Wandelen is echt mijn uitlaatklep

Hallo Lies,

Ik heb genoten van je lange brief!

Wat gaat de tijd snel! Ondanks dat de lijn tussen werk en privé dunner lijkt doordat we veel vanuit huis werken, vliegt de tijd voorbij. Dat is denk ik toch ook wel een goed teken.

Wat leuk dat jullie zo genieten van pup Ziva en wat herkenbaar zijn de overwegingen om een hond deel van het gezin uit te laten maken. Chef ontwikkelt zich prima, inmiddels acht maandjes oud. Erg nieuwsgierig, energiek en eigenwijs. Samen hebben we recent de jongehondentraining met succes afgerond. Sneeuw was een bijzondere ervaring voor hem, springend en wel begaf hij zich tussen de sneeuwduinen. Echt genieten.

Hoog water hadden we ook, gelijktijdig met de sneeuw. Gelukkig niet zorgwekkend. Momenteel worden door het Waterschap voorbereidingen getroffen voor de dijkverzwaring. Hier hebben wij zelf weinig tot geen profijt van omdat wij buitendijks wonen.

Opeens lijken er veel meer ouders met cruciale beroepen te zijn dan tijdens de vorige lockdown

De kinderopvang draait weer, met uitzondering van de BSO Daar bieden we enkel noodopvang voor ouders met cruciale beroepen. Opeens lijken er veel meer ouders met cruciale beroepen te zijn dan tijdens de vorige lockdown. Begrijpelijk ook, want ga er maar aan staan om alle ballen hoog te houden. Met kleine kinderen die vermaakt moeten worden of les moeten krijgen. En een werkgever die deadlines stelt en online wil vergaderen.

Vanaf het begin hebben wij gelukkig kinderen waarvoor continuïteit van opvang uit sociale- of veiligheids-overwegingen van groot belang is, kunnen blijven ontvangen. Dat geeft een enorm fijn gevoel. Hier kunnen onze medewerkers echt het verschil maken en dat doen ze ook met veel liefde en aandacht.

Vanavond weer een persconferentie en achter de schermen werken wij aan voorbereidingen voor communicatie richting medewerkers en ouders voor wat betreft de impact van de maatregelen.

Het in crisistijd leiding geven aan een organisatie vraagt echt andere dingen van je

Ik ben gaan beseffen dat je als vanzelfsprekende dingen wegvallen, op zoek gaat naar andere dingen die perspectief of uitdaging bieden. Ook ben ik me veel bewuster geworden van mijn vitaliteit. Ben hier actief aan gaan werken op verschillende terreinen. Ik neem het minder vanzelfsprekend aan, denk ik. Ook heb ik mezelf in mijn werk een soort van opnieuw moeten uitvinden. Het in crisistijd leiding geven aan een organisatie vraagt echt andere dingen van je, waarvan ik mezelf goed bewust ben geworden. Je leert jezelf en je collega’s dan ook weer anders kennen en dat is best verrijkend, maar zeker ook confronterend op momenten.

Jij hebt je werk als shiatsu-therapeut ook weer kunnen oppakken, hoe fijn is dat. Je geeft aan dat je van mening bent dat de oosterse geneeskunde een antwoord kan bieden op stress en mensen in de zorg kan ontlasten. Dat vraagt ook dat we verder kijken dan de gebaande paden. Dat is wat de huidige tijd ook wel oproept. Zoals we de dingen doen, is dat logisch? Kunnen we er misschien ook anders naar kijken? Wat zou dan het effect zijn? Alleen al die bewustwording zie ik als een cadeau, laat staan wat deze inzichten aan feitelijk resultaat kunnen leveren.

Hoe denk jij een brug te slaan tussen westerse- en oosterse geneeskunde? Door het vergroten van het inzicht in integratie? Of hoe kun je ervaringen delen waardoor de wetenschap wel belangrijk blijft, maar je tegelijkertijd openstaat voor verrijking door aanvullende inzichten? Wij hebben het hier nu samen over en dat is goed, maar hoe mooi om de olievlek steeds iets groter te laten worden. Toen ik me hierin ging verdiepen zag ik overigens dat er ook al best enig wetenschappelijk bewijs is voor de effectiviteit van shiatsu-therapie. Ook bedenk ik me nu dat ik het zelf nooit ervaren heb en het goed is dit te gaan doen. Wordt de olievlek ook weer een stukje groter. Ik zal je op de hoogte houden van deze ervaring, die ik zonder kennismaking met jou waarschijnlijk niet zou zijn aangegaan. Dankjewel daarvoor.

Jij beschrijft bewust te kiezen voor zacht en mild, geduld en humor

Jij beschrijft bewust te kiezen voor zacht en mild, geduld en humor. Dat herken ik ook wel. Het levert uiteindelijk ook meer op. Daarnaast denk ik ook dat, je omgeving hier meer aan heeft. Het wandelen is echt mijn uitlaatklep voor bezinning, ik zou ook echt niet meer zonder kunnen en willen.

Corona maakt ook wel dat we anders naar dingen kunnen kijken dan voorheen, wij noemen dat het 'nieuwe normaal'.

Wat betreft complementaire en palliatieve zorg, het zou ook kunnen zijn dat we hier nu makkelijker naar kunnen kijken. Jij geeft aan dat er enige angst voor zweverigheid is. Heb jij enig idee waar die angst vandaan komt? Als gebaande paden niet altijd een antwoord op vragen geven is de kunst om ook buiten die paden te durven kijken en stapjes te zetten. Gewoon kijken, wat het je kan opleveren? Wat is er te verliezen? Er zullen altijd mensen nodig zijn die een beweging in gang zetten en uitnodigen tot reflectie.

Wat we nu ook meer zien is dat mensen initiatieven nemen vanuit de gedachte ertoe te doen of het verschil te maken voor mensen of specifieke doelgroepen.

Zo wordt ik enthousiast van het initiatief www.heelnederlandwerkt.nl Initiatiefnemer is Rico Verhoeven en de missie is zoveel mogelijk Nederlanders te helpen aan een baan. Vraag en aanbod bij elkaar brengen, maar ook studiemogelijkheden, workshops bieden, etc

Ik ben momenteel in contact om te kijken of ik hier vanuit mijn HR-achtergrond mogelijk ook een bijdrage aan kan leveren.

De heer van 95 waarover ik schreef gaat morgen zijn tweede vaccinatie halen en is daarna 'beschermd'. Vrijdag belde hij mij op met de vraag hoe het met mij en mijn gezin gaat. Hij had zelf weinig te melden, want zegt hij “ik maak zo weinig mee momenteel, maar ik hou vol!” Ben zo trots op hem en gun hem een fijne invulling van zijn resterende levensjaren met veel liefdevolle mensen om hem heen, dat verdient hij.

En mijn kinderen? Die redden zich nog steeds redelijk goed en zijn flexibel. Avondklok om 09.00 uur? Dan feesten we door tot in de morgen en gaan we na afloop van de avondklok naar huis. In het weekend lekker bijkomen bij ons. Dan verzorgen wij ze heerlijk, doen een wasje, bakken taart, koken lekker en geven wat goedbedoelde stimulans mee voor de komende week. Geeft toch een fijn gevoel.

Vanuit deze kant doe ik je de hartelijke groeten,

Gera