexibeler over de wereld aan het reizen (wat naar mijn idee ook niet zal veranderen), komen met elkaar in contact. In mijn werk zie ik al een toename van isolatieverpleging bij minder ernstige ziektes de afgelopen jaren. Dus ik denk zeker dat we rekening moeten houden met iets, of het nu COVID heet of niet.

Ik zou zeggen, vaccineren, vooral vaccineren. Naar mijn idee is dat de enige echte oplossing.

En privé? Jeetje, over zes jaar dan ben ik 55. Ik zal denk ik ook nog wel werken. En ik hoop dan toch echt een gezellig en lief maatje naast mij te hebben staan. Mijn laatste date is niet meer. Te veel verschillende ideeën over hoe een relatie eruit zou moeten zien. Uiteindelijk, met toch wel pijn in het hart besloten niet meer verder te gaan. Ondanks dat het wederzijds was, blijft het pijnlijk. Dus maar weer van voren af aan beginnen dan.

Ik hoop voornamelijk dat ze gelukkig zijn en doen wat ze graag willen

En in 2027 zijn mijn kinderen 27 en 25 jaar. Ik vermoed beide afgestudeerd, en werkend? Ik hoop voornamelijk dat ze gelukkig zijn, en doen wat ze graag willen. Misschien voor hen ook een partner? Ik zeg steeds tegen hen dat zij vooral lekker hun eigen weg moeten gaan. Ik hoef echt nog geen oma te zijn over zes jaar. Ooit natuurlijk prima, heel graag zelfs, maar dan nog niet. Nu lijkt het alsof ik daar ook maar iets over te vertellen heb. Ahum, …

Ik denk niet meer in mijn huidige huis te wonen. Als mijn kinderen zijn uitgevlogen, zou ik graag willen verhuizen. Waarnaartoe weet ik nog niet. Gek genoeg heb ik ook al eens mijn gedachten laten gaan over het leven in een hofje. Jij schreef hier ook al over. In een hofje, met wat meer sociale contacten, maar toch zelfstandig. Schijnt de toekomst te zijn, heb ik al eens vernomen. Maar ik moet zeggen dat het bij mij alleen nog maar bij gedachtes gebleven is.

Groetjes,
Geertje

In mijn dagelijks leven is niet veel veranderd

Hoi Rayan,

Dankjewel voor je brief. Leuk om te lezen hoe jij naar de dingen kijkt en wat je zoals meemaakt.

Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Hester, 28 jaar, woon in Workum (Friesland) en werk als medewerker op een plantenkwekerij in de verkoop. Ik heb al twaalf jaar ervaring in het groen.

Sinds kort (september) heb ik een nieuwe baan. Hiervoor werkte ik bij een tuincentrum, buitenafdeling verkoop. Nu werk ik bij de kwekerij en als straks in het voorjaar weer topdrukte wordt verwacht, mag ik ook bijspringen bij de verkoop van tuinplanten.  Ook zal ik bestellingen klaarzetten voor hoveniers.

In mijn vrije tijd houd ik van hardlopen (afstanden van tien tot dertig kilometer), gedichten schrijven, mediteren, wandelen, naar het strand gaan, (dat van het IJsselmeer is om de hoek), een boswandeling maken en muziek luisteren.

Momenteel zit ik thuis. Dat komt niet door corona, maar door de jaarlijkse winterstop die kwekerijen vaak inlassen, omdat het werk 'op' is.

In februari gaat de verkoop beginnen. Dat is weersafhankelijk, maar waarschijnlijk begin ik dan ook weer als het een zachte winter is.

Ik woon samen met mijn vriend. Wij hebben sinds de eerste uitbraak van corona werk gehad. Ik had het zelfs drukker, al kwamen de klanten wel meer verspreid over de dag, want niemand kon ergens heen, maar ze konden wél de tuin in! In mijn dagelijks leven is niet veel veranderd. Ik heb nog steeds werk, kan nog sporten en kan goed op mezelf zijn.  Ik heb de natuur naast de deur.  De (sport)evenementen moesten worden afgelast en zo ook mijn eerste marathon. (42,195 km) in Berlijn.  Het Is jammer , maar niet het einde van de wereld. Corona heeft oók heel veel moois met zich meegebracht  en heeft in het dieper liggend bewustzijnsniveau een reden..... Daar besteed ik later nog aandacht aan...

Tot zover mijn introductie,

De volgende keer zal ik dieper op jouw onderwerpen in gaan.

Tot schrijfs,

Liefs,

Hester