de Tijdcapsule

Zeven jaar later

Schrijven naar de toekomst is een platform gestart tijdens corona. Mensen schrijven brieven over wat ze meemaken. Schrijven over wat er om hen heen gebeurt en hoe ze kijken naar de toekomst. De toekomst over zeven jaar. Zeven jaar duurt het om jouw lichaam al haar cellen te laten vernieuwen. Zeven jaar om de wereld te vernieuwen. Zeven jaar na corona zal van alles hersteld zijn van deze crisis, maar veel zal drastisch veranderd zijn. 

Waar schrijven we over?

Schrijf je mee via ons platform, dan krijg je een briefpartner met wie je schrijft over wat je nu meemaakt en denkt, én je richt je op de toekomst over zeven jaar, 2027. 

Wat als je schrijft over hoe het zal zijn in de wereld na corona? Hoe ziet de wereld er in 2027 uit? Wat doen we dan? Beschrijf in je brieven de toekomst over zeven jaar. Probeer vanuit verbeelding je gedachten vorm te geven over een specifiek onderdeel van de samenleving. Dat kan concreet en reëel zijn, maar mag ook abstract, futuristisch of utopisch zijn. Het mag ‘niet kunnen’. 

Ideeën die we meegeven zijn: Hoe ziet de samenleving er over zeven jaar uit? Dit zijn maar voorbeelden, je mag van alles beschrijven:

• Waar en hoe doe je je boodschappen in de supermarkt? 
• Waar ga je naar toe op vakantie en wat ga je daar doen?
• Als je single bent en je wil daten, hoe doe je dat dan?
• Je moet naar het ziekenhuis voor een of ander iets dat je meemaakt. Hoe gaat dat daar?
• Je krijgt of geeft les, waar doe je dat? Hoe doe je dat? Wie zijn je collega’s?
• Je gaat een avondje uit: hoe ziet die avond eruit?
• Welke hobby’s hebben mensen in 2027?
• Wat dragen we in 2027 en hoe gaan we om met mode?
• Wie en wat zie je in de media? 
• Hoe werkt het met vervoer? 
• Wie zitten er in de politiek? Of hoe nemen we de belangrijke beslissingen?
• Hoe gebruik jij technologie in je dagelijks leven?
• Hoe voer jij je werk uit? Hoe ziet het werkverband met je werkgever eruit?
• Hoe ziet jouw huis eruit? etc. etc. etc.

De tijdcapsule 

De briefwisselingen zijn gestart vanaf maart 2020 en ronden we, maximaal anderhalf jaar na de lockdown (15 maart 2020), af op 15 september 2021. In die tijd schrijven mensen brieven, verzamelen we verhalen, ideeën en correspondenties. Die gaan in een tijdcapsule en dan wachten we tot zeven jaar na de start van het project om die weer open te maken.

Live sessies

Al tijdens het schrijfproces, en in ieder geval vóór we de tijdcapsule ‘op slot’ draaien, kijken we naar het beeld dat er geschetst wordt van de toekomst over zeven jaar. Vervolgens komen we tijdens zeven live sessies samen. Mensen ontmoeten elkaar (voor het eerst?!). We zien al die mensen live.

Tijdens die bijeenkomst zien en horen we wat er in de brieven staat. De brieven worden voorgelezen, geprojecteerd, op muziek gezet etc. we ervaren hoe deze fase verwoord en ervaren werd door Nederland. Er reageren mensen op vanuit expertise en ervaring.

De beste, mooiste, meest onderbouwde, grappigste, maar vooral inventiefste, gaafste ideeën voor de toekomst brengen we in de live sessies naar voren. Misschien kunnen we er wel wat mee binnen zeven jaar? Zijn ze aanleiding tot onderzoek, een voorstelling, kunstwerk, festival, nieuw bedrijf?

Zeven jaar niet alleen maar wachten.

De brieven, de live sessies: ze leveren kapitaal. Nieuwe ideeën, voorstellen, vergezichten voor de toekomst. We willen daarmee aan de slag, niet pas over zeven jaar, maar we starten in de periode tussen het ‘op slot’ gaan en het openmaken van de tijdcapsule. 

Daar kan van alles uit voortkomen: nieuwe businessplannen, voorstellingen, kunstprojecten, werkgroepen, burgerinitiatieven, burgerpanels. De manier waarop we dit willen organiseren, of daar vorm aan geven laten we op dit moment open. Daar gaan we het komende jaar ook mee aan de slag, als we meer zicht hebben op wat er uit de briefwisselingen naar voren komt. Mogelijk willen organisaties, instituten, bedrijven hierbij aansluiten.

In die tussentijd laten we ook via onze site van ons horen/lezen. Een aantal schrijvers posten regelmatig over de projecten, burgerintitatieven, kunstwerken en ideeën die verder uitgewerkt worden.

Na zeven jaar

Na zeven jaar, op 15 maart 2027, maken we de corona capsule weer open en kijken we naar wat we toen schreven. We lezen wat we meemaakten en wat we anders wilden zien. En dan kunnen we vergelijken: wat is er veranderd? Hoe denken we nu? Hoe gaat het met de schrijvers?

We vragen alle schrijvers weer opnieuw met elkaar te corresponderen en te kijken waar ze nu staan. We komen nog een keer samen in nieuwe live sessies. Vervolgens doneren we alle brieven aan, bijvoorbeeld, het Meertens instituut, of een ander onderzoeksbureau of universiteit. Onze brieven zijn mooi voor later. Niet alleen voor de schrijvers, maar ook voor Nederland. Want wat gebeurde er toen? Wat beleefden de mensen? Waar droomden ze van? 

Schrijven naar de Toekomst.

Schrijven naar de Toekomst begint dus met schrijven. Je gedachten ordenen, dat op papier zetten en dit vervolgens delen met je schrijfmaatje. Dan gaat het verder en delen we het op onze site. Dan gaat nog verder en delen we het in het theater. Het bereikt een steeds grotere groep mensen die ermee aan de slag gaat. De schrijvers trekken zich voor een aantal jaren terug en kijken 7 jaar later: wat is er gebeurd? Wat is er gerealiseerd? In de tussentijd is er van alles gaande. En na 7 jaar blikken we terug: hoe groot was ook de voorspellende waarde van de verhalen en voorstellen uit de brieven. Wat was de impact van deze crisis? 

Dat is Schrijven naar de Toekomst. 

"Dat is ook het enige waardoor we de nieuwe tijd kunnen voorbereiden, door haar nu al in ons voor te bereiden."

Etty Hillesum, 20 juli 1942