Een ontroerende dialoog in brieven, waarvan de laatste vier zelfs op één dag werden geschreven. Jona en Roza staan op de drempel van de toekomst. Ze hebben een richting gekozen waarin ze verder willen, zijn bezig met wat ze later willen doen. Tegelijkertijd vragen ze zich af of er straks nog wel een toekomst is als je ziet hoe onze niet te stoppen honger naar geld en spullen een klimaatramp onafwendbaar lijkt te maken. Zelf hebben ze al een aantal bewuste keuzes gemaakt. Zij voelen de urgentie, maar doen al die andere mensen dat ook?
Roza en Jona maken zich zorgen, maar houden hoop dat bewustwording uiteindelijk tot gedragsverandering leidt. Aan hen zal het niet liggen, want zoals Roza zegt: 'Ik vind de aarde te mooi om niet te redden'.
